Daisy in a Gun Barrel

15|| Senden Öteye Yolum Yok Benim

Merhaba, biz geldik

Yasakmış, watty bozulmuş falan dinlemedik, uçtuk

O kadar bölüm yazmışım, atmadan duramam

Umarım seversiniz bölümü

Keyifli okumalar 💜

•

"Veronika'ymış."

İşte Jimin'in bu sözünden sonra Jeongguk, ayakları olduğu yere çakılıp kalmış gibi hissetti. Beyni bulandı bir anda. Duyduğu koca bir yankı olup duvarlara çarpa çarpa tekrar kulaklarına ulaştı sanki.

"Siktir."

Kafasını çevirip omzu üzerinden arkaya baktı. Geniş yatakta kıvrılmış uyuyan Taehyung'da gezindi gözleri. Annesi, babasını mı aldatmıştı yani? Ve babasını öldüren, annesinin sevgilisi miydi? Taehyung buna nasıl katlanırdı? Böyle bir şeyi duymak onu mahvederdi buna emindi. Geri önüne dönüp Jimin ile Yoongi'ye baktı.

"Taehyung bilmeyecek."

Karşısında dikilen iki beden de kafasını sallayıp onaylarken Jeongguk devam etti konuşmaya. "Eğer şu an bilirse annesine öfkesini belli eder. Veronika'nın gözünün açılmaması gerek. Bir şeyler bildiğimizi bilmesin." Sıkkın bir nefes verdi ve alnına dökülen saçlarını geri itti hafifçe.

"Şu araştırma işine devam edin. Daha fazla şey bilmek istiyorum. İş babamın silahı ile başladı, Veronika'ya kadar uzandı. Katil direkt babamın adamı diyerek konuyu kapatmayacağım. Emin olmak istiyorum. İçimden bir ses..." Bir kez daha baktı omzu üzerinden Taehyung'a ve önüne dönüp kendinden emin bir sesle konuştu.

"Bu olayın altından başka şeyler de çıkacağını söylüyor."

Her şeyi tam anlamı ile öğrenmeden Veronika'nın bir şeyler sezmesine izin veremezdi. Veronika, Taehyung'u da alıp evden ayrılabilirdi. Taehyung'u, belirsiz bilgiler ile ortada bırakamazdı. Bu olay ile alakalı her şeyi en ince detayına kadar öğrenip, bilmesi gereken her şeyi tek seferde söyleyecekti Taehyung'a.

Öğrenecekleri ağır gelecek ve Taehyung yıkılacaktı biliyordu ama o üzülmesin diye gerçekleri saklayamazdı. Her şeyi bilmesini sağlayacak, üzgün hissettiği her anında da toparlanması için yanında olacaktı.

Bunun dışında yapabileceği bir şey yoktu zaten. Onu tüm dertlerden uzak tutamazdı. Kötü olan her duyguyu ondan uzaklaştıramazdı ama bu kötü duygularla baş ederken ona dayanak olabilirdi.

"Emredersiniz Bay Jeon."

Dediğini onaylayan ikili ile odaya girmek için hareketlendi ama Yoongi konuştu. "Bugün için bir planınız var mı efendim? Neredeyse öğlen oldu ama." Jeongguk her sabah erkenden yataktan çıkan bir adamdı. Bu saate kadar odasında, yatağında vakit geçirdiği hiç görülmemişti. Plansız hareket ettiği de pek olmazdı zaten. Her günün bir planı olurdu ve o gün, onu yapardı. Şu an ise sonrasını kendisinin bile bilmediği bir gün geçiriyordu.

İlk defa...

"Taehyung ile kalacağım bugün. Ne zaman kalkarsa o zaman ineriz aşağı."

Yoongi kafasını aşağı yukarı sallarken Jimin alttan alttan sırıtıp bunu gizleme gereği de duymadı. Jeongguk ise onu görmezden geldi ve içeri girip kapıyı kapatmadan önce ikisine de baktı sırayla.

"Siz çıkabilirsiniz, şu olayı araştırmaya devam edin. Namjoon'un ayarladığı ekibi de bilgilendirin. Katili bulmak için gereksiz vakit kaybetmesin, doğru adımlar atsınlar. Bu olayın bir an önce çözülmesi gerek."

İkisi de onaylarken Jeongguk bir şey demedi ve kapıyı kapatmak için itti ama Jimin ayağını araya koyarak kapanmasını engelledi. Yoongi hayretle bakarken Jeongguk kaşlarını çattı ve Jimin gülerek içeride uyuyan Taehyung'u kaşları ile işaret etti.