ELZEM

1 | ELZEM

"Vazgeçilmez."

-ELZEM

'Sizin Elzem'iniz kim?'

Sezen Aksu- Küçüğüm
Mark Eliyahu&Cem Adrian- KÜL

Kurgunun oluşturulma tarihi:01.02.2021

Kurgunun yazılma tarihi:01.06.2021

Kurgunun yayınlanma tarihi:08.15.2024

UYARI🚨:BU KİTAPTA GEÇEN İSİM, OLAYLAR, KİŞİLER, ÜLKE ADLARI GERÇEĞİ YANSITMAMAKTADIR. TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. KİTAP FARKLI BİR EVRENİ YANSITMAKTADIR.🚨

|🕯|

Çocukluğunu yaşayamamış bir insan olarak bakıyordum bu manzaraya. Aslında annem ve babam beni en iyi şekilde yetiştirmişti ama... öyle değildi işte. Herkes anlamazdı beni. Kimse anlamazdı.

Küçük kız çocuğu annesinin elini tutmuş, gülerek gidiyorlardı. Askeriyeden çıkıp gitmişlerdi. Muhtemelen bir askerin eşi ve kızıydı. Burukça gülümsedim. Askeri tesisin kapısından içeri girdim. Yine aynı, kasvetli bir ortam vardı. Babam sayesinde bu ortamın içinde büyümüştüm, hâlâ da bu ortamda bulunmaya devam ediyordum. Çünkü babamın yanından ayrılmamam lazım, gözünün önünde olmam lazım...

Yoksa küçükken bana dediği gibi, kötü adamlar sana zarar verir. Diyen Tuğgeneral Alaner Mavera. Babam. Sürekli babamdan ilgi isterdim, hep benimle ilgilensin isterdim. Ama o vatanı tercih ederdi, görevini, mesleğini... vatanı, Tachenda her zaman ön plandaydı. Vatanımı elbette bende çok seviyorum ama... Ben çocukluğumu yaşayamadım. Kim ister ki böyle bir şeyi?

Tesiste kendi odama geçtim. 24 yaşındayım ama hâlâ babamın gözünün önünde olmam gerek. Yani bir hastanede değil, bir askeri tesiste doktor olmak zorundayım. İçeri girdim, masanın üzerinde yazan ismimde takıldı gözlerim.

Uzman Doktor Ahzar Mavera.

Koltuğa oturdum. Oturmamla birlikte kapının çalınması bir oldu. "Gel." Dememle kapı açıldı ve gelen bir askerdi. "Ahzar hanım, Tuğgeneral Alaner sizi odasında bekliyor." Şaşırmıştım, beni çağırmazdı. Genelde işi ile meşgul olurdu. Tamam anlamında başımı salladığımda gitti. Bende babamı çok bekletmemek adına çıktım. Koridorda hızla ilerledikten sonra babamın kapısının önüne geldim.