conjunction

129 17 29
                                    





Saçları ağaran çocuk alfasının kollarındayken güvende hissediyordu. Sırıttığının farkında bile değildi burnu sarı tutamlara daldığında. Göz kapakları kapandığında alfası çoktan onu omzuna almış, dışarı çıkartmıştı. Duyduğu siren sesleri de umrunda değildi.

"Bakubro buradan!"

Kızıl saçlı alfa onları yangın merdivenine yönlendirdiğinde Denki de yanlarındaydı. Katsuki UA'de yankılanan siren seslerini anlayamıyordu.

"Kötüler! Saldırıyorlar! Onun için gelmiş olmalılar."

Sarışın omegayı duyduğunda nefesi kesilmişti Katsuki'nin, daha yeni kavuşmuşlardı. Fakat şuan bunu düşünemezdi önceliği başkaydı.

"Deku, kızgınlığa giriyor!"

Yakındaki nefes nefese kalmış alfa ve omega birbirlerine baktı. Ama Kirishima'nın kriz anında düşünme becerisi daha yüksekti.

"Yurdun yanındaki bina!.. Nezu orayı kullanabilirsiniz demişti!"

"Ben hemşireleri oyalayabilirim!"

Arka çıkıştan aşağı indiklerinde arkadaşlarına baktı Katsuki. Omzundaki omegayı sıkıca tutarak duvarın arkasını kontrol etti. Etraf temizdi. Kötüler UA'nin içinde olmalıydı. Yurda doğru özgünlüğünü kullanacaktı çünkü omegasını daha fazla bekletemezdi. Onu bekleyen arkadaşlarına onay vererek kafasını salladığında hepsi saniyeler içinde oradan tüymüştü.

Katsuki üç katlı binaya gözünü kestirdiği camdan girdiğinde kalan ikili kapıdan girmişti, üçüncü kattaki hemşireleri oyalamaları gerekiyordu. Sarışın çocuğun güvenini boşa harcayamazlardı.

Küçük alfa içeri girdiğinde sedye benzeri yatağa omegasını yatırdı o günki saldırıda burnu kanamıştı ve kimse silmeye tenezzül etmemişti. Boş odadaki çekmeceleri karıştırıyordu. Bastırıcı ilaçlar biraz pamuk ve belki pansuman...

O stresle odanın her köşesini karıştırırken omegasının narin sesinin odada yankılanışını duydu.

"Kacchan..?"

Bu kadar masum bakarken feromonlarının da bu kadar baştan çıkarıcı olduğunun farkında değil miydi? Bu sefer aynı hatayı yapmak istemiyordu ve omegasını yine görmezden gelip kaçırmayı hiç istemiyordu. Bu yüzden hiçbir şeyi umursamayıp yatakta dikilmiş çocuğun yanına oturdu.

"İzuku..!"

Çoğunlukla ağarmış yeşil saçlarını meleksi suratından çekti çocuk, kulağının arkasına attı ve ellerini çilli yanağa yerleştirdi.

"Ne istiyorsun, İzuku?"

Küçük omeganın kızıl gözleri şehvetle parladı. Kendi istekleri önemli değildi, omegasının açlığı ön plandaydı.

"Dokun bana..."

Kuru dudaklarını birbirine bastırdı ve derin bir nefes verdi omega. Sonra karşısındaki alfanın ona göre büyük ellerini tuttu. Göğsüne yerleştirdi.

"Sırf senin için..."

Kalpleri hızla çarparken göz temasları bir salise bile kesilmemişti.

"O kadar hızlı atıyor ki..."

"..."

"Dokun bana Kacchan."

"..."

"Tam buraya dokunmanı istiyorum."

Katsuki nefessiz kaldığını hissettiğinde omegasının adını sayıklayabildi sadece.

"İzuku..."

i bet on losing dogs • bakudekuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin