"ဆောချန်းမင်!!!!"
"အင်း.."
"အဲ့တာ ချန်းဘင်ရဲ့အဖေလေ.."
"ဟိုတစ်ယောက်လား..ချန်းမင်က ငယ်ငယ်က ခင်ခဲ့ဖူးတဲ့တစ်ဦးတည်းသောသူဘဲ.."
"အခုချက်ချင်း ချန်းဘင်ကိုဖုန်းဆက်ရမယ်.."
-
-
-
-
"ချန်းဘင်နား.."
"နဲ ဟျောင်း ဘယ်နား နာလို့လဲ.."
ကလင် ကလင်..(ဖုန်းလာသံ)
"ဘယ်သူ့ဆီကလည်း ချန်ဘင်နား.."
"မင်ဟို့ ဆီက..."
"အော်..."
တီ...
"ဟယ်လို.."
"ချန်ဘင်နား အခုချိန် မင်းအဖေအိမ်မှာရှိလား.."
"အင်း ဘာလို့လဲ ငါ့အဖေကို.."
"ငါ မေးစရာလေးရှိလို့ ခဏလာခဲ့ပေးပါလား.."
"အင်း...လာခဲ့မယ် စောင့်နေနော်.."
တီ...(ဖုန်းချသံ)
ဖုန်းချလိုက်တာနဲ့တစ်ပြိုင်နက် မင်ဟိုဟာအလျင်အမြန်ဘဲ ချန်းဘင်ရဲ့အိမ်ကိုဦးတည်သွားတော့တယ်။
-
-
-
"ချန်းဘင်းနား ဘယ်သွားမလို့လည်း.."
"ဘန်ချန်းဟျောင်း ကျွန်တော်အိမ်ခဏသွားလိုက်အုံးမယ်.."
"ဘာလို့လဲဟင်..🥺"
"မင်ဟိုက အဖေနဲ့တွေ့ချင်တယ်ဆိုလို့..ကိစ္စတစ်ခုခုရှိနေတဲ့ပုံဘဲ.."
"ငါကော လိုက်ခဲ့လို့မရဘူးလား.."
"ဟျောင်းကမှ မသက်သာသေးတာ.."
"သူနာပြုမလေးပြောတော့ ဆေးရုံဆင်းလို့ရပြီတဲ့.."
"အာဟျောင်း ဒါပေမဲ့လည်း.."
"မရဘူး ငါလည်းလိုက်မှာ..ဆေးရုံဆင်းဖို့ကိုတော့ အွန်နူးလုပ်ထားပေးလိမ့်မယ်.."
ကလေးတစ်ယောက်လို ဂျီကျကာ ပြောနေတဲ့သူကြောင့် ချန်းဘင်လည်း ခေါ်ခဲ့ဖို့လုပ်ရတော့တယ်။
-
-
-
မင်ဟိုဟာ လမ်းထောင့်တစ်နေရာမှာ ချန်းဘင်ကိုစောင့်နေခဲ့တော့တယ်။
YOU ARE READING
Where is Yongbok
Fanfic"နှုတ်ဆက်ပါတယ်" "မင်း ဘယ်ပျောက်သွားပြန်တာလဲဟာ..ထပ်ပြီးတော့ ငါ့ကိုမထားခဲ့ပါနဲ့တော့လား"
