SukuFushi • [ one shots ]

Kendine Ait Olana Sahip Çıkmak

O anda Megumi kendisinin artık güvende olduğunu düşündü.

Boş bir binanın içinde, duvarlar ve tavan tek bir itmeyle yıkılacakmış gibi durmaktadır ama Megumi yine de vücudunu ağır bir şekilde binaya yaslar. Güçlerini yine aşırı kullandığı için buradadır ve nefes almadan bir lanetle daha savaşmak zorunda kalırsa gerçekten bayılabilir.

Tam aşağı kaymak üzereyken o his bir kez daha belirir. Yara izi olan adamla tekrar dövüştüğünde de oradaydı, bunaltıcıydı ama Megumi'nin öncelik vermesine gerek bırakmayacak kadar uzaktı.

Ama artık bunu daha fazla görmezden gelme lüksü yok. Megumi'nin şansı, neredeyse tükenmek üzereyken onunla karşılaşmasına yetecek kadar kötü.

Aura ağır, bunu söylemenin en basit yolu. Güçlü ama Gojo sensei gibi değil. Tehditkâr, nefes darlığı çekene kadar boynunu saran bir his ve Megumi'nin beyninin kaydedebildiği tek şey 'korku', 'tehlike' ve 'kaç, kaç, kaç'.

"Seni buldum."

Megumi'nin kanı donar.

Ayakkabıları kaldırımda kayarken Megumi arkasını döner, içgüdüsel olarak ellerini önde birleştirir ve olduğu yerde durur. Gölgelerin arasından, elleri rahatça ceplerinde, Yuji'nin acı verecek kadar tanıdık figürünü görür.

Ama bu Yuji değildir. Yüzündeki çizgiler ve fazladan bir çift göz yeterince açıklayıcıdır. Ama özellikle kendini beğenmiş bakış, Yuji'nin asla takınmayacağı bir ifadedir. Yuji'nin aptal sırıtışına hiç benzemeyen, yırtıcı bir hayvana benzeyen keskin bir sırıtış.

Megumi nefesinin altında küfrediyor. Aurayı ilk hissettiğinde Sukuna olduğunu tahmin etmişti ama o zamandan bu yana dakikalar geçmişti. Megumi, Sukuna'nın onca yer dururken neden burada olduğunu anlayamıyordu. Peki Yuji neredeydi?

Sukuna soğukkanlılıkla, "Bizi rahatsız edecek herkesten kurtuldum," deyince Megumi'nin yüreği korkuyla doluyor. Ama Sukuna'nın kurtulduğu kişi Yuji değildir, diye kendini ikna eder Megumi. Yuji hâlâ içeride, Sukuna'nın bu kadar uzun süre kontrolü ele almasına neden olacak kadar kötü olan şey her neyse onun etkisiyle kendinden geçmiş durumda.

Megumi bu şekilde köşeye sıkışmışken saldırgan bir hareket yapacak kadar aptal değildir. Ancak kaçma planı da bir seçenek değil çünkü Yuji'nin uyanmasını sağlaması gerekiyor.

Sukuna hâlâ onu uzaktan izliyor. Lanetin ona karşı temkinli davranması pek olası değil. Sanki Megumi'ye zaman tanıyor gibi. Ama Sukuna Megumi'ye zaman ayırmak istiyorsa daha sonra gelmeli ve önce Megumi'nin dinlenmesine izin vermeliydi.

Yine de Megumi nefes alıyor, omuzları çöküyor ve içgüdüsel korkudan başka bir şeye odaklanmaya çalışıyor. Kollarını iki yanına indirip sırtını dikleştiriyor ve Sukuna'nın ona gelmesinin sebebi her ne olursa olsun, bunun muhtemelen kendi kanı olmadığına karar veriyor.

"Benim yanımda bu kadar rahat olabileceğine emin misin?"

Megumi sonunda Sukuna'nın gözleriyle buluşur. "Çünkü sen de benim yanımda son derece rahatsın."

"Öyle mi?" Sukuna dudak büker. "Sanırım şu anda daha eğlenceli bir ruh halindeyim."

Geçen seferkiyle aynı. Sukuna onu hemen öldürmek yerine dövüş oyunu oynuyor. Ancak, eğer eğlence arıyorsa, Megumi ile bu durumda dövüşmek istemez.

Onun yerine Megumi "İtadori'ye ne oldu?" diye sorar.

Sukuna başını yana eğerek yüzünde karanlık bir ifadeyle Megumi'yi inceler.

"Soru soracak durumda değilsin," diye yanıtlıyor Sukuna. Megumi bir bakıma bunu biliyordu, soru ağzından çıktığı anda pişman oldu. Ani kabadayılığını sersemliğine bağlıyor aslında.