1.BÖLÜM

60 4 1
                                    

Medya: Gürkan

◦•●◉✿İyi okumalar✿◉●•◦

~~~~~~~~~~~

" Nasıl ya! nasıl böyle bir şey olabilir" Allahım çıldıracam çok az kaldı ben o hemşirenin var yaaa.

"İkiz sakin ol daha tam belli değil belki gerçek değildir" Babamın konuşması ardından yaklaşık 2 saattir. Gürkanı sakinleştirmek için uğraşıyordum, fakat beyfendi bir türlü sakinleş mi yordu aksine daha fazla sinirleniyordu.

"Yeter artık Gürkan.! " Sert çıkan sesimle şaşkınca bana baktı. Genellikle kısık sesle konuşurdum. Kimseye sesimi yükseltmezdim

"Şimdi o lanet hastaneye gidiyoruz yarın ve Dna testi mi artık ne haltsa yaptırıyoruz. Zaten hayatım değişmeyecek benim kendi evim var hatırlatırım o yüzden susun. "

Lafım biter bitmez hemen üst kata çıktım çantamı koltuğun üstüne attım. Yatağıma ilerleyecekken dizlerimin titremesine daha fazla kayıtsız kalamadım. yatağım hemen dibine oturdum.

Bu hayat bana birçok şeyi öğretmişti. Aile kavramını, dostluğu, ve kendimi tanımayı fakat herşeyde iyiyken ben kendimi tanıyamadım. ve maalesef en zoruma gidende buydu . Ben nerdeyse 4 yıldır kendimi tanıyamıyordum .

Dizlerimin titremesi azaladığında yataktan destek alarak yerden kalktım ve banyoya geçtim.

Soğuk bir duş al ve herşey oluruna bırak.

Evet tek inancım buydu

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ertesi gün uyandığımızda saat 9 du kahvaltı yapmadan, direk hastaneye gitmek için yola koyulduk. Yanımda Gürkan vardı ve elimi sıkıca tutmuştu artık aklından ne geliyorsa arada elimi sıkıyor sonra gevşetip bırakıyordu.

Araba hastanenin önünde durduğunda , babam arabayı park etti. Aranan indim ve direk hastane danışmanına durumu hiza ettik, hemşire bizi direk başhekim odasına yönlendirdi.

Babam kapıyı iki kere tıklattıktan sonra gel sesiyle direk içeri girdik, başımı yerden kaldırmıyordum. Gürkan elimi sıkıca tutmuştu.

Gözlerimi yandaki aileye özellikle değdirmeden, başhekimi baktım. Ki bakmaz olaydım adamla yüz hatlarımız ve en önemlisi göz rengimiz bile benzerdi.

Başhekim ona baktığımı fark edince gülümsedi. Ve en sonında konuşmaya başladı. "Arif Bey 'ler de geldiğine göre ilk babalardan alalım kanı sonra kızlardan alırız. Sizleri şöyle alalım "

Babamları odanın köşesinde ilk önce babam kan verdi. karşı taraftaki adam geleceği zaman yüzümü Gürkanın koluna gömdüm.

"Hadi geç sıra sende" Yüzümü kolundan kaldırdım ve hemen koltuğa geçti hemşire sol koluma yaklaşırken Gürkan'ın sesi doldurdu odayı "sağ kolundan alın orda damarlar daha belirgin " dedi hemşire gürkanı dinledikten sonra lastiği sağ koluma bağladı.

Gürkan 'a "seni yerim" Adlı bakışımı gönderdim tabi hemen anladı köpek sırıttı. Hemşire işini bitirdikten sonra direk eski yerime oturdum ve başımı Gürkana yasladım. Başımın üstüne konan öpücük bana huzuru vaad ediyordu.

"Sonuçlar her iki tarafın isteği üzerine bir saat sonra açıklanacak bir saat sonra tekrardan görüşürüz. " Gürkan direk ayaklandı, ve dışarı çıktık. diğer aile galiba başhekim'in dostu falandı çünkü onlar bize çıkarken bile içerdeydiler

Görüşelim bakalım bir saat sonra

Gülender/ Gerçek ailemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin