bölüm 1

113 7 6
                                    

Ben  pelin, 16 yaşındayım lise 2. Sınıfım .
Annem bana hamile iken dedem, annemi sürekli tehtit ediyormuş , yani benim bildiğim üzere öyle . Gerçi annem haklı ...

Neyse ...

Yıl : / 02/ 01 /2008

"Gülay! Gülay!"
"Efendim ağam ."
"Gel De şu ayakkabılarımı uzat "
"Geldim ağam"
Derken Ardil dedemin   ablası içerden çıktı .

" Görmez misin kadın hamile "
"Sen karışma abla "
" Bırdaha bu kadına hamile iken iş yaptırırsan  sana mirasımdan bir tek kuruş bile bırakmam."
Ardil ağa yüzünü ekşilterek ablasına baktı birde dönüp gelini gülaya.
"Eğer ki  bana bir erkek torun vermezsen
O zaman başına geleceklere ablam bile mani olamaz "

Ardil ağa ayakkabılarını giyerek konağın büyük kapılarını inneterek çıktı .
Tabi O zamanlar dedem Ardil gençti .
Ve tabi oğlu yani babam adar ...

Daha çocuk yaşta evlenmek ,evlendirilmek bizim aşirete özgü bir gelenek olmuştu . Kan davaları , küslükler , dargınlıklar hepsi Berdel ile yani evlilik ile çözülüyordu .

Ben pelin , size 60 yaşımda öldügüm günden sadece 1 gün eksik hali ile günlüğüme yazdığım  o korkunç ,hayatın acımasız , karanlık yüzü ile bir gençliğin nasıl çöktüğünü anlatan bir berdel ile hayatımın nasıl atl üst olduğunu yazdım.
Bu kitabı okuyan her kimse beni unutmayın ...



İyi okumalar...

KANLI BERDEL Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin