Διεστραμμένα εγκλήματα ~ Twisted crimes

4~ Σαμουέλ

ΜΌΛΙΣ ΕΊΧΕ ΒΓΕΊ Η ΆΛΙΣΟΝ με τον Ντιμίτρι από το εσωτερικό της Βίλλας.
Τα μαλλιά της Άλισον δεν ήταν το ίδιο φτιαγμένα με πριν.
Γαμώτο. Τι έκανε η Άλισον?
Καθώς πήγαινα να της μιλήσω με σταμάτησε ο Λάρσεν.
"Να και ο αγαπημένος μου μαθητής. Τι κάνεις Σάμου?" Είπε με την προσπάθεια να το παίξει κουλ.
"Δεν θυμάμαι να σου έχω δώσει άδεια να με λες έτσι, Λάρσεν". Απάντησα με την ειρωνία στα σύννεφα.
"Τώρα πάρε τον μπούλο βλάκα". Είπα νευριασμένος. Τον έσπρωξα από τον ώμο και πριν φύγω με έπιασε και ήρθε κοντά μου.
"Το άλλο Σάββατο στις 10 το πρωί στου Ρου. Λέει πως έχει να μας πει κάτι σημαντικό".
Χωρίς καν να κουνήσω το κεφάλι μου καταφατικά, έφυγα.
Πλησίασα την Άλισον.
Βγήκε ο Ρου με την Μαντλίν από το σπίτι. Τι να έκαναν άραγε?
"Γεια Άλις" της είπα παίζοντας το καλό ευγενικό παιδί που όλοι συμπαθούσαν.
"Γεια Σάμου" είπε με την απαλή γλυκιά φωνή της.
"Να πάρει, πρέπει να φύγω" είπε κοιτάζοντας ξαφνιασμένη την ώρα.
"Αν δεν είμαι στο σπίτι μου σε 20 λεπτά θα φάω παντόφλα". Είπε με μια ταραχή να κυλάει από τις λέξεις που ξεστόμισε.

Τότε ξύπνησε μια πονηρή σκέψη στο μυαλό μου. Ως τώρα με έβλεπε σαν πολύ καλό φίλο. Τι κι αν της έκανα τον σοφέρ για μία βραδιά και την γλύτωνα από κράξιμο του πατέρα της? Σίγουρα θα άλλαζε κάτι.

"Αν με εμπιστευτείς μπορώ να σε πάω σπίτι σου σε λιγότερο από 15 λεπτά". Της είπα με μια σιγουριά στα χείλη μου.
"Θα το έκανες αυτό για εμένα?". Είπε με μια ελπίδα στα μάτια της.
"Ακολούθησε με Άλισον" της είπα.
Πήρα τα κλειδιά του αμαξιού από τον Ρου και μπήκαμε στο αμάξι.
"Ας αφήσουμε το γεγονός ότι είσαι 15. Τουλάχιστον έχεις καμιά ιδέα από οδήγηση?" Με ρώτησε κάπως αγχωμένη.
"Δεν θα σε έβαζα μέσα αν δεν ήξερα" απάντησα και έβαλα τόσο γρήγορα μπρος το αμάξι που η Άλισον τρόμαξε.
Ήξερα να οδηγάω αλλά αμάξι του Ρου δεν έχω ξαναδοκιμάσει.
Γαμώτο. Με κυρίευε το άγχος.
Τα κατάφερα. Είχαμε βγει στον δρόμο σώοι.
Μετά από 17 ακριβώς λεπτά ήμασταν έξω από το σπίτι της Άλισον.
"Ουφ". Έβγαλε έναν ελαφρύ αναστεναγμό.
"Το Σάββατο στις 10 το πρωί στα Starbucks πλατείας. Κερνάω". Είπε και έκλεισε την πόρτα χωρίς να με αφήσει να φέρω αντίρρηση.
Μια πεταλούδα εμφανίστηκε ξαφνικά μέσα μου. Μα τι κάνω? Αυτό είναι και πρέπει να είναι ένα ψέμμα.
Δεν έχω ιδέα πως να το περιγράψω. Απλά έγινε.

Γύρισα στο πάρτυ και έδωσα τα κλειδιά πίσω στον μεθυσμένο πλέον Ρου. Αν έκρινα από την φάτσα και τη συμπεριφορά του είχε κατεβάσει τουλάχιστον 7 σφηνάκια σκέτη βότκα.