مراسم به خوبی درحال برگزاری بود و بکهیون با خنده جواب تک تک مهمون هارو میداد .
همه اونا به طرز عجیبی باهاش خوش برخورد بودن به جز اونایی که اصرار داشتن راجب این همه مدتی که نبوده سوال کنن .
براشون خیلی عجیب بود پسر سه ساله ای که ۱۵ سال پیش مرده چطور یدفعه سر از خاک بیرون اورده .
بکهیون هرچقدر سعی میکرد از زیر جواب دادن به اون سوالا در بره نمیتونست و اگه چانیول نبود مطمعنا اونا مجبورش میکردن اون وسط یه سخنرانی راجب گذشته جالبش بزاره و با رسم شکل برای تک تکشون توضیح بده .
بالاخره وقتی از دست اون چندتا پیرمرد که دوره اش کرده بودن راحت شد سمت گیلاس های تازه ای که توسط خدمتکارا چیده شده بودن رفت .
الکل تنها چیزی بود که میتونست توی این شرایط بک و اروم کنه .
حین اینکه مسیر برگشت و پیش گرفته بود با چشماش دور تا دور سالن و نگاهی انداخت تا شاید بتونه لوهان و پیدا کنه .
لوهان به طرز عجیبی بعد از مکالمشون غیب شده بود و بکهیون هرچقدر گشت نتونست پیداش کنه .
با ندیدن لوهان هیچ جای اون سالن لعنتی پوفی کشید و سمت گیلاس ها رفت .
_ وای خدایا میبینی چه جذابه؟؟
_ اره بعد از ارباب پارک اولین باره یه مرد جذاب توی این خانواده پا میزاره .
با شنیدن صدای دوتا دختر از کنارش لبخندش کش اومد و سعی کرد بی تفاوت عمل کنه ولی با شنیدن صدای خنده هاشون بیشتر از قبل از این تعریف ها خوشش اومد .
اون دوتا دختر داشتن راجب اون حرف میزدن و بکهیون به این فکرمیکرد تا دیروز حتیی به چشم کسی نمیومد ، ولی وقتی جایگاهش فرق کرد همه چشم ها رو به خودش جذب میکنه .
با فکرکردن به این موضوع لبخندش تبدیل به پوزخند شد و قبل از اینکه برگرده صدایی کنار گوشش اونو از جا پروند
_خوشت اومده؟؟
چانیول با اخم کنار گوشش گفت و بکهیون با دیدن صورتش سعی کرد جلوی خندش و بگیره .
چانیول به ظاهر یه مرد بالغ بود ولی حالا با قیافه اخمو که حسودی از تک تک اعضای صورتش مشخص بود بیشتر شبیه پسربچه ها بود
_ اره خیلی خوشم اومده، اینکه دخترا ازت تعریف کنن جالبه .
بکهیون با جلو دادن لب هاش جوری که انگار با بچه حرف میزنه گفت و اخمای چانیول بیشتر از قبل توی هم رفت .
چانیول حرصی با همون اخم سمت دخترا برگشت و اونا با دیدنش خندشون و خوردن و پا به فرار گذاشتن .
بکهیون با دیدن این حرکت میخواست پقی زیر خنده بزنه که با دیدن دوباره چان جلوی خودش و گرفت و لباشو جمع کرد
_حیف شد میخواستم بهش پیشنهاد ازدواج بدم .
بکهیون زیر لب گفت و وقتی چشمای چان به اندازه سرش بزرگ شدن دیگه نتونست خودشو کنترل کنه و بلند خندید .
شاید توجه چند نفر و حین خندیدنش به خودشون جلب کرد ولی تنها چیزی که براش مهم بود قیافه چانیول بود که کم کم از حالت عصبانی خارج شد و جاشو به یه قیافه پوکر داد
_ وای ..واقعا باورت شد ..
بکهیون دستشو جلوی دهنش گرفت تا بتونه خندش و کنترل کنه ، باورش نمیشد که چانیول به این راحتی حرفش و باور کرده
_حق نداری دیگه از این شوخی ها بکنی بک .
چانیول با همون قیافه پوکر گفت و بکهیون بعد از جمع کردن خندش اروم بهش نزدیک شد و دستشو روی سمت چپ سینه اش گذاشت و اروم نوازشش کرد
_نترس ، اگه قرار بود کاری کنم توی این یه سال میکردم .
چانیول نگاهش اروم تر شد و بدنش از حالت انقباض دراومد .
انگار همون یه جمله کافی بود تا روحش و اروم کنه ، نه فقط حالا ، بلکه هر زمانی بکهیون میتونست ارومش کنه .
_ اگه یه کاری ازت بخوام انجام میدی؟؟
چانیول بعد از سکوتش گفت و بکهیون ابروهاش و بالا انداخت
_ چی؟؟
چانیول بدون اینکه نگاهشو از چشم های بک بگیره دستشو توی جیب کتش کرد و کلیدی که از اول مراسم منتظر بود تا بهش بده رو بیرون کشید
YOU ARE READING
True Heir 2
Romanceسال ۱۹۴۲ ...یک سال از اون فاجعه که باعث مرگ معشوقه اش شد گذشت.. این خبر که چانیول با دستای خودش معشوقه اش و کشته توی کل شهر پیچید و چانیول و تبدیل به هیولایی کرد که هیچکس جرئت نزدیک شدن بهش رو نداشت .. چون میدونستن آدمی که به خاطر قدرت از کسی که دیو...
