İlk Aşkın Günahı

6-yabancı hisler

SELAMLARRR NASILSINIZ???

Ben gelecek bölümler için çoook heyecanlıyım......

Neyse siz de heyecanlı mısınız?

Kitap çok hızlı büyüyor, sizin de katkılarınız ile daha da büyüyeceğimize inanıyorum... Diğer kitabımın Tiktok editlerini görmek hem bana hem de kitaba katkı sağlıyordu, burası için de aynı şeyleri umut ediyorum...💕

Tiktok: kitaplarsrlarm
İgg: lezel.lll

Evet, bölüm sonunda görüşürzzz

Ne kadar oy
Ne kadar yorum
O kadar bölüm✨

İlk Aşkın Günahı
6-yabancı hisler

Yakaladın mı bizi?

Saatlerdir oturduğum yerde sırılsıklam bunu düşünüyordum, kendime iyi gelmeyen her şeyi yapmak konusunda sanırım artık fazlasıyla ustaydım.

Nerden çaktı ki acaba?

Telefon ıslanmaktan artık hem sırılsıklam olmuştu, hem de sanırım artık çalışmıyordu. Yavaştan kalktım ve yüzümde ki yağmurun ıslaklığını sildim. Arkamı döndüğümde zaten evin önüne geldiğimi fark ettim.

Madem eve gelmişiz, neden aptal gibi yağmurun altında zatürre olana kadar bekledik Leyla?

Bir an iç sesimin haklılığıyla duraksasam da sonrada silkelenip içeriye girdim. Önce telefonumun sim'ini çıkartıp bir köşeye koydum. En azından onu kurtarabilmiştim.

Islak kıyafetlerimi doğrudan kirliye attıktan sonra sıcak bir duşa girdim. Tir tir titriyordum, çok ıslanmıştım ve zatürre şakamın gerçek olmasına çok az kalmıştı.

Sıcak duş vücudumun normal bir hale gelmesinden çok büyük bir etki bırakmıştı. Sonunda artık üşümemin kesilmediği, ama titrememin tamamen yok olduğu duştan çıktım ve havluya sarıldım. Daha sonra üzerime siyah bir sweat, altına da kareli kırımızı bir pijama geçirip salona doğru yürüdüm.

Telefon?

Tabii ya bir de o vardı.

Salona gitmeden önce odamdan yedek telefonumu çekmeceden aldım ve doğrudan salona yürüdüm. Koltuğa oturmadan önce ayırdığım sim kartını da aldım ve oturdum.

Sim'i telefona taktım ve açılmasını bekledim. Açılınca sim şifresini tuşladım ve yine bekledim. İkinci şifre mi?

Ne saklıyormuşsun da telefonda binlerce şifre var Leyla?

Bu telefonu açmayalı yıllar olmuştu. Bu telefonu açtığım takdirde geçmişimi de açmış olacaktım. Beni arayabilecekti. Hiçbir zaman açmasam da, her seferinde her eline telefon geçtiğinde beni arayabiliyordu, yine arayacaktı. Ben yine ona yenilmekten korkuyordum. Kendime söz vermiştim, ölüm döşeğinde dahi olsam o telefonu açmayacaktım.

O gittiğinde, yanında her şeyimi de götürdüğünde yapayalnız kalmıştım. Kimsem yoktu, kimsesizdim, kimsem olmuştu ve gitmişti. Gittiğinde ağlamamıştım. Gittiğinde ağlamamıştım fakat zaten olmadığını fark edince kendime gelememiştim. Aylarca evden çıkmamıştım. Zaten beni merak edecek kimse olmadığı için kimse yokluğumu da fark etmemişti.

Telefondan sim'i çıkarttım ve göz yaşlarım eşliğinde kaybolmaması için çekmeceye sakladım. Kapı zili sesini duyduğumda ise göz yaşlarımı sildim ve tin tin kapıya ilerledim.