Uzak Bir Şehirde Yeni Bir Başlangıç

V

Arkadaşlar, selam! Nasılsınız? 

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba! 

Sanırım size tatilde yazıp atacağım diye söz vermiştim ama Wattpad kapanınca yazamadım (gerçi VPN sağ olsun girebilirdim ama içimden gelmedi). Neyse, sizi fazla tutmayayım; iyi okumalar!

Öyle yorgunum ki bu günlerde Öyle kırgınım ki bazılarına...
Öyle güvensizim ki insanlara...
Öyle korkuyorum ki İnsanları sevmekten,
Onlara değer vermekten...
Öyle canım acıyor ki Yapılan haksızlıkları,Vefasızlıkları Hatırladıkça...
Dokunmayın bana...
Bu aralar her şeyi Unutmak istiyorum...

Şu anda nerede miyim? Tabi ki Mirza Taner'le, olmayan evime gidiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum, ama bir yolunu bulacağım.

Merkeze git ve otelin olduğu yerde durdur arabayı.

İç sesim neden hep mantıklı ve haklı konuşuyor?

Çok geçmeden otelin olduğu yere geldik. Bir dakika, nereden biliyor burada duracağımı? Dedim mi acaba? Yoo, öyle bir şey demedim. Neyse, pek önemsemedim. Emniyet kemerimi açtım. "Teşekkür ederim," dedim ve hızla, ne diyeceğini dinlemeden arabadan indim.

Arkamdan kapının açılıp kapanma sesini ve Mirza Taner'in sesini duydum: "Bir dahakine iyi yalan söyle, yoksa sonuç çok farklı olabilir. Yalan söylenmesinden hoşlanmam." Duyduklarımla tökezledim ve hızla otelin içine girdim.

Evime giremeyeceğime göre, tabii ki otele gireceğim.

Resepsiyona gidip tek kişilik bir oda istedim. Fiyatlar neden bu kadar pahalı? Neyse, bana gösterilen odaya çıktım, kapıyı kilitledim. Kaçırıldığım sırada eşyalarım geride kalmıştı, ama neyse ki paralarımı çorabımın içine koymuştum. Güvendeler.

Hemen soyunup duşa girdim. Vücudumu çok kirli hissediyordum.

Sıcak suyun bedenimi uyuşturmasına izin verdim. Neden bunları yaşadım? Kaçıp güzel bir hayatım olabilirdi ya da ailemle mutlu bir hayat sürebilirdim. Güzel bir aile vermedin bari bedenim temiz kalsaydı, Allahım. Kaderimde kaçırılmak vardı; peki neden askerler beni daha erken kurtarmadı?

İnsanın kafasında her zaman bir neden, bir 'ama' ve bir soru işareti olur. Aslında, çözmek elimizdeyken ya yapmıyoruz ya da yapamıyoruz. Şu an, yapamayan tarafım.

Düşüncelerim bedenimi ele geçirirken duştan çıktım, havluyla yatağa yattım.

******

Uyandığımda yataktaydım. Hemen ayaklanıp çıkardığım kıyafetleri giydim. İş bulmak için dışarı çıktım.

Otelden çıkınca vücudum titredi. Hava soğuktu ve üzerimde ince kıyafetler vardı. Bugün bir iş bulursam, çalışacağım yerde uyumayı teklif edeceğim; böylece hem iş hem kalacak yer sorunum çözülecek. Paramı idareli kullanmam lazım. Bir kere düzene girdim mi gerisi gelir. Ama önce kendime bir mont alayım; soğuktan donarak ölmek istemem.