dear

322 43 19
                                    












"B-baba dur.."

Küçük parmaklar avucunu sıkınca durdu adam. Yeşil parlak gözleri ona döndü.

"Gitme k-korkuyorum.."

Tıknaz doktor çocuğun dolgun göğüslerinin üstüne holterleri takarken onları dinliyordu.

"Korkma oğlum."

Gülümsedi adam. Yüzü ile gülümsemek dışında yapabileceği bir mimik yoktu zaten, o da ürkütüyordu Deku'yu. Ama başka güvenebileceği kimsesi yoktu ki.

"Bunu sen istedin."

O bunu istememişti, buna zorlanmıştı.

"..."

"Yoksa annenin intikamını almak istemiyor musun?"

"Ne?"

Şaşırmıştı çocuk. Saçlarının bir kaç tutamı beyazlamış, sol gözü ise artık kırmızı rengini almıştı. Çektiği acıları temsil ediyordu.

"Kahramanlar anneni ölüme terk etti İzuku."

"..."

"Onu öldüren kötülerden intikamını almayacak mısın? Peki ya sana yapılanlar oğlum?"

"..."

"Sana tecavüz eden alfa.. onu öldürmeyecek misin?"

"Bana tecavüz etmedi!.."

Aklına gelen anılarla uzandığı sedyede kafasını başka yöne çevirdi çocuk. Babasının hayatından haberi yoktu.

"..."

"Unutma İzuku, özgünlükleri aktarabilmem için bu işlemlerden geçmen gerek. Dayan oğlum."

Tuttuğu küçük eli bıraktı adam arkasını döndüğü an yüzündeki gülümseme de silinmişti.

Deku ise geçireceği acılardan habersiz bir şekilde doktorun damar yolunu bulup şırıngayı derisine geçirmesini izledi.

.




Kapıyı çalmadan içeri koştu Deku. Babasıyla acilen konuşması gerekiyordu.

Doktor Garaki ise hâlâ bu çocuğun patavatsız hareketlerine alışamamıştı. Kendisi patronuna asla böyle bir saygısızlık yapamazdı.

Küçük çocuğun saçları iyice ağarmış tek tük yeşil saç kalmıştı. Gözleri ise kırmızının en parlak tonunu almıştı. İzuku değişiyordu.

Siyah takım elbisesi ve altına beyaz gömleğinden oluşan kötü kostümünü de Kurogiri yapmıştı onun için. Omega olan adam annesinin yokluğunu hiç hissettirmemişti. Şuan gerçek bir kötüye benziyordu Deku. Ama hâlâ kabullenememişti bunu.

Deku'nun alnından akan terler uzun süredir koştuğunun belirtisiydi. Gergince konuşmaya başladı bağırarak.

"B-baba ben bu özgünlüğü istemiyorum!"

"Ne oluyor İzuku?!"

Kapının çalınmaması ve bağırarak konuşulması her ne kadar sinirlerini bozsa da All for one dayandı.

"Baba dediğini yaptım. O kötüleri öldürdüm.."

Dizlerini saran kumaşı avuçluyordu konuşurken. Gözlerinden akan yaşlarda bekliyordu kenarda akmaya hazır. İşlediği suçun farkındaydı.

Gülümsedi adam tebrik edecekti fakat oğlu devam etti konuşmaya.

"A-ama ben bunu istemedim. B-ben.. bu özgünlük kontrolü ele alıyor baba! Kullandığım an gözlerim karardı ve.. ve ben hiçbir şey yapamadan onları ölü gördüm."

"İzu-"

Konuşmasına izin vermedi adamın Deku. Yine kendi kendine konuşup krizlerinden birini geçiriyordu.

"Çok korktum.. ben öldürmek istemedim yemin ederim! O dikenler birden çıktı! Ama ben kontrol edemiyordum. Vücudumun karıncalandığını ve gözümün hiçbir şey görmediğini hatırlıyorum sadece."

"İzuk-"

Şimdi saçlarını çekiştiriyordu olduğu yerde. Göz bebekleri küçülmüş sesi de iyice kısılmıştı. Göz yaşlarına birer birer soğuk fayansa dökülmeye başlamıştı bile.

"B-baba o an bana ne oldu b-bilmiyorum. Ben artık buna dayanamıyorum. Katlanamıyorum bu acıya lütfen.."

"İzuku-"

"Lütfen geri al bu özgünlüğü sürekli sert baş ağrıları çekiyordum ve- ve kemiklerim bazen parçalanacakmış gibi geliyor! Çok.. çok korkuyorum Baba!"

"İ-"

"B-ben öldürdüm onları! Verdiğin özgünlükle ama eğer buysa ben intikam almak falan istemiyorum. B-ben sadece kızımı-"

"İZUKU YETER!"

Ağzıyla beraber tüm vücudunu sımsıkı saran kırmızı varlıkla havaya kalktı Deku. Bu All for one'ın özgünlüklerinden biriydi. Onla boyu aynı hizadaydı şimdi.

Yüzündeki damarların kabarmasından da anlaşıldığı üzere adam sinirliydi ve bağırdı İzuku'ya.

"Teklifimi kabul ettiğinde olacakları biliyordun İzuku!"

"Şuanda endişelenmen gereken şey bu değil! Onlar öldü ve bitti. Bu dünya zalim İzuku ve sen buna alışmalısın!"

Özgünlüğünü devre dışı bırakıp yere çakılmasına izin verdi küçük omeganın. Sonra onu yerden kaldırdı ve sardı kollarını oğluna.

"Eminim alışacağına."

Takım elbisesine bulaşan göz yaşlarını sildi oğlunun yumuşak yanaklarından.

"Benim değerli İzukum."

Adam burnunu hafiften beyazlamış saçlara koydu. Deku ise hâlâ panik atağı atlatamamıştı. Pişmandı, hemde çok.

"Tıpkı annen gibi kokuyorsun..."
















playlist nasil bu arada

i bet on losing dogs • bakudekuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin