Διεστραμμένα εγκλήματα ~ Twisted crimes

8~ Σαμουέλ

ΔΎΟ ΕΒΔΟΜΆΔΕΣ ΜΕΤΆ, ΕΊΧΑΜΕ ΚΑΝΟΝΊΣΕΙ ΝΑ ΜΑΖΕΥΤΟΎΜΕ -πάλι- στο σπίτι του Λάρσεν αυτή τη φορά.
Είχαμε συμφωνήσει να κάνουμε κοπάνα από το σχολείο σήμερα. Εγώ θα έπαιρνα 7 απουσίες, ο Ντέιβ 5 και ο άλλος θα σπαταλούσε μια άδεια ήταν άρρωστος -έτσι θα έλεγε- .
Χαιρέτησα την μόνη οικογένεια που μου είχε μείνει. Την Άνικα. Την μόνη που νοιαζόταν πραγματικά για εμένα.

Χτύπησα κουδούνι.
Άνοιξε μου μαλάκα.
Στα 12 ακριβώς δευτερόλεπτα η πόρτα άνοιξε.
Ο Ντέιβ άνοιξε την πόρτα.
"Τι χάλια σπίτι που είναι αυτό?". Ειρωνεύτηκα.
"Φταίει που μπήκες εσύ μέσα". Μου απάντησε ο Νίκος με το ίδιο βάιμπ που είχε η ερώτηση μου,ενώ καθόταν στον καναπέ του Σαλονιού και κοίταζε το κινητό Κολλημένε. Δεν απάντησα. Δεν ήθελα να συνεχιστεί έτσι το πρωινό.
Ήρθε ο Ρου από την κουζίνα φέρνοντας μαζί του τέσσερα κοκτέιλς φτιαγμένα από τον ίδιο -θα έκανε δοκιμαστικό την επόμενη μέρα για μπαρ μαν σε κλαμπ-.
"Είναι 9 μισή το πρωί". Είπε ο Λάρσεν.
"Περισσότερο για εμάς θείε". Είπε ο Ντέιβιντ καθώς πήγαινε προς τον Ρου για να πάρει πιάσει ένα κοκτέιλ.

Καθίσαμε όλοι. Εγώ και ο Ρου σε έναν καναπέ, ο Λάρσεν στην πολυθρόνα του σαλονιού και ο Ντέιβ μόνος του σε έναν λίγο πιο μικρό καναπέ από αυτόν που καθόμασταν εγώ και ο Ρου.
"Πρέπει να ξεκινήσει η φάση δύο" ανέφερε ο Λάρσεν.
"Γιατί όπως όλοι γνωρίζουμε η φάση ένα κοντεύει να ολοκληρωθεί με επιτυχία". Έριξα μια ειρωνία καπάκι πάνω σε αυτό που είπε.
"Να κανονίσεις να αρχίσει μικρό σκατό. Δεν έχουμε 10 χρόνια στη διάθεσή μας για τη πρώτη φάση. Σε τρία χρόνια μπορεί να μην ξαναδείς την Άλισον ποτέ στη ζωή σου."
"Αν το πάμε έτσι σε δύο χρόνια δεν θα ξανά έχεις μαθήτρια την Ελίσα." Απάντησα.
"Σκάστε και οι δύο γαμώ" είπε ο Ρου.
"Και στο κάτω κάτω γιατί δεν έχει αρχίσει ακόμα η φάση τρία? Ο Ρου έχει κλείσει τα 18 πλέον."
Η μόνη φάση που δεν μπορούσε να αρχίσει με τίποτα, ήταν η τέταρτη φάση. Η φάση αυτή αφορούσε τον Ντέιβιντ. Ο Ντέιβιντ θα προσπαθούσε να τα φτιάξει με την Τζέιντ -την δεύτερη σε σειρά ηλικίας κόρη του Δημάρχου-. Έπρεπε να περιμένουμε να μεγαλώσει λίγο ακόμα ο Ντέιβ. Η Τζέιντ ήταν 20 και ο Ντέιβ ήταν 16. Αν ένας δεκαεξάχρονος την έπεφτε σε μια εικοσάχρονη, ούτε σημασία δεν θα έδινε η Τζέιντ. Αλλά αν ένας δεκαοχτάχρονος την έπεφτε σε μια κοπέλα 22 χρόνων θα είχε περισσότερες ελπίδες.
"Είναι 25 και εγώ είμαι 18. Έχουμε οχτώ χρόνια διαφορά". Έδωσε μια απάντηση ο Ρου.
"Δεν νομίζω πως αν μεγαλώσεις εσύ Ρου θα μείνει στην ίδια ηλικία η Νάντια". Είπε ο Ρου.
Για πρώτη φορά συμφώνησα με τον Λάρσεν.
"Απλά θέλω λίγο ακόμα χρόνο και υπόσχομαι ότι θα το ξεκινήσω" Είπε ο Ρου κάνοντας αυτή τη συζήτηση να λήξει.

Δεκατέσσερις ώρες αργότερα είχε φτάσει βράδυ. Είχαμε κανονίσει να κοιμηθούμε εγώ και ο Ντέιβιντ στο σπίτι του Ρου. Ευτυχώς γαμώτο ο Λάρσεν ήταν τόσο ξενέρα άνθρωπος που δεν ήθελε να κάτσει μαζί μας Καλύτερα.
Ο Ρου εκείνη τη μέρα μας είχε σερβίρει οριακά εφτά κοκτέιλς φτιαγμένα από εκείνον. Δεν λέω. Τα κοκτέιλς ήταν και γαμώ.
Είχε φτάσει ήδη αργά και το είχαμε γαμήσει στο μεθύσι και μετά καληνύχτα.