GÜNEŞİN UMUTLARI | ŞİİR

SENİ YAŞAMAK

Bir madama mı ait bu sözler
Ya da aşkın giydiği insan kostümü mü
Peki sözlerin büyüsü nedir de
Kalbim çırpınır onu duyduğunda birden bire

Şalını çekti attı omuzlarından
Kolları gözüktü, kumral teni
Siyah, kör karanlıktan çalınan bir elbise
Rüzgarların sarmaladığı beli naif ve ince

Dudakları kiraz pembesi,
Yüzü parlıyor ay ışığı gibi
Saçları sarı, altından işlenilmiş
Gözleridir en çok kalbime çalınan

Baktıkça yüzüne, göz göze geldiğimizde
Yetmiyor bana, seni kalbime betimlemek
Sarılmak istiyorum, belini kavramak
En azından yüzüne bakarak konuşmak

Bir başkasına verirsen gözlerini
Sana bakmak haram olur bana
Yapma bana bunu yalvarırım sana
Söndürme kalbimin ferini, yâr ol bana

Yaşamak değil benimkisi,
Seni hissedememekten sonra
Bir kıvılcım değil beni tutuşturan
Belini kavrayıp seni yaşayamadıktan sonra 

Huzurumdur, saçlarını okşamak
Irmak ırmak akar, sümbül kokar saçların
Bir sözün değil, bir nefesin yeter
Gönül; emrindir, kulundur ne istersen