O evden çıkıp kendimi kaybedeli kos koca iki hafta.
O gün o evden çıkmış kendi evime gelmiştim fakat sanki bir yanımı orada bırakmış gibi hissediyordum.
Beni mahvetmesine, darmadağın etmesine rağmen hala o gün benim için hazırladığı kahvaltı masasına oturmadığımdan dolayı üzgündüm.
Sonuçta onu yıllar sonra ilk defa reddetmiştim.
Odamda oturmuş boş boş sosyal medyada dolanırken bir magazin haberine denk geldim.
Haberde;
𝘔𝘪𝘭𝘭𝘪 𝘧𝘶𝘵𝘣𝘰𝘭𝘤𝘶𝘮𝘶𝘻 𝘒𝘌𝘕𝘈𝘕 𝘠𝘐𝘓𝘋𝘐𝘡 Sevenlerini şaşırmaya devam ediyor.
Maçın ortasında aniden sahayı terk eden futbolcunun nereye gittiği merak konusuydu.
Onu takip eden kameramanlarımızdan birisinin ulaştığı görüntü herkesi şoka uğrattı.
İşte o görüntüler;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazıyordu haberde.
Haberi okur okumaz şok geçirmiştim. Kenan'ın kucağında ki kız bendim fakat bu nasıl olurdu?
Kenan beni eve getirdiğini söylemişti bu görüntüler beni arabaya götürürken çekilmiş olmalıydı.
Kahretsin sarhoşluğum başa bela olmuştu resmen!
Daha haberin şokunu üstümden atamamışken odaya kapıyı kırarcasına Mina girdi.
Elinde telefon ile yanıma ilerlemesi neden geldiğini anlatıyordu.
"Yasmin!" Yanıma geldiğinde durdu laptopu gördü.
"Sende okudun demek." Maalesef okumuştum.
"Neyse ki yüzün belli olmuyor." Dediğinde sinirlenmiştim.
"Mina, bu benim ve onun fotoğraflarının sosyal medyada dolandığı gerçeğini değiştirmiyor. İsmimi bile bulacaklarına eminim." Evet konu magazinciler ise yapacakları haber için her türlü araştırmayı yaparlardı.
Mina sıkıntılı bir nefes verdi. "Ne yapacaksın?" Diye sordu.
"Bilmiyorum Mina sence ne yapmalıyım?" Bunu sorarken ciddiydim.
"Onun yanına gidip hesap mı sormalıyım yoksa magazin şirketini basıp bu haberleri kaldırtmalı mıyım?"
Mina güldü.
"İkisini de yapman bir şeyi değiştirmeyecek biliyorsun Yasmin."
Biliyordum.
"Bu haberleri kaldırtmaya sadece Kenan abinin gücünün yeteceğini de biliyorsun."
Evet kahretsin ki biliyordum.
Ama ne yapmalıydım Kenan'ın yanına gidip 'fotoğrafları kaldırt!' Diye mi yalvarmalıyım?
"Hayatta olmaz asla!" Bu cevabı vereceğimden emin olduğu için pek şaşırmamıştı.
"Tamam o zaman." Dedi ve kapıya ilerledi.
"Nereye gidiyorsun Mina? Delice bir şey yapma sakın."
Mina bana döndü. "Babam sayesinde Arda ile tanışmıştık. Ondan rica edeceğim."
Delirdi mi bu kız?
Ayağa fırladım ve Mina'nın peşinden odasına gittim fakat benden önce davranıp odaya girmiş ve kapıyı kilitlemişti.
Kapıya var gücümle vurmaya başladım. Bu şekilde vurduğumu annem görse kesinlikle öldürürdü beni.
Neyse ki onlar babam ile alışverişe çıkmıştı.
"Mina aç şu kapıyı lütfen." Kapıya vurmaya devam ettim.
"Sen onu ararsan illa ki Kenan öğrenir."
"Hayır Yasmin o öyle biri değil istemezsem söylemez."
Bu kızın saflığı beni deli ediyordu.
"Mina ablacığım sende o haberler kaldırılınca Kenan öğrenmek istemez mi bunu kimin yaptığını ha?"
Sözlerim onu durdurmuyor, kararından vazgeçirmiyordu.
Çok değil iki dakika sonra içeriden duyduğum sesler ile pes ettim.
Mina Arda'yı çoktan aramış ve konuşmaya başlamıştı.
Ben ise odama geri döndüm. Eminim gözlerinde işini kardeşine yaptıran bir zavallı olarak görünecektim.
Arda'yı tanımıyordum. Mina'nın anlattığı kadar iyi miydi emin değildim. Bu yüzden içimden kol gezen bir korku vardı.
Beş dakika kadar oturmamın ardından telefonum çalmaya başlamıştı.
Arayan numara yabancıydı.
Aramayı kararsız da kalsam bir süre sonra cevapladım.
"Alo?" Dediğimde karşı taraftan gelen ses donmamı sağlamıştı.
"Yasmin benim Kenan." İsmini söylemesine gerek yoktu. Bilmiyor ki onu nefes alıp verişinden bile tanırdım.
"Ne var Kenan?"
"Haberi gördün mü?" Diye sorduğunda güldüm.
"Görmeyen kaldı mı diye sor Kenan."
"Haklısın."
"Evet haklıyım Kenan. Ne kadar ünlü olduğunun herkesten çok sen farkındasın."
Susmuş telefonun ucundan beni dinliyordu.
"Ve bu ününü bilmene rağmen maçın ortasında sahayı terk ediyorsun ve yanıma geliyorsun. Aynı gece beni kucağına alıyorsun ve magazinciler bizi çekiyor."
Zaten o sahadan çıkarak bütün dikkati üstüne çekmişti.
"Yasmin nasıl oldu bilmiyorum ama haber kaldırılmış."
Bilmiyor muydu, Arda gerçekten söylememiş miydi?
"Herkes görüp çoktan o haberi ve fotoğrafı kaydetmiştir geç kaldık."
"Üzgünüm." Üzülmekten başka yapabileceğin bir şey yoktu zaten.
"Kapatıyorum hoşçakal."
"Yasmin biliyorum o olaydan sonra maça gelmek istemeyeceksindir fakat benim yüzümden maça gelmemezlik yapma lüt-" sözünü kestim.
"Niye senin yüzünden gelmiyor muşum? akşam ki maça geleceğim bile umurumda değilsin."
Bunu söylediğimde mutlu olduğunu hissedebiliyordum.
"Görüşürüz Yasmin."
"Görüşmeyeceğiz Kenan. Beni seni göreceğim sen beni görmeyeceksin."
