The Love Con

Chapter 18

Sabay kaming bumalik muli sa loob ng club. Hawak namin ang kamay ng isa't isa. Hindi ko mapigilang mangiti sa saya at kilig. Kanina pa mabilis ang pintig ng puso ko. Nang palapit na kami sa table namin kanina, nakita ko sila Zaphira at Harvey na nagtatawanan, magkatabi na sila ngayon. Habang hindi pa sila nakatingin sa amin ay sinubukan kong alisin na ang pagkahawak ng mga kamay namin ni Gab, pero laking gulat ko nang hindi niya ako bitawan. Lalo niya oang hinigpitan ang hawak.

Imbis na mag-isip ng kung ano ay ngumisi na lang ako.

Napansin nila kami nang maupo kami sa harapan nila. Nakangisi si Harvey ngayon sa amin ni Gab. Napunta ang tingin niya sa kamay namin ni Gab, bago sa akin, nginitian niya ako. I smiled back, before looking at Zaphira. She looks confused and shock while looking at my hand intertwined with Gab's hand. I smirked even more.

She looks at Gab, pinagtaasan niya ng kilay si Gab. "Gab, what's this all about?"

"Ah—" Alam kong hindi sasagot si Gab kaya ako na lang sana ang sasagot pero hindi ako pinatapos ni Gab.

"What?" he said coldly

"Are you and Avi?..." Her eyebrows furrowed a bit.

"Yes, she's my girlfriend." My eyes widened immediately, before looking at Gab. What?! Did he just... Oh no.

I'm his girlfriend. Yes I am. He said it!

"Congrats bro and Amara!" Masayang turan ni Harvey. Ewan ko ba kung totoo 'yon. I'm still guilty.

"Thank you!" I said

"Thanks... bro." Sabi ni Gab. I giggled. Tiningnan ako ni Gab.

"I told you, Harv is a good friend." I whispered at him.

Binalingan namin muli si Zaphira, she's still shock. Mukhang hindi niya pa ma-process. I understand her, she likes Gab kaya alam kong nasaktan siya. But what can I do? I'm his girlfriend. I'm Gab's girlfriend!

"Wait, kailan pa?" Nagtanong muli si Zaphira.

"Yesterday."

It means, kami na talaga kahapon? All of the questions that I wanted to ask him kanina, ay nasagot na. Ang gaan na ng pakiramdam ko.

I can't help but peek a glance at him. I'm so in love.

Hanggang matapos ang gabi, tahimik lang si Zaphira at pasimpleng tumitingin sa amin ni Gab. Ito lang ata ang tingin na hindi nakakailang kung hindi nakakapanglakas ng loob.

Habang si Harvey naman ay nakikipagsayaw sa dance floor, mukhang lasing na. Kahit lalaki kasi ay sinasayaw na niya. Hindi ko mapigilang matawa, kaya natingin si Gab sa akin, tiningnan ko siya pabalik.

"Why?" I chuckled playfully.

He glares at me for a moment, then shrugs his broad shoulders, letting out a deep sigh as he looks down and chuckled quietly. He smiled a bit. I looked at him, confused.

"Why are you smiling?" Nagtaas ako ng kilay.

He looks at me again. I smiled, waiting for his answer. "Nothing, it's just you're too beautiful today." He said gently.

I rolled my eyes at him before looking away. "I already know that."

Pero ang totoo, hindi lang ako makatingin sa kaniya ngayon dahil alam kong pulang pula na ang pisngi ko. Hindi ko mapigilang mangiti sa kilig. Bumuntong hininga ako bago tumingin muli sa kaniya nang seryoso, hindi ko pinahalata kung gaano ako naapektuhan sa simpleng salita niya lang.