Love Over Dark (Dutch)

Eerste dag op Hogwarts

Pov: Mia
We staan om 09:00 op, want dan gaat de wekker. We hadden besloten om het ontbijt te skippen, want we hadden dr allemaal geen zin in. 'Goedemorgen bitches,' zegt Pansy. 'Goedemorgen,' zegt Daphne. 'Good morning,' zegt Missy. 'Goede morgen, hebben jullie goed geslapen?' vraag ik. 'Ja ik heb goed geslapen,' zegt Pansy. Missy zegt 'Ja dus ik heb tot laat gelezen misschien.' 'Ja gewoon prima geslapen, jij?' zegt Daphne. 'Ja wel goed geslapen maar wel raar,' zeg ik. 'Hoezo,' vraagt Missy. 'Heb je over Mattheo gedroomd?' vraagt Pansy lachend. 'Nee, gewoon voor het eerst op een school waar ik vrienden heb gemaakt,' zeg ik half lachend half serieus. 'HEB JIJ NOG NOOIT VRIENDEN GEHAD!?' vraagt Missy half schreeuwend. 'Nee,' zeg ik. 'Nou voor alles is een eerste keer,' zegt Daphne en komt bij mij op bed zitten en geeft me een knuffel. 'Wij zijn je vrienden,' zegt Pansy en komt samen met Missy ook op mijn bed zitten. 'Dankje dat jullie er voor me zijn,' zeg ik. Ik kijk ze aan en er rolt een traan over mn wang. Ik heb al sinds dat in 5 ben niet gehuild. 'Is dat nou een traan?' zegt Riyi die me nog nooit heeft zien huilen. 'Ja wat is daar mis mee?' vraagt Missy. 'Ik heb niet meer gehuild sinds dat ik 5 was,' zeg ik met een kleine glimlach. 'Riyi heeft me nog nooit zien huilen.' 'Hoezo heb je zolang al niet gehuild?' vraagt Pansy. 'Ik heb super veel trauma's opgelopen door mijn ouders. Ik ben vanaf dat ik 1 ben mishandeld en gebruikt,' zeg ik en krijg ik een visioen over hoe het toen ging.
Pov: kleine Mia (7 jaar)
'HOEZO HEB JE DAT GEDAAN MIA?! JE WEET DAT DAT ILLEGAAL IS EN DAT DE HELE WERELD KON WETEN DAT WE DEATH-EATERS ZIJN,' hoorde ik mijn ouders schreeuwen. Ik lette alleen niet op en was een beetje met mijn krachten aan het spelen. 'MIA ISABELLE SUMMER LUISTER JE OF NIET?' hoor ik mijn vader schreeuwen. 'JE BENT EEN TELEURSTELLING, WE WOUDEN DAT JIJ GEWOON ZOALS ONS BENT,' hoor ik mijn moeder schreeuwen. 'Ik ben geen teleurstelling, jullie willen gewoon dat ik anders ben, maar dat wil ik niet,' zeg ik met zelfverzekerdheid. 'OHJA VIND JE JEZELF ZO LEUK, VIND JE JEZELF ZO GRAPPIG. LATEN WE KIJKEN OF JE DIT OOK ZO GRAPPIG VINDT,' zegt mn vader. Ik weet al wat hij gaat doen en voor ik het weet. 'CRUCIO,' hoor ik mijn vader schreeuwen, maar ik kan me ertegen verzetten, want ze doen dit al heel mijn leven. Maar dit keer voelt het anders. 'CRUCIO,' hoor ik mijn moeder schreeuwen en ineens voel ik de pijn, verraad, dat mijn eigen ouders mij pijn doen. Ik kan het niet houden en ik schreeuw het uit. Ik heb nog nooit zo hard geschreeuwd om crucio. Mijn ouders houden op en lopen mijn kamer uit. Ik voel de woede door mijn aders. Ik kan niemand meer vertrouwen, zelfs mijn eigen ouders niet. Ik voel me niet geliefd, alsof ik niks ben. Ik ben al heel mijn leven pijn gedaan. Ik wil niet zoals mijn ouders worden, niet mensen pijn doen of vermoorden. Als ik een death-eater word, moet het een goede reden zijn. Voor liefde, als ik dat ooit zal voelen.
Pov: Mia
