GÜNEŞİN UMUTLARI | ŞİİR

YOL GÜN BATIMINA KADARDIR

Yol gün batımına kadardır azizim
Işık vurdukça tepelere
Devam edersin yürümeye
Gelip geçerler yanından kimileri yolda
Kimisi gölge olur öğle sıcağına sana
Kimisi manto olur üşüdükçe sen
Ama birde karanlık adamlar vardır
Sakın rastlamayasın onlara
Işığını yutarlar, güneşini söndürürler
Daha gün batımı gelmeden
Ortalığı sise ve karanlığa bürerler

Yol gün batımına kadardır azizim
Ay ışığı ve yıldızlar
Anca yüreğindeki sessizliği süslerler
Merak etme hep böyle devam etmez
Koşarsın yolun sonunu görmek için
Nefes nefese kalır bedenin
Bazense bir çığılık çınlar kulaklarında
Kimi zamansa
Bir kadının nefesi kalır boynunda
İşte o zaman gün batımını dilemezsin

Yol gün batımına kadardır azizim
Ne dinlen ne de hızlı koş bu yolda
Hızlı gidersen çiçekleri göremezsin
Dinlene dinlene gidersen
Limanda ki gemiye yetişemezsin
Sadece yürü daima bu yolda
Karanlıklar,sesler,anılar geçer
Yol arkadaşsız kalmazsın bir an bile
Kimisi peşinden gelir
Kimisi orda bırakır seni
Bazısı koşturur seni, gemiye yetiş diye
Bazısıysa dinlendirir seni, yorulma diye