4 μέρες.
4 μέρες έχουν περάσει από τότε που πήγαμε στο βιβλιοπωλείο και από τότε που πήρα αυτό το πανάκριβο καινούριο μαγιό. Υποθέσαμε πως το μήνυμα στο βιβλιοπωλείο απευθυνόταν στην Phoebe για αρχή, κι αυτή από τότε έχει βαλθεί να ψάχνει σε ημερολόγια. Το αποτέλεσμα; Τίποτα φυσικά. Έτσι εδώ και 4 μέρες κωλοβαράμε. Μου φαίνεται τόσο μακριά , τότε που στην ουσία αυτή ηταν η καθημερινότητα μου. Παρ' όλα αυτά , πρέπει να 'ναι μόνο περίπου δυο εβδομάδες.Σ' όλο αυτόν τον ελεύθερο μου χρόνο , λοιπόν , είμαι ξαπλωμένος (παράξενο) και σκέφτομαι αυτές τις ερωτήσεις που με βασανίζουν τόσο καιρό, αλλά ποτέ δεν είχα χρόνο να κάτσω και να τις απαντήσω ..μόνος μου με κάποιο τρόπο. Γιατί ακριβώς να φύγει η Amelia; Το γεγονός να την έχουν απαγάγει δεν είναι σίγουρα η απάντηση, μια και όλοι ξέρουν την δυναμικότητα της Amelia Zoe Hayes. Από τι λοιπόν ήθελε να ξεφύγει; Λες και υπήρχε κάτι. Γιατί να φύγει κανείς από δύο γονείς που σε λατρεύουν και σου παρέχουν τα πάντα; Γιατί να φύγεις ενώ σε περιμένει ένα μέλλον γεμάτο δόξες; Αφού όλοι ξέρουμε πόσο πετυχημένη θα 'ναι η Amelia. Έχει ήδη περάσει στο Harvard, στο οποίο θα πάει μάλιστα με την κολλητή της από την τρίτη δημοτικού. Σε τρία-τέσσερα χρόνια θα αποφοιτήσει με άριστα και θα κάνει καριέρα. Όλα ήταν έτοιμα και γραμμένα για αυτήν. Τέλεια. Ωραία απάντηση, Jacob.
Σταμάτησα να βασανίζω τον εαυτό μου με αναπάντητες ερωτήσεις κι έστειλα μήνυμα στον Niall , μήπως βρήκαν τίποτα. Βλέπετε, ο Niall με την Phoebe περνάνε πολύ χρόνο μαζί τελευταία. Η αλήθεια είναι ότι έχω αρχίσει να φοβάμαι για την ψυχική υγεία της κοπέλας. Ποιος ξέρει τι θα έχει ακούσει από δαύτον; Λέει πως απλά θέλει να την βοηθήσει στο ψάξιμο, αλλά πιστεύω πως όλοι ξέρουμε ότι την έχει πατήσει μαζί της.
Από: Niall
ΤΙΠΟΤΑ.Προς: Niall
ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΨΑΧΝΕΤΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ;Από: Niall
ΝΑΙ ΡΕ. ΨΑΞΕ ΚΙ ΕΣΥ ΜΗΠΩΣ ΒΡΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΦΩΣ.Να πω την αλήθεια ευχόμουν να μην φτάσουμε σε αυτό το κομμάτι. Από την πρώτη δημοτικού, που έμαθα να γράφω, ήμουν τόσο ενθουσιασμένος με το οτι μπορούσα να γράψω , που έγραφα τα πάντα. Ναι και ημερολόγιο. Μέχρι την πέμπτη δημοτικού, που μπήκα στην αντρική μου φάση, καταλαβαίνετε.
