Birçoğunuz bu yeni bolum yazisini gorunce inamayacak biliyorum cok sukur sonunda falan diyeceksiniz ama 😔 BOYLE OLMASI GEREKTI TM MI😭
KIZMAYIN AMA BU BOLUMDEN SONRA TASLAKTA bir sürü bölum biriktireceğim böylece siz istediginizde yayinlayacagim YANI UMARIM 😔😔
Tamam daha uzatmadan bolume geceyimm ✨️👉🏻
☆~☆~☆~☆~☆
"Taehyung nerdesin!"
Jungkook sabah uyandığından beri Taehyung'u arıyor bir türlü bulamıyordu ve içten içe de endişelenmeye başlamıştı.Hayır kapı zaten kitliydi dışarı gitmiş olamazdı ama küçücük evde nereye gitmiş olabilirdi ki? Tekrar Taehyung'un kendi odasına bakacakken giyinme odasından tıkırtılar gelmesiyle kaşlarını çatmış o tarafa doğru yönelmişti. Odanın kapısı zaten açıktı ve ses giysi dolabından geliyordu. Elini dolabın kulpuna atmış ve hemencecik açmıştı. Bir de ne görsündü Jungkook'un tişörtleriyle küçük bir tepecik oluşturmuş ve üstünde kıvrılmış bir hâlde mışıl mışıl uyuyan Taehyung'u.
Taehyung ise Jungkook'un ona seslenmesiyle ağzını şapırdatarak gözlerini ovalamış ve yerinde dikleşmişti.
"Hyung günaydın!" hemen neşeyle konuşmuş ve ayağa kalkıp Jungkook'un boynuna atlamıştı.
"Taehyung yarım saattir seni arıyorum burda ne işin var senin uyuyacak yer mi kalmadı?" demesiyle Taehyung suçluca başını eğip dudağını büzmüş ve minik parmaklarıyla oynamaya başlamıştı. Jungkook ona ne zaman kızsa ya da azarlasa hep böyle yapıyordu.
"Özür dilerim hyung. Sen banyo yaptığın için kokun gitmişti ben de kokunu alamadım alamayınca da dolabına geldim." demesiyle Jungkook'un çatık kaşları geri eski normal hâline dönmüştü.
"Bebeğim bana desene öyle hâlin var kimin aklına gelir burda uyumak aklım çıktı seni bulamayınca. Hem sen hiç böyle yapmazdın yani kokumla uyumak falan normalde kendi odanda uyuyorsun güzelce nerden çıktı bu?" diye sormuş ve Taehyung'u kucaklamıştı.
"Bilmiyorum ki hyung birkaç gündür böyle kokunu alamayınca uykuya dalamıyorum ve huysuzlanıyorum."
"Bunu bir Namjoon'a soralım öyleyse nedenmiş. Uykunu aldığına göre kahvaltıda ne yemek istersin bakalım."
"Hmm omlet yapar mısın hyungie?"
"İstiyorsan yaparım tabi bebeğim. Ayrıca bugün bana birkaç arkadaşım gelecek senin tanımadığın tabi İrene'da var içlerinde ama haberin olsun huysuzlanma anlaştık mı? Onlar gelince güzelce hoşgeldin et ve usluca yemeğini ye sonra istersen odana çekilirsin film falan izlersin olur mu?"
Taehyung'un Jungkook'u pek dinlediği söylenemezdi. Daha doğrusu arkadaşlarını kendisinin tanımadığını söyledikten itibaren dinlediği söylenemezdi. Kimdi ki onlar? Niye kendisin haberi yoktu onlardan? Hani her şeyi bilirdi kendisi? Ses etmeyip bunlari düşünürken Jungkook'un kendisini çağırmasıyla kendisine gelmiş ve kafasını sallayıp kucağından inerek sandalyeye oturmuştu. Onlarla çok mu yakındı ki? Ya onlar Taehyung'un yerini kaparlarsa o zaman Taehyung ne yapardı? Huzursuzlandığı için kabarık saçlarının arasındaki dikleşen kulakları belirmiş ve kuyruğundaki tüyleri diken diken olmuştu.
"İyi misin ufaklık?" Jungkook'un seslenişiyle yerinde sıçramış ve kocaman göz bebekleriyle Jungkook'a bakmıştı. Jungkook'da tavırlarından bir şeyler olduğunu anlayıp elindeki çatalı bırakıp yanına gelmişti.
"Güzelim noldu sana niye böyle oldun hm az önce iyiydin."
"Hyung arkadaşların sana çok mu yakınlar? Sen peki? Sen onlara bana olduğundan daha mı yakınsın?" diye konuşmasıyla Jungkook Taehyung'un neden böyle olduğunu anlamış ve gülümseyip yanağını okşamış ve saçlarına öpücük bırakmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐌𝐞𝐥𝐞𝐳 | 𝐓𝐚𝐞𝐤𝐨𝐨𝐤
FanfictionMinik melez Taehyung ile onu sahiplenen dövmeli ve yakışıklı veteriner Jungkook.