DENİZ

'Beklenen son.'

2 gün sonra Utku sonuçların açıklandığı haberini verdi. İkimizde 1 saat geçmesine rağmen hala açıp bakamamıştık. Açamazsak nerden bilecektik ki? Kendimi en kötüsüne hazırlamalıyım!

'SINAVI KAZANDINIZ. KAYIT İÇİN OKULA BEKLENİYORSUNUZ.'

Allah'ım çok şükür! Ama Utku hala mesaj atmadı.

'Utku ne oldu?'

'İlk sen söyle.'

'Kazandım. Sende bir şey söylesene?'

İyice meraklandım. O kazanamazsa ben sevincimi yaşayamam ki. Üstelik onu yüreklendiren bendim.

'Korkma korkma. Kazandım!'

İşte şimdi çok mutluyum!!!

'Hemen bunu kutlamalıyız' dedi.

'Dur önce annelerimize haber verelim.'

'Haklısın. 2 saat sonra alacağım seni evden. Görüşürüz aşkım!'

'Görüşürüz hayatım.'

Bu işlemde tamamlandığına göre sıra anneme nasıl söyleyeceğime geldi. İçeri girdim, yanına oturdum.

'Anneciğim. Hani yetenek sınavı varmış diyordum ya.'

'Ee kızım nolmuş?'

'Kızma ama ben senden gizli sınavlara girdim. Ve kazandım.'

Öylece yüzüme baktı. Kendimi şuan çok suçlu hissediyorum.

'İyi yaptın kızım. Ben her zaman senin arkandayım. Benim kızım en iyisini bilir.' İşte şimdi oldu! Sımsıkı birbirimize sarıldık. Babam mı ne oldu? Ona tabiki okul bitinceye kadar söylemeyeceğim. Çünkü o annem gibi karşılık vermez. Ee olsun artık o kadar da. O zaman ne diyelim. Biz erdik muradımıza, siz çıkın kerevetinize!