12-Okul

352 20 4
                                        

~ Gerçekler birer yanılsamadır ~

Karanı anlamıyordum. Davranışları tuhaf geliyordu gerçi Baldemirin bedenine girdiğimden beri herşey ve herkes sıradışıydı.

Fakat karşımdaki bu beden diğerlerinden ayrıydı .
İletişim kurmayan 2 kişi kısa zamanda yakın olamazlardı.
Günlük detayıda içime kurt düşürüyordu.
Baldemirin sevdiği kişinin Karan olduğuna emindim.
Fakat bu imkansız bir aşktı okuduklarımdan bunu anlamıştım.
Bütün olanları sonra düşünürüz kutusuna atmaktan yorulmuştum.
Fazla aksiyon kaldırabilen biri hiç olmamıştım.

Aklımda yüzlerce tilki dolanıyordu fakat düşünmek istemiyordum.
İstemesemde Karanıda sonra düşünürüz kutuma attım.
Sonradan baya düşünmem gerekirdi.

Ona karşı bir harekette bulunmadan sırama oturdum.
Bu duruma bozulmuş olmalıydı yüzü düşmüştü fakat bu saniyelik bir durumdu hemen kendini toparladı.

"Çok soğuksun"
"Bunu sana düşündüren ne"
Sorumla sırıttı
"Bilmem"
Sıramdan kalkmıştı.
"İhtiyacın olursa yerimi biliyorsun"
Bilmiyordum ama kafamı salladım
Sınıftan çıkınca derin bir nefes aldım ders zili çalmıştı.

Volkanın kolumdan tutmasıyla şaşırdım.
"Ne"
"Gel abicim "
Beni resmen sürükledi ders başlıyordu ama çıkmıştık.

Kimsenin olmadığı bir koridora gelmemizle nefeslendi telaşlı görünüyordu.

"Volkan ders başladı"
Bana garipmişim gibi baktı
"Bu hafıza işi seni gerçekten değiştirdi Demir"
Kaşlarımı çattım derdini söylemeliydi.

"Sorun ne"
Dediğimle gerginliği arttı
"Karanla aranda ne var"
"Birşey yok"
"Senin için endişeleniyorum. Karan iyi birisi değil ve aniden sana yaklaştı eladan sonra"
Yine o ölen kız
"Eladan sonramı"
Söylememesi gereken birşey söylemiş gibi kaldı
"Tamam bunu boşverelim , son zamanlarda tuhaf bir mesaj aldınmı"

Sorusunda ciddiydi
Düşündüm çok fazla garip mesajlar  almıştım .
Fakat karşımdakine güvenmiyordum.
"Mesela"
Yüzünü sıkıntılı bir ifade sardı.
Emindim bu volkanın bildikleri vardı.

"Ailemi bile hatırlayamadım bana anlatman lazım ki olayları anlayabiliyim"
Sesim samimi çıkmıştı
Gergin ifadesi dağıldı

"Tamam ama burda olmaz"
"Nerde"
Sorumla düşündü
"Sizin ev-"

"Hey siz "
"Siktir"
Volkan kısıkça küfretmişti
Gelen kişiye baktım garip bir havası vardı insanları hissederdi 6. His gibi ve karşımdakinden hoşlanmamıştım.
Güler yüzlüydü fakat bu bir maske gibiydi hayır gibisi yok bundan emindim.

Volkan ifadesini toparladı
"Başkanı görmeyi beklemezdim"
"Bende ders saati boş koridorda öğrenci görmeyi beklemezdim."

Volkan gerilmişti.
"Sadece bunaldık"
Başkan dediği kişi kafasını salladı
"Tenefüslerde bunalın"

Gülen yüzü hala aynıydı sesi pek kibar çıkıyordu.

Fakat tuhaf olan bana bakınca yüzü sertleşti.
Harika galiba benden nefret ediyor.

Olcakları sezmiş gibi volkan önüme geçti.
"Şimdi dersimize gidiyoruz Atilla "

"Tabi buyrun"
Yüzü eski haline geri döndü arkasını dönüp uzaklaştı.
Uzaklaşmasıyla Volkan derin bir nefes aldı.

"O kimdi"
"Vay canına Atillayı bile unutman Demir şok edici"

Bu çocuğu boğasım vardı

"Atilla öğrenci konseyinin başkanı nasıl desen siz sürekli zıtlaşırdınız."
"Beni sevmediğini anladım zaten"
"Yani o kimseyi sevmez desem yeridir psikopat kişiliğini gülen yüzüyle sakladığı için baya sevilir ama "
Sesi alaylıydı

YENİDEN (bxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin