apathy samurai / Fadgar

12

Sandy's Backstory 😭💁🏻‍♀️

"Abi...Bunu yapabileceğimizden emin misin?"

"Güven bana Bea,hiç bir sorun olmayacak."

Oğlan kız kardeşinin elini tutup kalede muhafızlardan gizli koşturmaya başladı. Sandy kardeşi ile kaçtıktan sonra ailesini kurtarmayı planlıyordu. Eğer ailesinin kaçtıklarından haberi olsaydı,eminim ikisinide mahvederlerdi bu yüzden gizli tutmaya karar vermişti.

Vampirlerden kurtulmak tek dileğiydi.

Yeri geliyor kaçarken kılpayı kurtuluyor yeri geliyor hiç belli etmiyorlardı. Çıkışa doğru yaklaştıklarında arkada bir muhafız tarafından fark edilince daha da hızlandılar.

Bea arkadan Sandy önden gidiyordu.

"Yakalanacağız abi,bu böyle olmayacak!"

"Saçmalama Bea kaçacağız buradan! Buraya kadar geldik şimdi pes mi ediyorsun!?"

"Hayır,ben sadec.."

"BEA!?"

Sandy arkasındaki kıza baktı. Arkadan omzuna yediği zehir aktarılmış dart oku ile yere düştü. oğlan kız kardeşinin yanına koştu.

"Bea! İyi misin!?"

"Abi...Geliyorlar. K-kaç!"

"Saçmalama,seni burada böylece bırakamam!"

Kızın iyice rengi atmaya başlamıştı. Sandy elini Bea'nin koltuk altına koyup çekmeye çalışsa da malum. Bea en sonunda güçsüz bedeni ile Sandy'i üzerinden itti.

"Kaç git buradan seni aptal!"

"Hayır..Ben.."

"Geliyorlar,kaç ve hepimizi kurtar!"

Oğlan göz yaşları içerisinde gelen vampirlerin sesini duyunca kaçmaya başladı.

Ağlayarak.

Göz yaşları ile kaleden çıktığında gidecek hiç bir yeri ve kimsedi yoktu oğlanın. Tek çaresi buradan bir an önce uzaklaşmaktı.

(...)

Uzakta oturmuş top oynayan çocukları izliyordu Sandy. Bir yandan da kardeşi,annesi ve babasını düşünürken ağlamaya başlamıştı. Onlar insan olarak kalede tutsak olmuş kişilerdi,bir esir gibi. Kaçmayı da bu yüzden istemişlerdi. Fakat sadece Sandy başarabilmişti.

Ağlarken yanına yeşil kıyafetli arkasındaki şapkayı yüzüne kadar çekmiş bir çocuk yanına geldi, geldiğinde kafasındakini çıkarmıştı.

"Bizimle oynamak ister misin?"

"Hm?"

Göz yaşlarını silip kafasını kaldırmıştı oğlan. Yine de ağlamış olduğu anlaşılıyordu.

"Özür dilerim seni fark etmemiştik,fark etseydik önceden çağırırdık. Bizimle oynayacak mısın?"

"Um...Onun için ağlamıyordum.."

"O zaman sorun nedir?"

Yanına oturdu.

"Ben Leon. Bana her şeyi anlatabilirsin."

Çok uzun zamandır kimse ile konuşmuyordu. İyi gelmişti.

"Ben..."

"Söylemekten çekinme,özel bir şey ise söylemeyede bilirsin tabii. Ama yardımcı olabileceğim bir konu..."