Κάτι στις Σελίδες [ON HOLD]

Κεφάλαιο 4

  Βαριέμαι. Πάλι. Άνοιξα την τηλεόραση μήπως είχε κάτι να δω. Στο τοπικό κανάλι είχε κάτι σαν ειδήσεις. Δεν τους αφήνουν , βλέπετε, να ενημερώνουν για θέματα που δεν αφορούν συγκεκριμένα την πόλη μας, οπότε βγάζουν εκεί κάτι μπαρούφες. Έτσι, για να δείξουν κάτι. Εγώ πάντα κάθομαι και τα βλέπω αυτά. Κάθομαι και γελάω με την μάπα αυτού του δημοσιογράφου. Τι δημοσιαγράφο, ο Θεός να τον κάνει. Κωμικός έπρεπε να 'χε γίνει. Πιο μεγάλη καριέρα θα είχε κάνει με τέτοια φάτσα.

Καθώς εγώ ξεκαρδιζόμουν με τον τύπο, ακούω έναν ενοχλητικό θόρυβο. Το κινητό μου είναι. Πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξω ήχο κλήσης. Το σηκώνω, χωρίς να κοιτάξω ποιος με παίρνει.

"Ναι;"

"Έλα, Jacob. H Phoebe είμαι. Έχω νέα."

"Μπορείς να περάσεις από το σπίτι μου;"

"Ναι. Έρχομαι σε 10."

'Εστειλα μήνυμα και στους υπόλοιπους.

Προς:  Ομάδα Διάσωσης

Σπίτι μου σε 10. Η Phoebe έχει νέα.

________________________________

Χτυπάει το κουδούνι μου.

"Ρε Alex, έλεος. Δεν μπορείς μια φορά να έρθεις στην ώρα σου;."

"Ντάξει, μωρέ. Ηρεμήστε. Phoebe , τι έγινε; Βρήκες τίποτα;"

Η αλήθεια είναι πως ήταν κάπως παράξενο, που Alex ήρθε. Συνήθως δεν συμμετέχει σε οτιδήποτε που δεν τον συμφέρει σε κάτι. Αλλά και πάλι. Αυτά είναι αποτελέσματα καλοκαιρινής βαρεμάρας.

"Λοιπόν, άρχισα πρώτα ψάχνοντας τα ημερολόγια μου και θυμήθηκα πως σ' όλη την τρίτη γυμνασίου , πριν τα 15α γενέθλια της, ήμασταν τσακωμένες."

"Τσακωμένες;"ρωτάει ο Alex, χωρίς να καταλαβαίνει.

"Ναι, δεν μιλούσαμε. Κάτι είχε έρθει μια ξαδέρφη της και με αγνοούσε. Της θύμωσα, τσακωθήκαμε και τα ξαναβρήκαμε λίγο μετά τα γενέθλιά της.  Δεν έχω ιδέα τι έκανε εκείνη την χρονιά στα γενέθλιά της."

"Αχ, τέλεια. Γιατί τα κορίτσια πρέπει να κάνουν έτσι;"

"Alex." του κάνει ο Niall.

"Τι;"

"Απλά σκάσε" τον κοιτάει μ' ένα βλέμμα , που πραγματικά δεν μπορούσα να καταλάβω. Εγώ και ο Dave σκάμε στα γέλια. Ο Alex μας κοιτάει έτοιμος να ορμήξει, αλλά τελικά γελάει κι αυτός. Aφού γελάσαμε για κάνα πεντάλεπτο σαν πιωμένες φάλαινες χωρίς κανέναν λόγο, απόφασίσα να μας επαναφέρω στο θέμα.

"Phoebe, τι βρήκες για τα 14α και τα 16α της γενέθλια;"

"Στην δευτέρα γυμνασίου  είχε πρήξει τους γονείς να της πάρουν ένα iPhone 5, το οποίο και της πήραν τελικά στα γενέθλιά της. Στα 16α της πάλι, θυμήθηκα πως κάθε εβδομάδα πήγαινε σ' αυτό το βιβλιοπώλειο και έπαιρνε ένα βιβλίο. Το αγαπούσε τόσο πολύ. Αν και νομίζω πως έχει κλείσει."

