GÜNEŞİN UMUTLARI | ŞİİR

UNUTAMAM

Unutamam seni
Ne gözünü, ne de kaşını
O beline kadar akan saçlarını
İnce belini, açık kalan koynunu.

Unutamam sesini
Bahar akşamları gün batarken
Bas bas bağırarak şarkı söyleyen kızı
"Seni seviyorum" demeni silemem ki

Unutamam mazileri
Beraber bahçelerden meyve toplayışımızı
Kırların sonunu bulmak için koşmamızı
Dağın eteklerinde güneşi arayışımızı

Unutamam o karanlık geceleri
Dudakların benim dudaklarımdaki dansını
Ateş basardı, ter basardı koynumu
Sanki bir şeftaliyi ısırır gibi
Hafif, acıtmazdın dudaklarımı
O kadife ellerin boynumda dolanırdı
Bırakmazdı bir sarmaşık misali
Sonra ayrılırdık birbirimizden
Kabullenemezdim
Boynuna yapışırdı dudaklarım
Sense buz gibiydin, titrerdin
Korkardın,ürperirdin benden
Ve bir bakardık ki
Karanlık güneşe olan savaşını kaybetmiş
Seke seke giderdin,
Yüzünse utanmaktan kıpkırmızı
Minik bir tebessüm aralardı dudaklarını

Unutamam dokunuşlarını
Yanağıma kondurduğun bûseleri
Ellerini gezdirdiğin belimi
Unutmam,unutamam

Unutamam zor gelir
Ama daha zoru
Bûselerinden ayrılmak
Ve bir başkasına ait olacak dudakların
Vicdanımı kemirtirdi.