İlk Aşkın Günahı

5-yakaladım seni

SELAM NABERSİNİZ??
Kısa bir bölümle yine sizlerleyim..
Bundan sonra ki bölümler uzuyor, neden nasıl diye sormayın halledeceğiz:))))))

Çok güzel şeyler olacam ben öyle hissediyorum, bölüm sorularını sakın cevaplamadan geçmeyin, çok önemli.

Ne kadar oy,
Ne kadar yorum
O kadar bölüm.

İlk Aşkın Günahı
5.bölüm: Yakaladım Seni

Son mesajı benim içimi yakmıştı, iyi geldin demişti. Ona gelmiştim, ona gitmiştim. Onunla olma düşüncesi bir hayalken şimdi ona gitmiştim.

Önemli olan yer burası değildi.
O bana gelmemişti,
Önemli olan oydu.

Ama hiçbir şey ilk günkü gibi de değildi bunun da farkındaydım. Merih'in aklına geliyordum, yazmak istiyordu, konuşmak istiyordu. Bunlar geliştiğinin, iletlediğimin bir göstergesiydi.

"Leyla!" Kapı mı çalıyordu? Ayağı kalktım ve kapıya ilerledim. Kapı deliğinden kimin geldiğine baktıktan sonra kapıyı açtım. "Efendim Duran?" Arkasına baktı ve içeriye girdi. "Takım bizim mekanda olacakmış bu akşam. Kazandıkları maç için küçük bir kutlama yapacaklarmış. Ve..."

Durduğunda kaşlarımı çattım. "Ve?" Diye direttim. "Kaptan senin yine bir iki şarkı için sahneye çıkmanı istiyor. Takım'ın kafa dağıtmadı için iyi gelmiş sesin"

Ne dedi o Leyla?
Kabul et çabuk.

"Hayır tabii ki!" Bu cevabı beklemediği açıktı. Zelal arkasından çıktı ve "Evet tabii ki! Saçmalıyorsun şu anda!" Dedi. Kaşlarım çatıldı. "Saçmalamıyorum! O bir kerelik bir şeydi Zelal,"

Sözümün çok da bir hükmü yoktu.
Çünkü ben tam da şu anda üzerimde ki siyah seten elbise ile mekandaydım. Biz masada oturmuş biramızı içerken Duran "kabul ettiğine sevindim" dedi. Göz devirip Zelal'e baktım. "Çok büyük bir istekle geldim."

Zelal yanıma yaklaştı, ardından "Senin ne istediğini biliyorum Leyla. Kimi istediğini de. Ben senin arkadaşınım, gözlerinde görmüyor muyum zannediyorsun? Leyla... Ona kendini göstermezsen seni görmesini bekleyemezsin." Dedi.

Gözlerim onun gözleri ile buluştu. "Zelal, böyle konuşma" diyebildim sadece. Zelal ise gülümsedi. "Geldiler Leyla. Kendine güzel ve ilgi çekici bir şarkı seç, sen varsın, var olduğunu o da bilsin."

Kaptan yavaş yavaş bizim masaya ilerledi. "Sizi burda görmemize izin verdiğiniz için teşekkür ederiz. Adınız neydi?" Doğruyu söylersek anlaşılabilir.

"Leyl. İsmim ley." Kalbim deli gibi çarpıyordu, O'da buradaydı. Karşımda oturuyordu. Yaşlı Kaptan elini uzattı. "Memnun oldum küçük hanım. Ve tekrar, teşekkür ederiz." Uzattığı elini tuttum, ardından bir kaç dakika sonra uzaklaştı.

Duran ayağı kalkıp bana gitar'ı getirdi. Bizim masamızda ki içkiler tazelendikten sonra onların masasına da rakı ve mezeler ikram edildi. Bazılarının gözleri benim üzerime düştüğünde ben de gitara giriştim. Dilan ise çok keskin bir şekilde onların masasını gözetliyordu.

"Toparladım kendimi ben,
Sevinme hiç boşu boşuna.
Hatta bir saray bile yaptım
İçimde ki 'sen' boşluğuna."
Merih telefona bakıyordu, daha doğrusu telefonu masadaydı, boş boş ekrana bakıyordu. Bizden mesaj mı bekliyor? Düşüncesi bile içimi kıpır kıpır etmişti.

"Sadece bir kere sordum
İçimden sana.
Bir karanfil toprağa küs
Yok mu ismim, ezberinde?
Yer mi yoktu dizlerinde?"
Başını kaldırıp yüzüme baktı. Uzunca bir süre baktı. Ardından tekrar telefona baktı. Daha sonra kollarını birbirine dolayıp bana kitlendi.