Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💎
Sabah annemin uyandırmasıyla kalkıp duş alıp hazırlandım. Kahvaltının ardından babannemi ve annemi öpüp bizi bekleyen arabaya bindik. Melekle ikimizdik. Furkanda ortalıkta yoktu. Okula geçtik. Hocalar sınavlara yönelik bir kaç öneride bulunup sınavda çıkacak sorulara benzer sorular soruyorlardı. Furkan ve Feride olmadığından Melekle oturmuştuk. Telefonumun titremesiyle hocaya gözükmeden telefonumu sıranın altında açtım
X:Merhaba
Yazmıştı yine cevap vermedim. Meleğin dikkatini çekmişti. Eğilip o da baktı. Muzip bir sırıtışla geri önüne döndü
X: Teşekkür ederim engellemediğin için
Siz: Engelleme dedin , uğraştırmak istemedim
X: Merak ediyor musun kim olduğumu?
Siz: İnan hiç merak etmiyorum
X: Edersin belki bir gün
X: Ne güzel gülüyorsun be Firuze...
Siz:Gülüşümü görecek kadar yakınımda bulundun demek.
X:Hahaha merak etmiyormuş beni, ipucu kovalamaya başlamışsın bile
Siz: Dersteyim şuan konuşmak istemiyorum
X:Tamam şuan konuşmayız. İstediğin zaman konuşuruz . Kendine dikkat et 💕
Yazmıştı. Bir şey yazmadan çıktım mesajdan. Güzel geçmişti ders. Melek sıkıntıdan patlasa da iyiydi benim için . Teneffüsteydik. Ferideyi arayıp biraz konuşmuştuk. Furkanında gelmediğini duyunca merak etmişti.
Sınıfın ortasında cırlayan İpeğe doğru döndük ikimiz birden elimizde ki telefonda ki Firuze bile susmuş onu dinliyordu.
"Ayrılamazsın! İntihar ederm yine. Yapamazsın! Bitemez Barış delirtme beni"
"Bu mesajlar ne İpek. Elalemin çocuklarıyla konuşuyorsun. Zaten bitmişti. İki haftadır yalanlarını dinliyorum. Bugün gözüme gözüme soktu bu çocuk mesajlarını! Siktir git. Bir daha sakın ama sakın adımı dahi anma!"diye bağırdı Barış
Melek aniden bana döndü. Telefondan kulaklığımızda takılı Feridenin sesi geldi "Sende benim düşündüğümü mü düşünüyorsun Melek?"
