Numara On Bir

8. Bölüm

"❗️BU HİKAYEDE HERHANGİ BİR FUTBOL TAKIMINDAN ALINTI, FUTBOL TAKIMINA GÖNDERME VS. YOKTUR ❗️ YAŞANAN OLAYLAR, KARAKTERLER HAYAL ÜRÜNÜDÜR. ❗️"

***

"Eklemek istediğiniz başka bir şey yoksa ben dikim evine göndereceğim?"

"Yok," dedi Güliz hanım. "Her şey çok güzel ellerinize sağlık."

"Rica ederim, güzel günlerde kullanırsınız umarım."

Çizimleri kapatarak kahvemden bir yudum aldığımda Eflin ve Güliz hanım ayaklandılar. "Yeniden iletişime geçeriz zaten, hoşçakalın."

"Mutlaka iletişime geçeriz, hoşçakalın."

Eflin'e gülümsediğimde onlar ayrıldılar. Tekli koltuğa oturduğumda ablam mutfaktan çıkarak geldi. "Hallettiniz mi?"

Başımı olumlu anlamda salladım. "Dikim evine göndersene abla."

"Hallederim güzelim."

Kağıtları alıp, renkli tasarımlarla beraber asansöre binip aşağı indiğinde sehpadan kahvemi alıp bir yudum daha aldım. Hem uykusuz hemde ruhen yorgundum. Bir kaç hafta uzaklaşmak o kadar iyi gelirdi ki...

Yanıma indirdiğim telefonum çalmaya başladığında başımı çevirip kimin aradığına baktım. Babam arıyordu...

Alıp gülümseyerek yanıtladım aramayı. "Efendim babacım?"

"N'apıyorsun kızım?"

"Çalışıyorum baba her zamanki gibi."

"E bende her zamanki gibi kahramanın olmaya geldim o zaman." Dediğinde güldüm. "Bir şey mi oldu?"

"Annenle evlilik yıldönümümüz biliyorsun kızım, diyorum ki onu şöyle bir hafta Bodrum'a kaçırayım. Çok yoruldu bu aralar..."

"Çok güzel düşünmüşsün babacım,"

"Sen ve ablanda geliyorsunuz, biliyorsun kızım anneni en mutlu eden şey hep bir arada olmamız. Bu yüzden kırmayın babanızı.. "

Gerçekten de kahraman oldun baba.

"Olur." Dedim gülümseyerek. "Seve seve geliriz babacım."

"Bu cevabı alacağımı bildiğimden odaları bile ayırttım yanlız anca iki oda bulabildim tatil sezonu olduğu için çok kalabalıkmış. Sen kimseyle uyumayı sevmezsin ayrı odada kal, ablanda bizim odada bir tekli baza var orda uyur."