Her zaman ki gibi odamda oturmuş sosyal medyada geziniyordum.
Tam da tahmin ettiğim gibi benim ve Kenan ile ilgili çıkan haberler silinmeden önce kaydedilmiş, başkaları tarafından farklı farklı sitelerde yayımlanmıştı.
Benim yüzüm gözükmüyordu sorun değildi. Tabi şuanlık.
Fakat Kenan'ın yüzü belli oluyordu ve o haberin üstünden linç yağmuruna tutuldu.
Çoğu kişi "bir kız için maçı terk edip gitti yüzsüz." Diyordu.
Bunları gördükçe içim sıkılıyor kendimi sorumlu tutuyordum.
Benim peşimden gelecek derken bütün ülke ona yüzsüz damgası vurmuştu.
Onun şuan ki halini tahmin edebiliyordum. Uzun süreli bir ilişkimiz olduğundan birbirimizi çok iyi tanımıştık.
Ve şuan eminim ki oturmuş ona gelen linçleri, yorumları okuyup sindirmeye çalışıyordur.
Onun bu halini düşündükçe bana ne kadar kötülük yapmış olsa bile yine de kötü hissediyordum.
Bugün akşam maç vardı ve herkes;
"Kenan'ı oynatan kafasızdır"
"Beyni olan Kenan'ı oynatmaz."
"Sakın Kenan'ı maça çıkartmayın yine basıp gider."
Gibi yorumlar yapıyordu.
İnsanlar bilip bilmeden konuşma konusunda gerçekten muhteşemdi.
Oturduğum yerden benim yüzümden yediği linçleri okurken odaya Mina girdi.
Mina odaya gelip yatağımın üstüne oturdu. "Ne yapıyorsun?"
Hızlıca arkama dönüp laptopu kapattım.
"Hiç bir şey." Diyerek ayağa kalktım ve onun yanına oturdum.
"Yalancı." Dedi bana sırıtarak. "Ne yaptığını gördüm. Kenan abiye yapılan yorumları okuyordun."
Evet yakalanmıştım.
Kafamı onaylar bir şeklide salladım. "Evet okuyordum."
"Burada böyle kendini yiyeceğine arasana onu." Aramak mı?
Onu arayıp ne diyebilirdim?
"Bak Yasmin." Dedi ve ellerimi tuttu. "Biliyorum sen de arayıp nasıl olduğunu sormak istiyorsun." Evet beni çok iyi biliyordu.
Mina devam etti;
"Hem akşam maç var bu moral bozukluğu ile nasıl oynasın?"
Haklıydı. O herşeyi kafasına takan birisiydi umursamayan tiplerden değildi.
Mina ayağa kalktı. Çekmecemin üstünde duran telefonumu aldı ve bana uzattı.
Uzattığı telefonu aldığımda ise odadan çıkmak üzere kapıya ilerledi. Çıkmadan önce bana döndü. "Ara onu Yasmin. Şuan ona sadece sen iyi gelirsin."
Dedi ve odadan çıktı.
Telefon ile kısa süreli bir bakışma yaşadık.
Aramalı mıydım?
Kararsızdım. O yüzden ikinci kez düşünmeden dün beni arayan yabancı numarayı aradım.
Telefon bir süre çaldı ve nihayet dördüncü çalışta açıldı.
Ne diyeceğim, ne yapacağım hakkında hiç bir fikrim yoktu.
"Yasmin?" Dediğinde dilim tutulmuştu sanki.
"Yasmin orada mısın?" Nihayet kendime gelip cevaplayabildim. "Buradayım. Seni aradım."
