Romanın Kötü Kadını Oldum

Yeni Arkadaşlar

✨✨

-Peki ne aldığını karşı kralığın prensi de mi bilmiyor Veliaht prens dediğimde dumura uğramış bir şekilde dona kaldı ben de geri çekildim. 

Kafasını kaldırıp bana baktığında tedirgin hiseddiyordum ama yüzüme bir tebessüm yerleştirerek bunu gizlemeye çalıştım bir süre bana baktı sanki içimi görür gibi gözlerime uzun uzun baktı ve maskesini yavaşça çıkardı. Nefesim kesildi. Evet!! roman da tavsif edildiği gibiydi ama çok daha yakışıklıydı insanın nefesini kesiyordu yüzümdeki beğeniyi silmeye çalıştım ama o bunu çoktan görmüştü bir anda elini saçlarına götürdü dudaklarından fısıltı şeklinde

-Nasıl!? b-bu nasıl olur!?dedi ve bana baktı bir anda bağırmaya başladı 

-SEN BUNU NE ZAMANDIR BİLİYORSUN?!, BAŞKA KİM BİLİYOR?? dedi ve  omuzlarımdan tutup  sarstı

-SÖYLE ARTIK LANET KADIN!! diye yüzüme doğru kükredi.

Korkmuştum  ama onun bunu anlamaması gerekiyordu yoksa daha fazla üzerime gelirdi hemen ciddileştim ve elerini üzerimden itmeye çalıştım ama lanet gelesice adam bırakmamıştı ben de daha fazla susmadım ve bende bağırmaya başladım

-BIRAKSANA BENİ YAA!!!!!
SEN KENDİNİ NE SANIYORSUN!!HEM DÜŞMAN KRALIKTASIN HEMDE BURADAKİ DÜKÜN KIZINA AHKAM KESİYORSUN
SEN KENDİNİ NE SANIYORSUN!!!BIRAAK DEDİM SANA!!dedim sonlara doğru daha fazla bağırarak o da bana öfkeyle baktı ve ellerini üzerimden çekti kesin ellinin izi çıkmışt öff 

Kollarını birbirinr bağladı ve bir kaşını havaya kaldırdı beni sorguluyordu, ben de ona başımı noluyoruz der gibi iki kez saladım 

-Beni sorgulamadan önce soruma cevap ver yoksa hiçbirşey söylemem dedim aslında cavap versede söylemiyecektim, o da

-Neden seni öldürmek yerine sana cevap veriyim, dedi bende

-Eğer buradan sağ salim çıkıp malikaneye dönmessem görevlendirdiğim hizmetlim düke ve krala haber vericek ve sen buradan çıkmadan kellen krala gidicek ama yine de sen bilirsin ben ölmeye hazırım zaten burada kadınların söz hakkı da yok ye, iç , entrika peşinde koş, evlen, çocuk yap ve öl anlıyacağın çokta yaşamak istediğm bir yer değil hem belki kim bilir farklı bir beden de daha güzel bir evrende yaşarım dedim ve bu dediklerimi kanıtlamak için ciddi bir yüz ifadesiyle yakışıklı yüzüne baktım aslında önceki hayatımda oyuncu da olabilirdim çünkü öyle bir hizmetli yoktu , anlıyacağınız blöf yapıyordum ve benim güzel oyunculuğum sayesinde artık bana inanıyormuş gibi bakıyordu biraz da ne diyorsun der gibi  ve sonunda nefesini dışarı verdi. Ah vicdansız herif çok sexsi gözüküyordu. Açelya kendine gel!!dedim içimden ve konuya odaklanmaya çalıştım ve alaycı bir şekilde

-Kaç dakikadır buradayım insan bir içecek birşey ikram eder!! dedim  o dediklerime göz devirdi 

-Benden aldığı şey ejdarhanın kalbiydi dediğnde kaşlarımı çatım şu romanda çokça geçen ejderhanın kalbi miydi?? ve asıl soru o kalbi bukan ilk kişi Albert (yani bizim.beliaht prens) değil miydi??

Hatırladığım kadarıyla anlatacak olursam benimde şimdi aklıma gelmişti, romanı okuyalı uzun zaman olmuştu iyi ki bir kaç defa okumuşum da aklımda kalmış yoksa benim halim vahimdi. Anlatacak olursam ilk kitapta birkaç defa geçiyordu ejderha kalbi denilen şey aslında bir taş hatta yakuta benziyordu rengi eflatun, mor, mavi ve kırmızı renklerin karışımıydı ve bu taş söylenene göre son ejderhanın kalbinin özünü taşıyordu ve ejderhalarda sihirli varlıklardı ve manaları yüksekti anlıyacağınız bu taşın sahibi olan kişiye güçler vadediyordu ve kişiye göre değişiyodu mesela veliahta sadece ateş  gücünü gösterirken Clarada hava ve toprak gücünü gösteriyordu. Evet veliaht canavarlarla savaşırken yani ikinci kitapta bu taşı Claraya veriyordu ve Clara bu taşı hep yanında  taşıyordu. Yanlış hatırlamıyorsam romanda kısa bir paragrafta geçiyordu ki bu taş biriyle eşleşirse o kişinin kalbinin orada yer ediniyordu ve ona eşi benzeri olmayan güçler veriyordu galiba veliahta bunun Clarada olucağını düşünmüştü...