İki yıl boyunca arkadaşının abisine aşık olan kız sonunda yazma kararı alır. Çocuk kıza ortaya çıkması için üç ay kadar süre verir. Bu sırada kız hiç beklemediği bir şey ile karşı karşıya kalır.
İyi okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
G-Eazy, Halsey- Him & I
OY VERMEYİ UNUTMAYIN 🌸
Korku etrafımı sarmıştı. Nefes seslerim kulaklarımda yankılanıyor, kalbimi ağrıtıyordu. Bir çıkış yolu aradım, belki de kurtuluş. Belki de az sonra tecavüz edilen yüzlerce kadından biri olacaktım. Kimse sesimi duymayacaktı, duymak istemeyeceklerdi. Bana soracakları ilk soru 'üzerinde ne vardı?' olacaktı. Şort giydiğim için suçlu olan ben olacaktım.
Pencereden atlamayı bile düşündüm. Bu utançla yaşamaktansa ölmeyi tercih ederdim.
Yere çöktüğüm de kapı çalmaya devam ediyordu. Hıçkırıklarım arttı. Kapıya daha sert vuruldu. Her geçen saniye ölümüme yaklaşıyordu belki de.
Sesler kesildi ama ben yerimden kalkmadım. Dizlerimin üzerine çökerken ağlamaya devam ettim. Bir saniye sonra daha güçlü bir ses geldi. Kapıyı kırmaya çalışıyorlardı. Üçüncü vuruşundan sonra kapı açıldı. Nefesimi tuttum.
"Miray... Şükürler olsun!" Buğra önümde diz çöktü ve beni kendine sıkıca çekti. Onun göğsünde ağlamaya devam ettim. Bana destek çıkarak ayağa kaldırdı. "İyi misin? Birşey yaptılar mı?" Diye sordu.
Cevap vermeden ağlamaya devam ettim. Buğra köşede duran valizimi tuttu. Diğer koluyla bana sarılarak odadan çıkardı. Hızlı adımlarla indiğimiz de yerde yatan iki adamı gördüm. Kapı sonuna kadar açıktı. Buğra onları görmemem için beni göğsüne bastırdı. Kapının önünde ki arabaya bindirip valizimi de bagaja koydu. Sürücü koltuğuna geçtiğinde ben hâlâ ağlıyordum.
Hızlıca beni uzaklaştırdı oradan. Bir yandan da bana üzgün bakışlar atıyordu. Issız bir yer bulduğunda durdu. Kimse yoktu. Hava yeni aydınlanıyordu. Arabadan çıkıp derin nefesler aldım. Buğra da yanıma geldi.
"Sen gelmeseydin, ne olurdu bilmiyorum. Çok korktum! Gerçekten çok korktum."
"Ben buradayım... Sakin ol." Diyerek beni sakinleştirmeye çalıştı. Bir saat kadar sonra yeni kendime geliyordum. Buğra "arabaya geçelim, hava soğudu üşütme." Diyerek belimden tuttu.
Arabaya döndüğünde onu durdurdum. "Beni nasıl buldun?"
"Duru ile tartışmışsınız. İşine kötü birisi doğmuş, O yüzden beni sana gönderdi. Fırat'tan kaldığın yeri öğrendik. Geldiğimde sen telaş için de yukarı koşuyordun. Kapıda duran adam sana doğru koştuğunda onu durdurdum. Sonra her şey anlık gelişti."
"Teşekkür ederim, çok teşekkür ederim." Dedim gözlerim dolu dolu. Buğra eğildi ve gözlerimin tam içine baktı. Havanın verdiği güzel koku, kuş sesleri ve Buğra'nın kokusu beni sakinleştiriyordu.
