apathy samurai / Fadgar

16

"Burası neresi? Nerdeyim ben?"

Bembeyaz bir boşluktaydı Sandy.

"Kimse yok mu?.."

"Ay hele şükür,zamanda geçmek bilmiyor arkadaş!"

Arkasında duyduğu ses ile gözleri doldu Sandy'nin.

"Bea..?"

"He-"

Hemen dönüp kardeşinin üzerine atladı. Sımsıkı sarılıyordu göz yaşları içerisinde.

"Özür dilerim...Gerçekten çok özür dilerim."

"Niye?"

"Seni bir başına bıraktığım için.."

"Ben bırak demedim mi zaten?"

"..."

"Aferin böyle adam olup sözümü dinlicen. Bana bak lan!"

Ayrıldı.

"Şimdi...Özrünü affediyorum çok zırladın,ama o böcek bacağı vampirlerin soyunun tükendiğine sevineceğiniz durumda,eğer ki ay yok kardeşim yok öldü bitti falanda filan milletin keyfini kaçırma uçarım sana. Aman,söylemeyi unuttum..Şu an uykudasın. Yani yoldasınız aslında kursa gideceksiniz.."

"Ne?"

"Ben 1 defa söylerim. Her gece böyle rüya da olsa yanına geleceğim,böylece benimle tüm gece zaman geçirebilirsin."

"Sen...Gerçek değilsin."

"Ne?"

"Gerçek değilsin...Tamamen bilinç altı... Tanrım,lütfen onu görmeme izin ver."

"Ne anlatıyorsun sen be? NE DEMEK GERÇEK DEĞİLSİN? ÖLDÜRÜRÜM SENİ,ASIL SEN SAHTESİN. ÇAKALA BAK YA!"

"Yeter. Madem gerçekten Bea'sin. Kanıtla."

"Nasıl?"

"Bilmiyorum. Bir şekilde kanıtla."

(...)

"Oha aklıma fikir geldi sana bilinçaltında olmayan şeylerden bahsedersem bana inanır mısın?"

"Bak bu mantıklı.."

'Şu an ne yaşanıyor hiç bilmiyorum ama,Bea ruhunu musallat etti sanırım bana.' Diye düşündü oğlan.

"Sana arkadaşlarından biraz bahsedeyim,ama şimdilik sadece Edgar ve Fang abi hakkında bildiklerim var."

"O niye?"

"Çünkü ikisinin de kanını içmiştim. Onlar hakkında her şeyi biliyorum! Hangisini anlatayım?"

"Edgar olsun,Fang hakkında çok şey biliyorum zaten."

"Peki. Edgar abi bir yalancı."

"Ne?"

"Edgar abi bir yalancı."

"Ne yalancısı bir düzgün anlat."

"Bunca zaman apati falan değildi,yalan söyledi."

"Ne? Ama nasıl? İmkansız."

"Bok imkansız."

"Niye peki?"

"Ohooo hayat hikayesiyle falan bağlantılı. Ya boşver vallahi üşeniyorum."