'Je had een visioen of niet,' zegt Reggie die in de deuropening staat. Het maakt me niets uit dat hij mij zonder make-up in mijn pyjama zit. Ik sta op en geef hem een knuffel met tranen in mijn ogen. 'Ik zag ze. Ik zag mijn ouders. Ik zag hoe ze me beiden tegelijk pijn deden,' zeg ik met een trilling in mijn stem. 'Hoe wist je dat ze een visioen zag?' vraagt Missy geïnteresseerd. 'Ik krijg ze ook, maar dan over mijn ouders,' zegt Reggie. 'Maar Mia krijgt heftigere.' 'Zullen ze me haten?' vraag ik aan Reggie. 'Ja, warschijnlijk wel, maar dat maakt niet uit, want jij haat hun ook,' zegt Reggie. Ik word altijd rustig als ik Reggies stem hoor. 'Ik weet het Mia, ik weet het is zwaar, maar probeer je er niet op te focussen,' zegt Reggie. Ik weet dat er bijna tranen zijn bij Reggie, maar hij was in shock dat ik aan het huilen was. 'Nou maak je klaar en dan kunnen we je de school laten zien,' zegt Daphne om ons een beetje af te leiden. Ik trek mijn gewaand aan en doe mijn haren en make-up. Uiteindelijk zijn we allemaal klaar en gaan we naar de common room waar alle jongens zitten. 'Jezus dat duurde lang,' zegt Theo. Ik kijk naar Mattheo en lach naar hem en hij lacht terug. 'Dus waarom waren julloe niet bij het ontbijt?' vraagt Leo vooral kijkend naar Missy. 'We hadden er geen zin in,' zegt Missy kijkend naar Leo. Het is inmiddels 12:30 We lopen allemaal de common room uit en ik loop achteraan. Dan komt Mattheo opeens naast me lopen. 'Dus goed geslapen?' vraagt hij geïnteresseerd. 'Ja in principe wel, jij?' vraag ik. 'Ja wel prima geslapen.' 'Dus ben je een beetje goed in zwerkbal?' vraag ik. 'Nou ik zit in het zwerkbalteam dus ja ik ben wel goed, je moet een keer komen kijken,' zegt hij met een grijns. 'Oke is goed.' 'Maar kan jij zwerkbal?' 'Nou ik heb het nog nooit gedaan.' 'Heb je nog nooit zwerkbal gedaan,' vraagt hij in ongeloof. 'Nope,' zeg ik en voordat hij iets terug kan zeggen komen er we jongens langslopen en een van hun begint te fluiten. Ik had een rokje aan maar dan nog, waarom fluit je. Natuurlijk had de groep dat ook gehoord, maar ik was ze voor om iets te zeggen. 'Perché mi fischi, chi cazzo sei? Non ti conosco e potrei praticamente picchiarti, idiota. Se ti sento fischiare ancora una volta finirai in ospedale, idiota,' schreeuw ik tegen de jongens (het betekent: Waarom fluit je naar mij, wie de f*ck ben jij? Ik ken je niet en ik zou je in elkaar kunnen slaan, idioot. Als ik je nog één keer hoor fluiten, beland je in het ziekeboeg, idioot.) 'Je hebt dr nu echt boos gemaakt,' hoor ik Reggie zeggen. 'Oke maar weet dat ik daar niks van verstond. Ja mijn naam is Alexander Tistano,' zegt hij met een trotse blik. 'Hallo mijn naam is Mia Summer,' zeg ik met een grijns. Wij lopen verder en we komen aan in de Great Hall. Het is inmiddels 14:00 en Theo vraagt:' Hoe kan jij Italiaans?' 'Onze vaders zijn half Italiaans,' zeg ik en ik kijk naar Reggie. We gaan zitten en eten en een beetje praten. Daarna gaat de rest naar de common room en Mattheo geeft mij een rondleiding. 'Dus Mia, jij, ik, morgen avond zwerkbalveld, is een date,' zegt Mattheo. 'Oke, maar weet wel dat ik niks kan en het nog nookt heb gedaan,' zeg ik lachend. We gaan terug naar de common room en het is 17:00. Pansy, Daphne, Missy en ik gaan terug naar onze kamer.

~Hey guys, dit hoofdstuk duurde iets langer, want het was lastig om haar trauma te schrijven. Hopelijk vonden jullie het leuk. Xoxo Mia❤~