Kim Taehyung, mafya lideri Jeon Jeongguk'un büyük malikânesinin bodrum katında tutulan ve 5 senedir hiç dışarı yüzü görmeyen genç bir oğlan çocuğuydu.
•
Yaş farkı içerir
Kızlar bunlar zaten mıç mıçtı. Artık iki katı mıç mıçlar. Benden size minik bir tavsiye, kaçın kurtarın kendinizi.
Bu yılışık hallerini okuyacaklar varsa, umarım seversiniz bölümü
Keyifli okumalar 💜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sessizliğe karışan nefes sesleri...
Güneş ışığının aydınlattığı odada tek bir ses bile yoktu; Jeongguk ve Taehyung'un nefes sesleri dışında. İkisi de yatıyordu yatakta ve ağızlarını açıp tek kelime bile etmiyorlardı.
Bahçede yaşanan öpüşme sonrası Jeongguk, Taehyung'u alıp onun odasına götürerek hafif bir ikaz eşliğinde kolyesini taktırmıştı. Kolyeyi çıkarmaması konusunda ciddiyetle uyarmıştı ve Taehyung da uslu uslu kafasını sallayıp onaylamıştı.
Bunun ardından da Jeongguk bu kez genç oğlanı alıp kendi odasına getirmişti ve o zamandan beri durumları aynıydı. Jeongguk zorla yatırmıştı Taehyung'u yanına çünkü kafasına zarar vereceği korkusu ile Taehyung yanına yatmamak konusunda inatçıydı. Tabii galip gelen Jeongguk olmuştu ve göğsüne yatırıp sıkıca sarılmıştı.
Jeongguk başında ağrı hissettiği için gözlerini kapatmış sessizce bekliyordu ve göğsünde yatan Taehyung da, odaya geldiklerinde Jeongguk'un taktığı bilekliğine bakarak yaşananları düşünüyordu. O sırada anın duygusallığı ile fark etmediği şeyleri şimdi idrak etmeye çalışıyordu.
Öpüşmüşlerdi.
Ve artık sevgiliydiler.
İçinde kocaman bir heyecan patlaması hissederken bedeni kasıldı. Garip bir histi. Heyecandan koşturmak, hoplayıp zıplamak istiyordu ama yerinde kalması gerekiyordu. Bu yüzden bedeni gram hareket etmese de içi ayaklanmıştı bile. Ruhu koşturuyordu sanki. İçi sığmıyordu içine. Kalbi olduğu yerde uslu uslu kalamıyordu. Çıkıp gitmek istiyor gibi çarpıp duruyordu.
"Sakinleş."
Jeongguk'un sesi ile kaldırdı kafası ve yüzüne baktı. Gözleri kapalıydı ve yüzünde hiçbir ifade yoktu. Taehyung onun başının ağırdığını biliyordu çünkü yatacakları zaman önce Soyeon'dan ağrı kesici istemişti.
Bu yüzden yattıklarından beri en ufak çıt bile çıkarmıyor, hatta göğsünde yattığı için hareket dahi etmiyordu. Rahatsız etmekten korkuyordu. Ama görünen o ki kendisini ne kadar hareketsiz tutarsa tutsun, kalbi varlığını hissettirmişti.
Hâlâ gözleri kapalı olan adamın yüzüne bakmaya devam etti ve Jeongguk da gözlerini açmadan elini hareket ettirip belinden içeri soktu. Sırtına doğru okşadı usulca ve kısık sesle konuştu.
"Kalbin hâlâ çok hızlı atıyor, sakin ol."
"Elimde değil, çok heyecanlıyım."
Utanarak fısıldadığı zaman Jeongguk açtı gözlerini ve kafasını hafif yana çevirip baktı. Şefkatli bir gülümseme belirdi dudaklarında ve sırtını okşamaya devam ederken diğer elini kaldırıp saçlarını geriye itti nazikçe.
