Kekeme | Yarı Texting

Bölüm 6

Selamlarrr

Size uzun bir bölüm getirdim..🤭

Keyifli okumalar 🤩

⚙🔧

Eczane'yi kapattıktan sonra Sema'yla vedalaşıp kendimi nasıl binaya attığımı bilmiyorum.Allah'tan eczane binamızın alt katındaydı.

O kadar uykum vardı ki!

Üstelik bugün pazartesiydi ve dün nöbetçi eczaneyle uğraşmak istemeyenler de eklenince bayağı yoğun geçmişti. Ve bir de tabi gece uykusuz kaldığım için de zar zor gözlerimi açıyordum.En son o mesajları yazdıktan sonra düşüncelere dalıp uyukalmışım.

Zile basıp anneannemin kapıyı açmasını bekledim. Hayattaki ailem anneannemdi.O da olmasa napardım bilmiyorum. Aklıma anne ve babam gelince gözlerim doldu ama kapıyı açan anneannemi görünce hemen gülümsemeye çalıştım.

"Hoşgeldin yavrum, hayırdır gözlerin açılmıyor."

"Hoşbuldum Hümeyra Sultan'ım, valla o kadar uykum var ki hemen uyumak istiyorum." Dedim içeri adım atarken.

"Yemek yemeden ne uyuması kızım, aç açına uyulur mu? Önce yemeğini ye sonra güzelce dinlenirsin. Hem bak misafirimiz olucak bu akşam."

Misafir mi? Kim bilir mahalleden hangi teyze gelicek?

"Anneanne valla böyle diyeceğini bildiğim için çıkmadan eczanede bir şeyler yedim de çıktım. Hem kalkınca da yerim. Misafire de kalkınca selam veririm olmaz mı? Bak valla gözlerimi açamıyorum."

Gözlerimi kocaman açmaya çalıştım. Şirinlik yaparsam dayanamazdı zaten bana.Gülümsediğinde ikna ettiğimi anladım.

"Tamam tamam deli kız. Hadi git yat." 

"Oyy yerim seni yaa kıyamazmış ta bana oyy." Yanaklarından kocaman öptüm.

"Hadi hadi yat ta kendine gel, çaya yetiş bari."

"Tamamdır sultanım."

Odama geçip daha rahat uyumak için hemen pijamalarımı giydim ve kendimi yatağıma attım. Evet gerçekten attım. Oh be uyku gibisi var mı bu dünyada? Belki Yiğit'le uyumak ama şimdilik hayal tabi. Ah ahh..

⚙🔧

Gözlerimi açtığımda kendimi daha dinç hissediyordum. Telefondan saate baktığımda iki saat kadar uyuduğumu gördüm. Neyse ki akşam namazı için daha vakit vardı.

Evdeki sessizlik dikkatimi çekerken anneannemin misafir olacağını söylediği aklıma geldi. Misafir varsa ev neden bu kadar sessiz ki?

Yavaşça doğrulup esnedim ve yataktan kalktım. Odamın kapısını açtığımda da hala ses yoktu.

Yoksa anneanneme bir şey mi olmuştu? Allah korusun.

Koşar adım salona girdiğimde gördüğüm görüntüyle yerimde kalakaldım.

Anneannem ve Yiğit koltukta oturmuş aralarına da satranç tahtasını almış oynuyorlardı.

Ne yani misafir Yiğit'miydi? Ah be anneanne  niye bana söylemiyorsun ki? Ben yine senin arkadaşlarından biri geldi sanmıştım.

Adım seslerimden olsa gerek ikisinin de gözü bana çevrildi.

Saçlarım karmakarışık,her yerden bir tel çıkmış durumda, üstümde pijamalarım, gözlerim muhtemelen şiş bir şekilde karşılarında duruyordum.

Rezalet!

Elim hemen saçlarıma gitti elimden geldiğince düzeltmeye çalıştım ama nafile.

"İyi uyudun mu kızım? Gel bak biz de Yiğit oğlumla satranç oynuyoruz, eskisi gibi onu yenemiyorum ama olsun yine de eğlenceli hala."

