Angst

Hoofdstuk 9

JULIA'S POV

Ik lig in mijn bed. Eigenlijk moet ik al slapen, maar het lukt gewoon niet. Ik blijf maar nadenken. Wat nou als er iets gebeurd bij die onderzoeken. Misschien vinden ze me maar raar. Ik ben bang. Elke minuut wordt het erger. Alleen maar erger. Ik kan niet meer helder nadenken. Ik stap uit mijn bed en trek een hoodie over mijn pyjama aan. Het is al laat, maar de jongens slapen vast nog niet. Ik open de deur van mijn kamer en loop de gang op. Ik loop naar Milo's kamer en doe voorzichtig de deur open. "Hey Juul, kan je niet slapen?" vraagt Milo zodra hij mijn hoofd ziet. Ik knik en blijf in de deur opening staan, niet wetend wat ik moet doen. "Kom maar binnen hoor" zegt hij terwijl hij van zijn bed af stapt.

Ik loop heel snel naar hem toe en barst meteen uit in huilen. Milo trekt me meteen in een knuffel. Ik zak langzaam naar de grond. Milo zakt rustig naar de grond en gaat er bij zitten. Hij trekt me op zijn schoot en doet zijn armen om me heen. "Milo ik ben bang" zeg ik huilend. "Hey het komt goed" zegt hij. Hij wrijft over mijn rug terwijl hij mij knuffelt. "Waar ben je bang voor?" vraagt hij lief. "Ik ben gewoon bang om naar het ziekenhuis te gaan" zeg ik snikkend. "Je hoeft niet bang te zijn, er kan niks gebeuren" zegt Milo. Hij doet zijn ene arm onder mijn knieën en zijn andere arm onder mijn rug en tilt me op. Hij loopt naar zijn bed en legt me neer. Hij komt naast me liggen en trek me tegen hem aan. "Wil je weer Gossip Girl kijken?" vraagt hij. Hij heeft het gewoon onthouden van de eerste dag. Ik knik en leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij doet zijn arm om me heen en zet Gossip Girl aan. Dit voelt zo vertrouwd.

Na een tijdje beweegt Milo wat en kijkt me aan. "Juul, als je dat fijn vindt dan ga ik gewoon mee morgen met jou en Matt" zegt hij. O ja, het ziekenhuis morgen. Ik was het alweer vergeten. "Ja graag, als je dat niet erg vindt" zeg ik. Stel hij zegt het alleen maar om me gerust te stellen. "Nee, ik ga graag mee hoor" zegt hij. Hij is ook te lief eigenlijk. Hij begint me te aaien over mijn arm terwijl we verder kijken naar Gossip Girl. Ik hou echt van Gossip Girl.

"Lig je nog lekker?" vraagt Milo na een tijdje. "mhm" zeg ik terwijl ik me focus op de tv. Hij trekt me wat meer naar zich toe en kriebelt over mijn hoofd heen. Dit voelt zo vertrouwd. Gewoon hier liggen, niks zeggen. Milo doet er alles aan om mij gerust te stellen. Ik verdien hem niet.

MILO'S POV

Julia ligt rustig bij mij op schoot. Ze zakt steeds meer onderuit. Na een tijdje heb ik pas door dat ze in slaap is gevallen. Ik zet meteen de tv uit, anders wordt ze daar nog wakker van en bovendien vind ik Gossip Girl echt geen leuke serie, maar zolang Juul het leuk vindt dan is het prima. Ik hoor voetstappen op de overloop. De deur van mijn kamer gaat open. "Milo, heb jij Juul gezien?" vraagt matthy bezorgd met zijn hand voor zijn ogen. "Ja, ze ligt hier bij mij" zeg ik. "ow Jezus oké, ja ik schrok me echt dood toen ze niet in haar bed lag" zegt Matthy die nu zijn handen voor zijn ogen weg haalt. "Waarom had je je handen voor je ogen?" vraag ik. "Ja, weet ik veel, stel je was je naakt of zo, dat hoef ik net te zien" zegt Matthy lachend. Ik grinnik.

"Oké nou slaap lekker" zegt Matthy terwijl hij de deur dicht doet. "Wacht laat de deur maar open, ik breng Juul even naar haar eigen bed, anders schrikt ze zich morgen de pleures" zeg ik. Matthy knikt en gaat naar zijn eigen kamer. Ik til Julia weer op en loop naar haar kamer. Ik leg haar in haar bed neer en doe voorzichtig de dekens over haar heen. "Welterusten Juul" zeg ik. Ik sta weer op en loop de kamer uit en sluit de deur. Hopelijk gaat het morgen beter.