Zambağa Birikmiş - [ SunaOsa ]

- Beşinci Bölüm: Mesafeleri Katetmek -

🎼 Flashback için: Space Song – Beach House 🎶

🎼 Flashback sonrası için: Car's Outside - James Arthur 🎶

• • •

"Delinin tekini evimde barındırmayacağım!"

Babasının öfkeli sesi evde yankılanırken, sessiz adımlarla kardeşinin odasına ilerlemişti Atsumu. Kapıyı tıklattı, tam iki kez, ses alamadı.

"Samu?" diye seslendi Atsumu. Yine ses alamayınca odaya girmeye çalıştı, kapı kilitliydi. Tekrar iki kez tıklattı kapıyı.

İstemeye istemeye ayaklanan Osamu, kapıya ilerleyip anahtarı iki kere çevirmiş, kapıyı açmıştı ikizi için. Atsumu içeri girdiği an tekrardan kapıyı kapatmış, kilitlemişti.

Osamu ile birlikte onun yatağına ilerleyip oturduklarında, ikizinin kendisine sarılmasına izin verdi Atsumu. Aynı şekilde kollarını ona sardı, bir eli saçlarının arasındaydı.

"Babam benden nefret ediyor."

"O herkesten nefret ediyor."

Osamu cevap vermedi. Sadece kardeşine daha sıkı sarılıp babasının bağırışlarını dinliyordu. Arada bir yükselen sesin annesine ait olduğuna emindi.

Ya da en azından öyle umuyordu.

Şizofreni teşhisi, o gün koyulmuştu Osamu'ya. Ailedeki kimseyi mutlu etmeyen bu haber, babalarını üzmekten çok kızdırmış gibiydi.

Osamu'yu da, hastalığını da hiçbir zaman kabul etmemişti. Her fırsatta oğlunu bunun üzerinden aşağılayıp üzmüş, gecelerce ağlatmıştı onu.

"Samu, ben senin yanındayım. İhtiyacımız yok o adama." dedikten sonra derin bir nefes aldı Atsumu. Elbette ihtiyaçları vardı, en çok da Osamu'nun. Böyle bir duruma kim düşse ailesini yanında görmek, onların desteğini hissetmek isterdi.

Ama bu, Osamu için mümkün değildi.

•
•
•

Kapı zilinin çaldığını duyan sarışın, büyük bir heyecanla ayağa kalktı ve odasındaki boy aynasının karşısına geçti. Önce sarı saçlarını, ardından kıyafetlerini düzeltti ve odasından çıktı.

"Arkadaşın mı geldi, Atsumu?" diye sorduğunu duydu babasının. Sakusa'dan "arkadaş" olarak bahsetmek komikti aslında, fakat başka bir şansı yoktu. Bu kadar sıkıntının içinde bir de homofobik babası ile uğraşamazdı.

"Evet, baba. 'Arkadaşım' geldi." dedi, ses tonunda dalga geçer bir hava vardı. Zilin bir kez daha çalmasıyla hızla kapıya koştu ve kapıyı açtı. Karşısında gördüğü kıvırcık oğlanın boynuna atlaması, sadece üç saniyesini almıştı.

"Ben de seni çok özledim..." diye fısıldadı Sakusa kollarını sevgilisinin bedenine sararken. Ona sarılmayı bırakmadan saçlarını bir süre okşamış, ilk ayrılan olmak istememişti.

Atsumu, Sakusa'nın yerdeki bavulunu almak için hamle yapmıştı; ancak Sakusa elbette ki biricik sevgilisine o ağır şeyi taşıtmayacak kadar kıyamıyordu ona. Bavulunu alıp, Atsumu'nun odasına ilerledi onunla.