"E-evet sultanım uyudum uyudum."

Heh bir de kekele bravo Rabia! Alkış sana..

Yiğit'e döndüğümde hala bana bakıyordu. Sanırım hoşgeldin demeliydim.

Ama ben yeni uyanmıştım ve hala beynim uyanmamıştı ki.. Oldu mu böyle?

"Hoşgeldin Yiğit.Kusura bakma bugün çok yorgundum. O yüzden uyumuştum. Ayıp oldu böyle de. Anneannem de geleceğini söylemeyince rahat davrandım."

"Aslında söylemiştim kızım."

Anneanne sen dost musun düşman mı?Bir karar mı versen?

"Ho-hoşbuldum. Ö-önem-l-li değil."

En azından onu yadırgamayacak insanlara karşı bir iki kelime de olsa konuşuyordu. Aslında konuşması pratik yapa yapa gelişebilirdi ama Yiğit bunun için uğraşmıyordu.

Yüzüme gülümseme yerleştirip tekrar anneanneme döndüm.

"Anneanne ben bir namaz kılıp geleyim vakit geçmeden olur mu? Çayınız var mı yenileyeyim mi ?"

"Var kızım sen namazını kıl, bir kendine gel öyle gelirsin tekrar." Sesindeki ima ve üstüme bakışını görünce bakışlarım üstüme kaydı.

Ben hala pijamayla karşılarında duruyordum. Uff..

Belki pijamam düz olsaydı çok takılmazdım ama üstünde Tom ve Jerry baskıları vardı.

"Tamam sultanım.Afiyet olsun."

Hemen banyoya gidip abdest aldım ve odama geçip namazımı kıldım. Namaza son  üç yıldır başlamıştım. Anneannemin yanında kalmaya başladıktan sonra bana namazı anlatmış benim de ilgimi çekmişti. Ailemden sonra beni huzurlu hissettiren şeylerin başında geliyordu namaz.

Namazımı kılıp üstüme düzgün bir şeyler giydikten sonra tekrar salona döndüm. Tam ben girerken anneannem de çıkıyordu. Salon da boştu.

"Hayırdır anneanne? Bir şey mi oldu?"

"Yok yavrum sen namazı hatırlatınca biz de kılalım dedik. Yiğit oğlum da abdest almaya geçti banyoya. Ben de odamdan ikimize seccade getireyim dedim."

"E tamam anneanne sen otur ben getiririm."

"Kalktım zaten bir kere kızım,hem çok şükür yürüyebiliyorum. Yaşlı muamelesi yapma bakayım bana."

"Tamam tamam bir şey demedim sultanım. Sen benden gençsin. Buyur geç git odana."

"Tabiki gencim Allah Allah."

Söylene söylene odasına giderken ben de salona geçtim. Alem kadındı ya..

Hala ayakta dikilirken koltuktaki telefon dikkatimi çekti. Yiğit'in telefonu..

Şu engel işi çok uzamıştı zaten bir el atayım ama demi? Yiğit'e bıraksam engeli açacağı yoktu. Başka çarem de olmadığı için bunu yapmak zorundaydım. Kendimi avuta avuta koltuğa gelip telefonu elime aldım.Bir gözüm de sürekli kapıdaydı.

Ekran kilidi olmaması işimi kolaylaştırmıştı. Hemen uygulamaya girip engeli kaldırdım. Son uygulamalardan da uygulamayı silip telefonu tekrar yerine koydum.

Yüzümdeki gülümsemeyle diğer koltuğa geçip telefonumu elime aldım ve bildirimlerime göz attım anneannemler gelene kadar.

Sanırım benim yaptığımı anlamaması için birkaç gün daha beklemem gerekecekti..

Sonuç olarak engel kalkmıştı artık..

Daha ne olsunnn..

⚙🔧

Nasıldı bölümümüz?

Engelden kurtulduk.Ohh🤭

Hümeyra Sultan?

Rabia?

Yiğit?

Allah'a emanet olun ❤