İki yıl boyunca arkadaşının abisine aşık olan kız sonunda yazma kararı alır. Çocuk kıza ortaya çıkması için üç ay kadar süre verir. Bu sırada kız hiç beklemediği bir şey ile karşı karşıya kalır.
İyi okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaan Boşnak-Bırakma Kendini
OY VERMEYİ UNUTMAYIN 🌸🌸🌸
"Miray bune?"
"Neye benziyor Fırat?"
"Valize."
"O zaman?"
"Burada ne işi var?" Diye sorduğunda oflayarak içeri geçtim. Valizi dolapların olduğu personel odasına bıraktım. Üzerime önlüğü geçirdim. Çıktığımda gözlerim hâlâ yaşlıydı. Elimi yüzümü yıkasam da geçmemişti. "Anlatacak mısın Miro?" Diyerek bana yetişti.
Sessiz kaldım. Masaları düzelttim. Bu sırada Fırat kolumu tuttu ve sert bir sesle "otur." Dedi. Yüzüne uzun uzun baktım. Anlatmaya ihtiyacım olduğunu fark ettim. Çektiğim sandalyeye oturunca yanıma oturdu. Derin bir nefes alıp başıma gelenleri anlattım.
Fırat dikkatle beni dinledi. Gözlerine bir hüzün çöktü. "Miray, kabul etmezsin biliyorum ama bizde kalabilirsin. Bak benden rahatsız olma sakın. Misafir odam da var. Evde sadece ben yaşıyorum."
"Teşekkür ederim, ben kalacak yer bulurum."
"Bulamazsan aklında bulunsun o zaman."
"Tamam Fırat, teşekkür ederim." Diyerek kollarını açan Fırat'a sıkıca sarıldım. Gözümden bir damla yaş daha düştü ancak hemen silip işe döndüm. Az önce bana sarıldığını gören Berrin, bana sinir oldu bakışlar attı. Fırat'ın yanından kalkıp işe koyuldum. Gelen müşterilere sipariş götürürken aklım karışıktı.
Bir erkek grubu dans ediyordu. Aralarından kısa boylu olan bir çocuğun bakışı sürekli bendeydi. Arada bir göz göze geliyorduk ancak rahatsız etmemek için bakışlarını kaçırıyordu. Arkadaşlarıyla bir masaya geçip oturdular. Bana bakan çocuk elini kaldırarak beni çağırdı. "Güzellik, bakar mısın?"
Onlara doğru ilerleyip tableti açtım. "Buyurun?" Çocukların önüne tableti bıraktım. Onlar menüye bakarken bekledim. Siparişi verirken esmer çocuk gözlerimin içine bakıyordu. "Gözlerin mavi mi?" Diye sordu kısık tonda. Sözleri rahatsız etmek yerine gülümsetti.
"Evet."
"Çok güzeller, cam gibi."
"Teşekkür ederim."
Gülümseyerek göz kırptı. Ardından menüden seçip tableti bana uzattı diğer çocuk. Başımı sallayarak Berrin'in yanına gittim. Siparişleri söylediğimde yüzüme bile bakmadı.
"Berrin, bir sorun mu var?" Siparişleri hazırlarken yüzüme baktı. Elinde ki bardağı indirip tezgâha yaslandı. "Fırat ile aranızda ne var?" Demesiyle gözlerimi pörtlettim. "Hiçbir şey! Fırat benim abim sayılır."
"Emin misin?" Derken yumuşamıştı. Başımı salladım onaylayarak. Böyle bir izlenim bıraktığımızı bilmiyordum. Derin bir nefes alıp bana uzattığı bardağı tepsiye koydum. Gitmeden önce ona döndüm. "Berrin, beni kıskanmana gerek yok. Benim hoşlandığım başka biri var."
