yarım kalan aşk| Barış alper yılmaz

tanışma partisi

barışın anlatımıyla;

idmanın bitmesiyle soyunma odasına girdim. kerem berkan yunus halil hepsi bir açıklama bekler gibi yüzüme bakıyorlardı.

"tamam oturun anlatacağım."

hepsi yan yana tam karşıma oturduğunda konuşmaya başladım.

" duruyla rizedeyken lise de tanıstık. sıra arkadasımdı. 9. sınıfta ondan çok hoşlanıyordum. zaten babalarımızda tanışıyorlardı. 10. sınıftayken duruya çıkma teklifi ettim. ilk başta kabul etmemişti derslere odaklanmak için. daha sonrasında aşkına yenilmiş ve teklifimi kabul etmişti. annesi doktor olmasını çok istiyordu. o yüzden ilişkimizi saklıyorduk. çok iyi günler geçirdik. beraber okuldan kaçar dursun abinin kafesinde otururduk. durunun annesi vefat etti daha sonra. hep yanında olmaya çalışırdım. yanımda mıtluydu tabi bende oyle. derslerden uzaklaştı sadece benimle onur ve ecrinle görüşürdü. bir gün babası bizi görmüş. beni buldu ve oğlum durunun kafasını karıştırma. hayalleri var. o senin gibi değil. en kısa sürede bu ilişkiyi bitir demişti. ne yapacağımı bilmiyordum. okuldan kaçtığımda benle gelirdi. babası haklıydı. onun hayalleri vardı kafasını karıştıramazdım. 3. yıl dönümümüzde bu işi uzatmadan ayrılmak istediğimi söyledim. yanında kalmam için çok yalvardı. transfer donemimde olduğum için mesafeleri bahane ettim."

gözümden düşen damlayı sildim.

"işleri yoluna koyunca duruyu çok aradım. babamlara bile sordurttum. ama rizeden ayrıldığını okula gittiğini söyledi. izini hiçbir yerde bulamadım. sonra burda berkanla karşıma çıktı."

yüzümü berkana döndüm.

"tabi şuan berkanla olan ilşkisi var. bozamam."

"bizim bir ilişkimiz yok kardeşim. sinem benim kuzenim. duruyla senelerdir görüşüyorum. depresyondan yeni çıktı sayılır. hayatına birini aldığını da görmedim. sadece unutamadığı birinin olduğunu biliyorum."

biraz olsun içim rahatlamıştı. duruyla bu sefer doğru zaman doğru kişilerdik. ama onu azıcık tanıdıysam bana asla dönmezdi.

"sizi yeniden yapalım oğlum. sende unutamamışsın zaten. izah edersin neden ayrıldığını o da kabul eder."

keremin yüzüne döndüm.

"o iş o kadar kolay değil kerem. odadayken konuşmaya çalıştım. resmiyetimizi koruyalım dedi. buraya yüzleşmeye gelmedi. intikam almaya geldi."

yunus ve halil gözümün içine bakıyorlardı.

"yapmaya çalışırız sizi. konuşturturuz kardeşim biz yanındayız senin. barışın mutlu olun. çabalarız hep beraber. seviyorsa ne kadar uzak kalacak zaten. dizin kanıyor diye koşa koşa yanına geldi mesaisi bitmesine rağmen. sen rahar ol kardeşlerin burada."

ayağa kalktım ve hepsine sarıldım.

"dimi ya hallederiz dimi oğlum. yaparız?"

hepsi tek bir ağızdan yaparız demişti. biraz olsun içime su serpildi. kerem telefona bakıyordu.

"şuan atabey konağında zaten hadi oraya gidelim. "

onlar yanımda olduğu için bana da bir özgüven gelmişti. tamam diyip üstümü giyindim. ve floryadan çıktık.

tekrar onunla karşılaştığım için miydi bilmiyordum ama fazlasıyla heyecanlıydım.

"şu gruptan bir daha çıkan olursa üşenmem sikerim."

keremin dediği şeyle arabada kahkaha tufanı koptu.

"kardeşim regli misin ya kizi tebrik ettik diye geuptan çıkmalar. nefretini çoğaltıyorsun kızın."