SERENDİPÇE

0.4

Dakikalar önce olan kavga sayesinde rahatlamıştım.Şimdi ben,Batu ve Gece sınıfta oturuyorduk.

"Kanka, tuvalete bir gittin daha da gelmedin. İçine düştüm sandım."dedi Gece.

Batu ile güldük.

''Bizim sınıftaki kızlar var ya,onları dövdüm."dedim rahat bir şekilde.
Batu ile Gece şaşırdı ve öylece kalakaldılar.

"Cidden mi?"dedi Gece .

"Cidden."dedim.

"Aferin aslanıma,gel öpeyim seni."dedi Gece.
Güldüm ve Gece'nin yanına geçtim.Anında bana sarıldı ve anlımdan öptü.Kahkaha attım.

"Sen cidden birini mi dövdün ufaklık?"dedi  Batu hâlâ şoktayken.

"Evet,Batu'cum.Dövdüm.Oh,canıma değsin."dedim.Son cümlemi söylerken elimi göğüs kafesimden karnıma doğru sürttüm.

"Bu üç ayda seni az çok tanıdım.Ve seninde bir büyük sebep olmadan onları dövdüğünü düşünmüyorum.Onlar size ne yaptı ufaklık?"
Batu ile konuştuğumuz 3 ayda ona güvenmemi sağladı.O yüzden ona anlatmaya karar verdim.Bakışlarımı Gece'ye çevirdim ona sormak adına.O ise söyle anlamında göz kırpttı.

"Bizim sınıfta ki Zeynep ve Melisa'yı biliyorsundur."dedim ve Batu'da evet anlamında göz kırptı.

"Melisa'nın sana nefret dolu bakışlarını da biliyorum."dedi Batu.
Gülümsedim ama normal bir gülümseme değildi acı bir gülümsemeydi.

"Ben Melisa'yı 11 yıldır tanıyorum."dedim.Batu bir anda şoka girdi.

Bende BİM'e girdim.jsjs

İçsesimi göz ardı edip konuşmaya devam ettim;

"Ben 1. Sınıfa başlarken taşınmıştık.1. sınıfa başladığımda Melisa ile aynı sınıftaydım.O şekilde tanıştık sonra annelerimiz tanıştı ve baya samimi olduk."Batu beni pür dikkat dinliyordu.

"Biz Melisa'ların evine giderdik onlarda bizim evimize gelirlerdi.Biz Melisa ile kanka olduk her yere beraber gidiyoruz.Bu şekilde 4 yıl geçti.4. sınıftayken sınıfa Zeynep diye bir kız geldi.Ben Zeynep ile arkadaş olmak istedim.Ama aynı zamanda da Zeynep ile derslerde rekabet içindeydik.Rekabet içinde olduğumuz için Zeynep benle hiç yakın olmadı aksine hep ters davrandı.Benim haberim olmadan da sınıftaki tüm kızlara benim hiç yapmadığım şeyleri yapmışım gibi anlatmış ondan sonra beni kötülemiş.Sınıftaki kızlar ise 4 yıllık arkadaşına inanacağına tanışalı 1 yıl bile olmayan kıza inandılar."buruk bir tebessüm yerleşti dudaklarıma.

"Aynı zamanda mahallede kızlar vardı.Melisa ile araları çok iyiydi.Ben de o zamanlar sosyal bir çocuktum hep dışarıdaydım.Bende o kızlarla oynamak istedim.Gittim yanlarına anlamadığım bir sebepten ötürü beni sürekli dışladılar.Melisa herşeyi gördü ama birşey demedi.Anlamadım çünkü benim bir zararım dokunmadı onlara daha 5-10 yaşları arasındaki bir çocuğun suçu ne olabilir ki?"aklıma eski anılar akın etti;

Evde koşarken yere düşmüşüm,baya ağlamışım ağladığım içinde burnum kızarmış.Dışarıya ekmek almaya çıkmışım o sırada Melisa'nın arkadaşları geliyor bana bakarak;

"Haha,şuna bakın paylançoya dönüşmüş."

"Ezik paylanço."
Diyerek bana bakarak gülüyorlar.Bende koşarak eve gidip birdaha ağlıyorum.

Bir diğeri;

8 yaşlarındayım.Kardeşim gibi gördüğüm kuzenim yanımda.Beraber dışarı çıkıyoruz.Melisa ve onun arkadaşları dışarda oyun oynuyorlar.Bende gitmek istiyorum.Gidiyorum, bakıyorum top oynayacaklar.Soruyorum "Bende oynayabilir miyim?" Diye aynı zamanda kuzenimin elini tutuyorum yanımdan ayrılmasın diye.Kız da"Eli'fe sor."diyor Elif liderleri gibi.Gidiyorum Elif'in yanına soruyorum."Yanında kuzenleri olan oynayamaz."diyor."Melisa'nın kuzeni yanında ama o oynuyor."diyorum."Ben senin oynamanı istemiyorum ama git."diyor beni itekliyor.Melisa herşeyi görüyor ama ses çıkarmıyor.Bende gidiyorum.