Σημείωσα ότι καινούριο βρήκαμε και μετά από λίγο τα παιδιά έφυγαν.Η Phoebe είχε βρει και το βιβλίο που ειχε εμμονή το 2012. Είχε ξεχάσει βέβαια να το φέρει, αλλά είπε πως παρατήρησε ότι είχε μια αφιέρωση μέσα. Κάτι σαν ποίημα που λάτρευε και έλεγε συνέχεια. Είπαμε κιόλας να περάσουμε αύριο από το βιβλιοπωλείο. Πλησίαζε 7 και μαντέψτε. Δεν είχα τίποτα να κάνω. Έτσι, αποφάσισα να περάσω από το σπίτι της Amelia , μήπως οι γονείς της μας βοηθήσουν σε κάτι.

Μέσα σε 10 λεπτά ήμουν εκεί. Πέρασα από τον καταπράσινο κήπο τους προς την πόρτα και χτύπησα το κουδούνι. Άνοιξε η κυρία Hayes.

"Jacob, τι ευχάριστη έκπληξη! Πέρνα μέσα!"

Αφού πέρασα μέσα, μου είπε πως ο κύριος Hayes είχε πάει σε ένα επαγγελματικό ταξίδι και θα γυρνούσε αύριο το βράδυ. Η καημένη ήταν μόνη της στο σπίτι, ενώ η κόρη της το είχε σκάσει. Της εξήγησα ότι εγώ και τα παιδιά προσπαθούμε να την βρούμε και την ρώτησα αν θα μπορούσα να τη ρωτήσω κάποια πράγματα. Σαν ντετέκτιβ που την ανέκρινε για αν βρει την κόρη της ένιωθα.

"Ναι παιδί μου, εννοείται."μου απάντησε.

"Μήπως θυμάστε τι έκανε στα 15α της γενέθλια; Ή κάτι αξιοσημείωτο από εκείνη την χρονιά ;"

Παραξενεύτηκε, αλλά και πάλι μου απάντησε. "Ναι ναι. Θυμάμαι είχε φτιάξει την σοφίτα στον πίσω κήπο με τον μπαμπά της. Ήταν πολύ ενθουσιασμένη. Αν θες σε πάω να την δεις."

"Ναι, αν δεν σας κάνει κόπο." Με οδήγησε πίσω, ξεκλείδωσε και ξαναπήγε μέσα. Ένιωσα μια ανακούφιση. Θα ήταν πολύ περίεργο να με έβλεπε να ψάχνω στην σοφίτα της.

Πέρασα μέσα. Δεν έδειχνε σαν σοφίτα, στην οποία αποθήκευαν πράγματα, αλλά σαν ένα άλλο δωμάτιο. Μεγάλο δωμάτιο. Λογικό, αφού θυμάμαι πως έχουν κι ένα μεγάλο υπόγειο.  Είχε ένα διπλό κρεβάτι στα αριστερά και δυο μεγάλες ανοιχτές πόρτες. Μάλλον όχι πόρτες , αλλά ντουλάπες στις οποίες υπέθεσα πως κρατούσαν ρούχα. Ναι Jacob. Για αυτό είναι οι ντουλάπες. Η άλλη μεριά ήταν χωρισμένη σε δυο μέρη. Η μία είχε έναν υπολογιστή συνδεμένο με έναν μεγάλο προτζέκτορα και δυο μεγάλους καναπέδες και η άλλη κάτι όργανα γυμναστικής. Κοίταξα παντού προσεκτικά. Πλησίασα τα όργανα. Πάνω στον διάδρομο είχε ένα μικρό φακελάκι. Το πήρα και το άνοιξα περίργος να δω τι είχε μέσα. Έβγαλα ένα χαρτάκι.

8

Μα γιατί 8; Και γιατί να υπάρχει σε ένα φάκελο γραμμένο με ροζ στυλό με γλίτερ στο σπίτι μιας εξαφανισμενης κοπέλας; Η απάντηση είναι απλή: Amelia.

  Ευχαρίστησα την κυρία Hayes και γύρισα σπίτι μου. Χαρούμενος με την ανακάλυψη μου. Πλησίαζα όλο και πιο κοντά στην Amelia.