5 Ocak 1973,
Black Malikanesi
Bugün Noel tatilinin son günüydü. Tüm tatil boyunca safkan davetlerine, nişanlara, balolara katıldık, yaptığım rezillik konuşulmadı. Ama bugün yemekten sonra annem hepimizin salonda kalmasını istedi. Babam aramızda bile değildi. Sadece ben ve kız kardeşlerim. Evet, bugün Bellatrix de aramızdaydı yani herkesin üzerime geleceği bir akşam geçirecektim.
Annem salona girdiği anda Narcissa'ya ve ardından Bellatrix'e baktı. Ve şimdi bana bakıyordu. Uzun bir süre bana baktı ve ardından şöminenin önündeki tekli koltuğa oturdu. Elinde bir mektup vardı.
"Sevgili Druella, gurur duyduğunuz kızınız Capella bugün ailemizin adını lekeledi. Carrow ikizler ile bulanık bir kız arasındaki kavgaya karıştı. Sevgili kızına göre, Carrow ikizleri bulanık kızı neredeyse öldürecekti. Kızın Capella da buna göz yummadı ve kızı kurtarmak için neredeyse ölüyordu. Onu ailemizi utandırmaması konusunda uyarmanı öneririm. Sadece sizin bilmenizi istedim."
Annem mektubu okumaya başladığından beri şaşkınlıkla dinliyordum. Bu mektubu anneme kim gönderdi? Narcissa gönderseydi annem söylerdi. Kesinlikle teyzem Walburga'ydı.
"Bunu nasıl yaparsın!? Ailemizi nasıl utandırırsın!" Annemin bana bağırması daha da gerilmeme neden oldu. Sinirden ve aptalca heyecandan karnım ağrıyordu. "Ben yanlış bir şey yapmadım." Hayır bunu söylememeliydim. Annem delirecek! Ama sorun şu ki bunlar benim gerçek düşüncelerim. Bulanık olduğu için ölmeyi hak etmiyor.
"Yanlış bir şey yapmadın öyle mi?" Ve başlıyoruz. "BİR BULANIĞA YARDIM ETTİN! SAFKAN OLANLARA KARŞI BİR BULANIĞI SAVUNDUN AMA YANLIŞ BİR ŞEY YAPMADIN!" Kulaklarımı söküp atmam gerekiyor.
Acaba aynı şeyi kaç saat daha tekrarlayacak.
Bu halının desenleri ne kadar da güzemiş.
"BİZ SENİ BÖYLE Mİ YETİŞTİRDİK!? SİZİ SON KEZ UYARIYORUM! BİR DAHA BİR BULANIK'LA ASLA KONUŞMAYACAKSIN!" Resmen iyilik yaptığım için pişman oldum. Birazdan Bellatrix ile kavga edeceğim galiba. "BENİ ANLIYOR MUSUN?"
"Evet, bir daha asla bir bulanığa yardım etmeyeceğim." Bağırmasa daha iyi olurdu. Bağırdığında anlama yeteneğim artmıyor. "Konuşmayacaksın!" Anladım, bu kadar yeterli. Kusmak istiyorum. "Bulanık biriyle konuşmayacağım." Diye mırıldandım.
Annem yüzünde memnun bir ifadeyle salondan ayrıldı. Narcissa salondan çıktıktan sonra Bellatrix'e baktım. Yüzünde sorgulayıcı bir ifade vardı.
"Bir bulanığa yardım ederken ne düşünüyordun?" Ben sessiz kaldığımda Bellatrix gözlerini devirdi. "Bunu bir daha asla yapma. Bizi rezil etme, onlara acıma. Bir zamanlar onların bize yaptıklarını hatırla. Ve Carrow'lara bunun bedelini çok ağır ödeteceğim."
Ah, hayır, onlara küçük bir sürprizim var.
"Hayır, bunu kendim halledebilirim." Bellatrix bana şeytani bir sırıtışla baktı. "Mektup göndermeyi unutma. Ve onların yaptıklarının altınada kalma. Onlara kimin en iyi olduğunu göster ki, yerlerini bilsinler." Onlara asla unutamayacakları bir ders vereceğim.
°•°
Bugün Noel tatilinden dönüyoruz. Mutluydum çünkü evime dönüyordum. Sonunda Evan, Barty, Charlotte ve Pandora'yı tekrar görecektim. Noel tatili sırasında Regulus ve Sirius'u aile yemeklerinde görmüştüm. Aile yemekleri Sirius ve Regulus olmadan kesinlikle berbat olurdu. Sirius'un sürekli şakalar yaptığı ve Regulus'un Sirius'a şakalarının ne kadar aptalca olduğunu söylemediği aile yemeklerini hayal edemiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑰𝒏𝒗𝒊𝒕𝒆 𝑰𝒏𝒂𝒕𝒕𝒆𝒏𝒅𝒖 || 𝑅𝑒𝑔𝑢𝑙𝑢𝑠 𝐵𝑙𝑎𝑐𝑘
Fanfic"Bunu hiç beklemiyordum. Aşk bizim için beklenmedik bir misafirdi. Kabul etmeliyiz. Misafir reddedilemez." "Hayır, bunca sıkıntının ortasında beklenmedik bir misafire ihtiyacımız yok. Eğer o misafir aşksa, ona hiç ihtiyacımız yok."
