Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hayatınızda en çok güvendiğiniz kişi tarafından yalana maruz kaldınız mı? Ben ne yazık ki ki kaybettiğim, babam ve öldüğüne asla inanamadığım dedem tarafından.Şu anda bana ait A'dan Z'ye kadar dizilmiş odamdayım, sakinleşmeye çalışıyorum.Boğulacak gibi çalışmakta olanlara asla inanamıyorum.Kalbim o kadar hızlı atıyor ki,astımımın tutma ihtimalinden de korkuyorum bir yandan.
Ben Siena Soykan, 18 yaşına haftaya gireceğim, 8 Temmuz.Lise son sınıfım, kendi semtimde olan bir devlet lisesine gidiyorum.Kardeşim ve babamla yaşıyorum, maalesef annemi kardeşimin doğumunda kaybettik.Babamın tam olarak ne iş yaptığını bilmiyorum, pek bahsetmez.Sabah işe gittiğinden akşam eve geldiğinden dolayı memur olduğunu düşünüyorum, babamın üniversite öğrencileriydi. Durumumuz fena sayılmaz. Babamın annesi babam ve kardeşimden başka bir akrabam yok, dedem babam 3 yaşında iken ölmüştü, 40 yıl önce falan. Baba annemin de tam olarak nerede olduğu hakkında bilgim yok babam onun memlekette olduğunu söylüyor,Sivasta.
Duygularınızı açtığınız insanlar özeldir,fakat ben kimeye mi açamıyorum.Aslında kelimenin tam anlamıyla hissedemiyorum,vurdum duymaz bir insanım.Sinirlendiğimde veya üzüldüğümde tepki verebilmem için çok sinirlenmiş veya çok üzülmüş olmam gerekir.Mutluluğumu acımaktan ve hissetmekten çekinmem.Sanırım bu da benim sorunum.
Malum gün;
Uyandığım gibi banyoya gidip rutin işlerimi hallettim.Bugün en yakın arkadaşlarımla buluşmak için kahvaltı etmem gerekiyordu.Pijamalarımı çıkarıp üstümü giyindikten sonra aşağı inmeye hazırdım.Mutfağa girdiğimde babamın kahvaltı hazırladığını gördüm,hemen tebessüm ettim.Babamı çok seviyordum bunca zaman hem annelik hem babalık yapmıştı Sinem ve bana.Sinem küçük kız kardeşim,13 yaşında kendisi bir ergen.Babamın yanında geldiğimde yanağından kocaman öptüm.
"Günaydın kızım,gözlerin şiş görünüyor yine mi uyumadın?"demişti.
Uyku problemlerim vardı,hiç uyuyamazdım bazen günlerce uyuyamadığım oluyordu bu da baş ağrısı yapıyordu.Uyumak için bu hayatta çok zamanımız olmadığını düşünüyordum.Bundan dolayı mıdır bilemem ama hiçbir zaman tam anlamıyla uyku çekmemiştim.
"1-2 Saat uyudum babacığım."
Dedim ve hemen masaya oturup kahvaltımı etmeye başladım.Babam menemen yapmıştı menemen babamın ellerinden daha güzel oluyordu tabii.O sırada Sinem mutfağa indi,tabi yine sesiyle birlikte gelmişti.Çok fazla konuşan bir kızdı,asla susmazdı benim aksime.Ben ise çok fazla konuşmayı sevmezdim.
"Abla en sevdiğim beyaz crobumu bulamıyoruummmmm!! Arkadaşlarımın yanına gidicem abla ama ne giyicem şimdi ben? Ablaların bir tanesi,en güzeli,en tatlısı crobumu bulurr musuuun lütfenn noğğğğlaaarrr"
Diyip dolu gözlerle bana bakmıştı.Bir crop için bu kadar cümle kurmak çok fazla geliyordu. Ona yöneldim ve;
"Sinem dolabına bakar mısın lütfen? Dolabına koymuştum." Cevabım karşısında sanırım sinirlenmişti karşılık olarak,
