~ආත්ම බන්ධන~ (onGoing •~°)

🌙Chapter 9🥀

• ඒත් එයාගේ පිටිපස්සෙන් මතුවුන ශක්තිමත් අතක් සවිගෙ පැත්තට ආපු ඒ ගල්කැටේ තමන්ට නතු කරගත්තා.
_________________________________________

ඇස් දෙක පියාගෙන හිටපු මට ගල් කැටයක් කෙනෙක්ගේ අතට ගුලි වෙන සද්දයක් ඇහුණා.ඒත් එක්කම මං හිමීට ඇස් දෙක ඇරලා පිටිපස්ස  බලද්දී එතන හිටියෙ කෙමිත් ආදිල්ය අයියා .එයා ඒ වෙනකොටත් මං දිහා බලන් හිටියේ.එයාගේ මූණෙ නම් කිසිම හිනාවක් නෑ.

මට කිසි දෙයක් කියන්නැතුවම එයා මගේ අත අල්ලන් මාවත් ඇදගෙන ඉස්සරහට ඇවිදගෙන ගියා.එයාගේ ස්පර්ශයකින් මගේ කට ඉබේටම ලොක් වෙනකොට එයාගේ පිටිපස්සෙන් මාත් ඇදිලා ගියා.කැලේ දකුණු පැත්තට වෙන්න වෙන කවුරුත් හිටියේ නැති තැනකට අපි ආවා.මේ පැත්තෙ ගස්කොළන් වලට හොඳට හිරු එළිය ලැබෙනවා.ඒ හිරු එළියත් එක්ක ගස්කොළං කොළපාටින් දිලිසුනා.මම කලින් හිටිය පැත්ත ටිකක් අඳුරුයි.ඒ පැත්තේ ගස් ගොඩක් ලොකුවට වගේම උසට වියනක් වගේ  හැදිලා තිබ්බ හින්දා ඉර එළිය බිමට වැටුණේ අඩුවෙන්.
ඒත් දැන් මං මේ ඉන්න පැත්තේ ගොඩක් වර්ග වලට අයත් ගස් තිබුණා. ඒ හින්දා හැම ගහක්ම හොඳට ඉඩකඩ ඇතිව ලොකු වෙලා තිබුණා.ඇගේ දැවටි දැවටි තිබ්බ මද සුළ ගත් එක්ක මට දැනුනා එක එක ජාතියේ සුවඳවල් ගොඩක්.මම ලොකු හුස්මක් ගත්තා. ඒ සුවඳවල් අස්සේ මං ආසම ලැවෙන්ඩර්  සුවඳත් තියෙනවා මට දැනුනා.මම ආයේ වටපිට හැරිලා බලනකොට මට ඇහුන සුලගත්  එක්ක රිද්මයට සෙලවෙන සද්දයක්.ඒක මට ලගින්මයි ඇහුනේ.ඒක මොකක්ද කියලා මට හොයාගන්න බැරුව මම තාමත් මගේ අතින් අල්ලන් ඉන්න කෙමිත් අයියා දිහා බැලුවා.එයා මගෙ ප්‍රශ්නෙට උත්තරයක් විදිහට මට ඇස් දෙකෙන් ගහ උඩ පෙන්නුවා.එතකොට තමයි මං දැක්කේ ලොකු දෙබොක්කක් තියෙන ගහක් උඩ ලස්සන පොඩි ගෙයක් හදලා තියෙනවා.ඒ ගහේ අත්තක බැදලා තියෙන
sea chimes වලින් තමයි මට ඒ සද්දෙ ඇහුනේ.මං හරිම ආසාවෙන් ඒ ගහ උඩ තියෙන පුංචි පැල දිහා බලන් හිටියා.කෙමිත් අයියා මාවත් එක්කන් ගහ පාමුලට ගියා.පැලට සම්බන්ධ කරලා තිබුණු ලණු ඉණිමගක්  මට පෙන්නුවා.මට ඒකෙන් ඉස්සෙල්ලම යන්න කියලා මට ඇස්වලින් පෙන්නපු එයා මගේ පිටිපස්සෙන් නැගගෙන ආවා.ලනු ඉනිමගේ නැගලා එයාගේ පුංචි පැළට පළවෙනි අඩිය තියෙනකොටත් එක්කම තමයි මං දැක්කේ මේක හරියට හරිත ලෝකයක් අස්සේ තියෙන පුංචි හරිතාගාරයක් වගේ කියලා.චූටි චූටි පොට්වල කොලපාට චූටි පැල ගොඩක් හිටවලා තිබ්බා.ඒ දිහා බලන් ඉන්නකොට අහේතුකවම මගේ මූණෙත් ලස්සන හිනාවක් ඇදෙන්න ඇති.ඒ චූටි පැල එකතුවට අමතරව තව ටිකක් ලොකු වෙච්ච පැල වගේකුත් පෝලිමට තියලා තිබුණා.ඒ වගේ සමහරක් පැලවල මල් පීදිලා.දම්පාට චූටි මල් පොකුරු කිනිත්තක් .ඔව් ඒ මන් ආසම මල් ජාතිය ලැවෙන්ඩර්.මේ මල් වල සුවදට පුලුවන් ඕනේම කලබලකාරී හිතක් තත්පර ගානක් ඇතුළත සන්සුන් කරන්න.ඉතින් මුළු පෙණහැල්ලම පිරිල යන්න හොඳ හුස්මක් ගත්ත මං ඒ සනීප සුවඳින් මගේ මුළු හදවතම පුරවගත්තා.ඒ අතරින් යන්තමට හමන සුළඟින් තාමත් පුංචි පැලේ තැනින් තැන එල්ලලා තියෙන sea chimes  හරිම ලස්සනට නාද දෙනවා.හරියට සුරංගනා කතාවකට පසුබිම් සංගීතයක් එකතු කරන්න වගේ.සිපි කටුවලිනුයි මුහුදු විදුරුවලිනුයි තමයි ඒවා හදලා තිබ්බේ.මුහුදු වීදුරුවල වැටිලා තිබ්බ වයිරන් පාට වලට හිරු එළිය වැටිලා හරිම ලස්සනට දිස්නෙ දුන්නා.මේ ලස්සන හරිතාගාරේ අයිතිකාරයා දිහා මට හැරිලා බැලුනෙ ඉබේටමයි.එයා අත් දෙකත් බැඳගෙන මං දිහා ගොඩක් නිවුණු බැල්මකින් බලන්න හිටියා.එයාගේ මූණ කිසි හිනාවක් නොතිබ්බත් එයාගේ ඇස් දෙක හරිම ලස්සනට sparkle වෙවී හිනාවෙනවා මන් බලාගෙන.ඇස් වලින් හිනා වෙන අය හරිම අව්‍යාජයි.ඕනම කෙනෙක්ට තොල් දෙක අස්සෙන් දත් ටික පෙන්නලා හිනාවෙන්න පුළුවන් වුනත් කෙනෙක්ගේ ඇස් දෙකක් හිනා වෙන්නේ හදවතින්ම නැගෙන අව්‍යාජ හැඟීමකට විතරයි.