Lorenzo beni öpmüştü.Karşılık vermedim ama zorladığı için kendimi çekmem zor olmuştu.
"Ne halt ediyorsun sen!?"
Draco İle Mattheo Arasında Konuşulanlar(Mattheo'nun anlatımı ile);
"Beni buraya çağırdın ama konuşmayacaksak beni içerde bekleyen bir sevgilim var."
Diye sohbet başladım.
"Hayır,hayır.Konuşacağız.Öncelikle Mattheo, Biliyorsun ki,Katherine geldikten sonra senle benim aramda bir çok şey yaşan-"
"Yaşadığımız hiç bir şey Katherine yüzünden değil."
Dedim katı ve yüksek bir sesle.
Birileri Katherine'in hakkında böyle konuşunca kendime hakim olamıyorum,Hayatımda kimseye vermediği değeri ona veriyordum,ve bu durumdan asla şikayetçi değilim,olmayacağımda.
"Beni yanlış anlad-"
"Aptal mısın Draco?seni yanlış anlayacağımı biliyorsan niye sikik gibi konuşuyorsun?"
"Ugh,Mattheo ciddi misin?"
"Aramızı düzeltmeye geldim buraya."
"Pekte düzelecek gibi gözükmüyor maalesef ki."
Beni sözleriyle durdurmaya çalıştı ama Kat'i içerde daha fazla bekletmeye değmezdi.
Salona girdiğimde Kat bıraktığım yerde değildi.
Pansy'i merdivenlerin orada gördüm yanına giderken oradan uzaklaştı.
Ama Katherine belki oradadır diye adımlarımı kesmedim.
Hatta daha çok hızlandım.(gelmee😭)
Katherine Anlatımı İle;
Sözüme cevap vermek için tam ağzını açmıştı ki,bir el buna engel oldu.
Mattheo.
Hayır, olamaz kesin beni yanlış anlayacaktı...
Lorenzo cevap veremeden Mattheo, Enzo'yu merdivenden aşağı itti.
Parti'de ki herşey durmuştu, Müzik,Ses,Dans Hareketleri, İnsanlar.
Herkesin odağı sadece,Ben, Mattheo Ve Lorenzo'ydu.
Matt aşağı indiğinde zaten Lorenzo Düşüşün etkisi ile yerde yatıyordu.
Mattheo ise bu halinden zevk alıp, yumruk atmaya başladı.(✊🏿🤛🏿)
Lorenzo hiçbir şey yapamıyordu.
Zaten yapsa bile Matt'in daha çok saldıracağını biliyordu.
Ben ise...
Hiç bir şey yapmadan kollarımı birleştirmiş duvara yaslanık bir şekilde duruyordum.
Çünkü eğer Ayırmaya çalışsaydım Mattheo daha çok yanlış anlayacaktı.
O yüzden hiç bir şey yapmadan sinirinin geçmesini beklemek daha mantıklı geldi bana.
Bir kaç dakika sonra Pansy durdurdu Matt'i.
"Tamam,Mattheo, sakinleş biraz."
Pansy elini Mattheo'nun omzuna koydu.Mattheo elini üzerine hissetmesi ile beraber çok hızlı bir şekilde itti Pansy'yi.
O sırada benim yanıma geldi ve Ömrüm boyunca unutamayacağım bir bakış attı.(Medyaya koydum Ballarııımmm.)
"Seninle sonra konuşacağız."
Beni dinlemeden yukarı çıkmıştı.
Bende nefes almak ve sakinleşmek için dışarı çıkmıştım.
Şu son 1 ayda olanları düşününce ağlayasım geldi.
Kendimi tutmaktan bıkmıştım ve o sırada bıraktım kendimi.
Bir kaç dakika sonra bir ses durdurdu beni.
"Hey,İyi Misin."
Gelen sesleniş ile hızlıca göz yaşlarımı sildim.
"Ah,Evet.İyiyim,Teşekkürler."
Helen kişiyi görebilmiştim sonunda
Hermione Granger.Altın üçlünün bir üyesiydi kendisi,Diğer Gryffindor Öğrencilerine Rağmen Kendisini Daha samimi ve zeki buluyordum.
"Emin misin?"
"Ugh, Sikeyim ki Hayır.Hayatımda her şey çok kötü ilerliyor sanki birisi,birileri bana bilerek bunları yapıyor gibi.Ve ben bundan bıktım.İnsanların garip ve anlamsız bakışlarından,Kendimi bir ucube olarak görmekten,Ve yanlış anlaşılmakta bıktım,Anlıyor musun?"
"Yaşadıklarını yaşamadım ama empati kurunca pekte iyi gibi görünmüyor açıkçası."
"Sağol ya."
Dedim gülünç bir şekilde.
Şimdiye kadar bir iletişimimiz olmadığı için bu kadar açık konuşmamı aptalca bulmuştum."
Oturduğum soğuk betonun üzerinden kalktım ve Salona doğru yavaşça yürümeye başladım.
"Ben biraz yorgunum da, bugünlük kimseyi dinleyecek havanda değilim,üstüne alınmazsan sevinirim."
"O yüzden,İyi geceler."
"Sen bilirsin,İyi geceler Katherine."
Tatlı bir gülümseme ile karşılık verdim ve arkamı dönerek adımlarımı salona yönlendirdim.
Girdiğimde herkes bana bakıyordu ama artık bu bakışları tanıdığım için pekte umrumda olmadı açıkçası.
Hızlıca odaya çıktım girdiğimde Pans ortalıkta yoktu.
Ve bu benim için daha iyiydi.
Pijamalarımı giyip yatağa girdim.
Kendimi ve Mattheo'yu gelecekte hayal ederek uykuya bıraktım kendimi.
