TEHLİKELİ BAĞ

19 (SON)

**Bölüm 19: Ölümcül Karşılaşma**

Fahriye, son bir umutla Oğuz'un saldırganlığından kaçmayı başardı. İstanbul'un kaotik sokaklarını arkasında bırakarak, Anadolu'nun sakin köylerine doğru yol aldı. Ancak, Oğuz'un onu bulmak için kararlılığı, karanlık bir gölge gibi üzerinde asılı kaldı.

Bir gece, Fahriye bir çiftlik evinde saklanıyordu. Evin sessizliği, kasvetli bir huzursuzlukla doluydu. Dışarıdaki rüzgar, ağaçların dallarını sallarken, Fahriye'nin içi huzursuzlukla doluydu. Oğuz'un takibi, her anını korku içinde geçirmesine neden oluyordu.

Uykusundan uyandığında, o geceyi sonsuza kadar unutamayacaktı. Etrafı kararmışken, dışarıdaki sessizlik bir an için onu rahatlatsa da, kalbinin hızlı atışları korkunun onu asla terk etmediğini gösteriyordu. Dışarıdaki sessizlik, içindeki huzursuzluğu daha da artırıyordu.

Bir an için sessizlik hâkimdi. O sırada, beklenmedik bir şekilde Oğuz, karşısına çıktı. Elinde parıldayan bir silah vardı ve yüzü öfke doluydu. "Fahriye!" diye bağırdı, sesindeki öfke titreyen dalları bile sarsacak kadar güçlüydü.

Fahriye, panik içinde geri çekildi, ama kaçacak hiçbir yer bulamadı. Oğuz, adımlarını yavaşça atarken, silahı sağlamca kavradı. "Neden kaçıyorsun? Seni bulacağımı biliyordun," dedi sert bir tonla. Fahriye'nin kalbi, korku ve öfke arasında gidip geliyordu. Gözleri, umutsuzca etrafına bakarak, bir kaçış yolu arıyordu.

Fahriye, son bir umutla gözlerini Oğuz'a dikti. "Neden bu kadar ileri gidiyorsun? Bırak beni, artık git," dedi titreyen bir sesle. Oğuz'un gözleri, kararlılıkla parlıyordu. "Seni kaybedemem," dedi soğuk bir ses tonuyla. "Sen benim için her şeyden fazlasısın."

Birden, sessizlik içinde bir çığlık yankılandı. Fahriye'nin çığlığı, gece sessizliğini paramparça etti. Ardından, silahın patlaması ve ardından daha fazla silah sesi geldi. Sessizliğin içinde, bir hayat sona eriyordu ve diğer bir hayat da sonsuz bir karanlık içine çekiliyordu.

Fahriye'nin bedeni, sessizlik içinde sessizce yatıyordu. Yıldızlar hala parlaktı, ama artık onun için anlam ifade etmiyordu. Oğuz'un karanlık dünyası, Fahriye'nin hayatının sonunu getirmişti.

Fahriye'nin çığlığı, gece sessizliğini paramparça etti. Ardından, silahın patlaması ve ardından daha fazla silah sesi geldi. Sessizliğin içinde, bir hayat sona eriyordu ve diğer bir hayat da sonsuz bir karanlık içine çekiliyordu.

Fahriye'nin bedeni, sessizlik içinde sessizce yatıyordu. Yıldızlar hala parlaktı, ama artık onun için anlam ifade etmiyordu. Oğuz'un karanlık dünyası, Fahriye'nin hayatının sonunu getirmişti.

Oğuz, yere düşen silahı sessizce topladı ve uzaklara doğru baktı. İçindeki öfke ve pişmanlık arasında sıkışıp kalmıştı. "Neden?" diye mırıldandı, sesi boğuktu. "Neden kaçtın? Neden bana bunu yaptın?"

Ancak, cevaplar sessizlik içinde kaybolup gittiler. Yıldızlar hala parlaktı, ama artık hiçbir şey eskisi gibi değildi. Oğuz'un hayatı, artık bir karanlık içinde kaybolmuştu ve geriye sadece sessizlik kalmıştı.

Fahriye'nin bedeni, sessizlik içinde sessizce yatıyordu. Gece, onun son nefesini almış ve onu sessizliğe gömmüştü. Yıldızlar hala parlaktı, ama artık onun için anlam ifade etmiyordu. Oğuz'un karanlık dünyası, Fahriye'nin hayatının sonunu getirmişti.

Oğuz'un içindeki karmaşık duygular onu boğuyordu. Fahriye'nin bedeninin yanında diz çöktü, silahı titreyen elleriyle kenara attı. Gözleri, Fahriye'nin yüzünde son anlarının yansımalarını arıyordu ama bulamıyordu. "Neden?" diye fısıldadı, sesi hala boğuk ve doluydu. "Neden kaçtın benden?"

Sessizlik, cevapları ona geri getirmedi. Gece, onun için bir karanlığın başlangıcı olmuştu. Oğuz'un karanlık dünyası, artık onun için sadece yıkım getirmişti. Gözleri, yıldızların parıltısında boş bir şekilde kaydı.

Uzun bir süre sonra, Oğuz yavaşça ayağa kalktı. İçindeki karışık duygularla boğuşurken, kararını verdi. Silahı kenara attıktan sonra sessizce geri çekildi ve adımlarını polis merkezine doğru attı. İçindeki karanlık dünyayı terk etme kararlılığıyla ilerledi.

Polis merkezine vardığında, ellerini polislere kaldırdı ve teslim oldu. "Fahriye'yi öldürdüm," dedi sessizce. Polisler, onu derhal gözaltına aldılar ve sorguya çektiler. Oğuz'un itirafları, onun içindeki karanlık dünyanın derinliklerini ortaya çıkardı.

Fahriye'nin ölümü, onun için bir karanlık gölge gibi duruyordu. Oğuz'un vicdanında büyük bir boşluk vardı, ancak artık geri dönüş yoktu.

Fahriye'nin çocuğu ise, annesiz kalmıştı. Devlet, çocuğu koruma altına aldı ve Çocuk Esirgeme Kurumu'na yerleştirdi. İlk zamanlar zor olsa da, çocuk zamanla yeni düzene alıştı. Fahriye'nin anısını yaşatmak için büyük bir çaba harcadı. Oğuz'un kararları, çocuğun hayatını sonsuza kadar değiştirdi.

Oğuz ise, polis soruşturmasının tam ortasında kaldı. Onun gerçeklerini öğrenmek için gerçeklerle yüzleşmesi gerekiyordu. İçindeki korku ve pişmanlık, onunla birlikteydi.