Kekeme | Yarı Texting

Bölüm 10

Selamlarr

Yeni bölümümüz geldii!!

Şimdiye kadar ki en uzun bölüm oldu..

Bu bölümü Maaven0 a ithaf ediyorum💖

Oy ve yorumlarınızı heyecanla bekliyorum.

Keyifli okumalar 🤩

⚙🔧

Misafirlerin kalkma seslerini duyunca kalkıp banyoya gittim. Elimin üstüne çok su gelmemesine dikkat ederek yüzümü yıkadım. Ağladığım belli oluyordu ama yanıktan olduğunu zannederlerdi zaten.

Odaya geçmemle geçmiş olsun faslı yaşanmış sonra da kalkmışlardı.Onların kalkmasıyla biz de mutfağa geçtik.

Sema elimden dolayı bulaşıkları yıkamama izin vermedi. O bulaşıkları makineye dizmiş, kalanları da bitirmek üzereyken ben de sessizce kalan yiyecekleri kaplara dolduruyordum.Anneannem de odasına çekilmiş dinleniyordu.

"Senden sonra bir daha konuyu açmadılar. Ama ben inanmıyorum o kızın dediğine Rabia. Ne bileyim böyle değişik değişik bakışları vardı zaten bize."

Elimdeki kurabiyeyi kaba koyarken düşüncelerimden sıyrılıp Sema'nın dediğine kulak verdim.

"Olabilir Sema. Yalan söylüyor olabilir ama o zaman bugünkü sarılma neyin nesiydi?"

"İşte onu anlamadım yaa.Ama canını sıkma elbet gerçek çıkar ortaya çok geçmeden."

"İnşaAllah." Dedim iç çekerek.

Kurabiyeler biterken saklama kabını kenara koyup börek için de mutfak dolabından yeni bir saklama kabı aldım ve börekleri dizmeye başladım.

"Acaba Yiğit'e mesaj mı atsan?" Sessizliği yine Sema bozmuştu.

"Ya yine görüldü atarsa? Daha sorduğum soruya cevap vermedi. Buna niye versin?"

"Bence denemelisin. Belki de verir."

Zaten kim olduğumu bilmiyordu. Cevap vermese de en azından sormadım demem ben.

"Atıyorum o zaman."

Sema'dan cevap beklerken telefonu çalmaya başladı. Elindeki son bulaşığı da sepete koyup elini kuruladı ve telefonunu açtı.

"Efendim baba... tamam geliyorum....görüşürüz."

Telefonu kapatıp bana döndü.

"Babam çağırıyor canım, geç te oldu zaten. Bulaşıklar da bitti.Ben artık gideyim olur mu?"

"Olur tabi canım çok teşekkür ederim her şey için. Sen olmasan napardım?" Dedim sarılırken.

"Ne demek birtanem. Ben her zaman buradayım biliyorsun."

"Biliyorum,iyiki varsın."

"Sen de Rabia,sen de iyiki varsın güzel dostum.Ama artık gitmem gerekiyor."

"Tamam tamam bırakıyorum,gidebilirsin."

Sema'yı kapıya kadar yolculadım ve mutfağa geri döndüm.

İşim bitince mesaj atmak için telefonumu masanın üstünden alıp ikinci sim karta geçiş yaptım. Kendi numaram Yiğit'te vardı çünkü. O yüzden yeni bir hat almıştım.

Siz: Evleniyormuşsun.

Siz: Hayırlı olsun.

Siz: Eğer bilseydim ona göre davranırdım.