Αποφάσισα να ακολουθήσω την συμβουλή του Niall. Ζήτησα τα κλειδιά του υπογείου από τους γονείς μου και κατέβηκα στο υπόγειο. Δεν κατεβαίναμε σχεδόν ποτέ εκεί κάτω, οπότε λογικό να μην ήξερα που βρισκόταν οτιδήποτε. Δεν ήταν και το πιο φωτεινό μέρος, άρα δεν έβλεπα και την τύφλα μου. Μετά από ένα δεκάλεπτο ψάξιμο, ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω μέχρι που παρατήρησα ένα μπλε σκονισμένο κουτί. Κάτι μου θύμιζε. Προσπάθησα να το τραβήξω χωρίς να πάρω και άλλα πράγματα μαζί. Έπεσαν κάτι βιβλία κι έκαναν ένα δυνατό ενοχλητικό θόρυβο.
"Όλα καλά εκεί κάτω;"
"Ναι ,μαμά. Μόνο κάτι βιβλία. "Προσπάθησα να βγάλω την σκόνη με τον χέρι μου, αλλά ήταν τόση πολλή που θα μπορούσα να την βάλω σε βαζάκι και να την πουλήσω. Ευτυχώς, βρήκα ένα πανί και το καθάρισα. Είχε ένα ταλαιπωρημένο αυτοκόλλητο πάνω και ίσα ίσα μπορούσα να δω το JACOB γραμμένο με ένα κόκκινο μαρκαδόρο. Τότε θυμήθηκα πως εκεί είχα μαζέψει όλα τα ημερολόγια και τις παλιές φωτογραφίες στην πρώτη γυμνασίου. Είχαν αρχίσει να έρχονται και φίλοι σπίτι μου τότε, και ήθελα να είμαι κουλ. Το πήρα και πήγα στο δωμάτιο μου. Ήταν βαρύ και φαινόταν λες και σε λίγα δευτερόλεπτα θα άνοιγε και θα έπεφταν όλα κάτω. Ευτυχώς, αυτό δεν έγινε.
Κάθισα στο κρεβάτι μου και το άνοιξα. Πάνω πάνω είχε ένα σωρό φωτογραφίες δεμένες μαζί. Ήξερα πως υποτίθεται να ψάχνω συγκεκριμένα πράγματα από το 2006, αλλά αν έβλεπα και κάτι φωτογραφίες ενδιάμεσα δεν θα έβλαπτε, σωστά; Πρώτη ήταν μια φωτογραφία με εμένα και την Amelia πάνω σε μια σκηνή να χαμογελάμε σαν καθυστερημένα στην κάμερα. 22/12/2007 έγραφε κάτω δεξιά. Ήταν στην Χριστουγεννιάτικη Παράσταση της τετάρτης δημοτικού. Την τελευταία χρονιά που κάναμε παρέα. Μετά ήταν μια με εμένα και την Amelia . Είμασταν στο Malibu και είχαμε ποζάρει μπροστά στην θάλασσα. Θυμάμαι είμασταν τόσο ενθουσιασμένοι να πάμε εκεί διακοπές. Πρέπει να πηγαίναμε τρίτη δημοτικού. Είδα σχεδόν όλες τις φωτογραφίες μέσα στο κουτί -οι περισσότερες με την Amelia. Με το ζόρι κρατούσα τα μάτια μου ανοιχτά, αλλά ήμουν πολύ απασχολημένος να νοσταλγώ για να το συνειδητοποιήσω. Κρατούσα μια φωτογραφία από το καλοκαίρι της τετάρτης δημοτικού. Εγώ και η Amelia είχαμε πάει μια βόλτα με τα ποδήλατα μας μέχρι τα υδάτινα έργα. Είχε, θυμάμαι, ένα σχέδιο εκδίκησης για την Hanna, που είχε πει ένα μυστικό της. Τότε, τα βλέφαρα μου ήταν πολύ βαριά για να τα κρατήσω ανοιχτά και με πήρε ο ύπνος.
YOU ARE READING
Κάτι στις Σελίδες [ON HOLD]
Non-FictionΑυτός: ντροπαλός, εσωστρεφής, ολιγαρκής· ένα συνηθισμένο δεκαοκτάχρονο παιδί που ζει μια απλή και ήρεμη ζωή Αυτή: περιπετειώδης, δημοφιλής, ατρόμητη, αυθόρμητη· ο τύπος της κοπέλας που ποτέ δεν απαντάει "τα ίδια" όταν τη ρωτάς για τα νέα της, ζε...