nerd / jeongho

2.2

sizi cok seviyorumm
o kadar güzel yorumlar yapmışsıız ki
çok mutlu oldum

oy sınırı:150
yorum sınırı:100

***

"jeongin...kapıyı niye kitledin? uyan çabuk geç kalacaksın."

sert şekilde kapıya vurulmasına eşlik eden sesle minho hızla gözlerini açarken sarışının kendi üzerine olan kolunu kavradı. "jeongin...jeongin kalk. uyuyakalmışız."

fısıltısıyla birlikte jeongin'i hafif sarsarken, sarışın beden yavaşça gözlerimi aralayıp anlamsızca minho'ya baksa da annesinin sesiyle hızla doğruldu.

"jeongin, bebeğim iyi misin? niye ses vermiyorsun bana?"

"anne... anne iyiyim..." yüksek çıkan sesi telaşı yüzünden fazlasıyla çatlarken minho pek de uygun bir ortamda olmamasına rağmen gülme isteğini bastırmak adına dudaklarını sarışının omzuna bastırdı.

"o ses ne öyle...uyandıysan giyin de kahvaltıya gel hadi. saat yedi buçuk, geç kalacaksın oyalanma."

jeongin, belini kavrayan kumralın sıcacık dudaklarını kumaşın üzerinden dahi hissederken annesinin uzaklaştığını belli eden adım sesleriyle rahat bir nefes aldı.

"napıcaz şimdi?kaldık böyle." fısıldayarak parmaklarını belindeki kola dolarken minho başını yan çevirip burnunu sarışının boynuna sürttü.

"kahvaltıya git. ben bekleyeyim." dedi uyku mahmuru bir şekilde jeongin'e sırnaşmaya devam ederken."sonra evden çıktan sonra bir şey unutma bahanesiyle dön. ben de o ara çıkıp apartmanda gitmenizi beklerim."

"oha...nasıl bu kadar hızlı çözüm bulabildin sen?"

çatılan kaşlarıyla birlikte kendisini kavrayan kumralı ittirdiği gibi onun üstüne tırmanarak pijamanın yakasını kavradı jeongin."hani sevgilin olmamıştı senin, bana yalan mı söyledin?"

yükselen sesi ve tavrı minho'nun şaşırmasına neden olurken büyük ihtimalle fark etmeden sabah ereksiyonunun üzerine yerleşen bedenin belini kavrayıp inlememeye çalıştı.

"jeongin yalan söylemedim.sadece aklıma geldi birden.yoksa daha önce kimsenin evine gitmedim." yarım yamalak kendini açıkladığı gibi başını geriye yatırdı."ve lütfen kalçanı geriye doğru yerleştirir misin?"

"ne?"

sarışın, kulakları kızaran bedenin dediği şeyle birlikte kalçasının altındaki o sertliğin ne olduğunu anlarken gözlerini büyülttüğü gibi kalçasını geri çekti.

tabi bunu kalçasını kaldırmadan yaptığı için kumrala tamamen sürtünmüştü...

"sikeyim... jeongin." kısık inleyişi ile parmaklarını sarışının şortunun lastiğine getirip okşadığında jeongin başını utançla eğdi.

"ay minho, ben fark etmemişim. yani kıçımda hissettim de bir şey. o kadar da büyük değildir herhalde diye düşündüm."

kısık mırıltıyla dedikleri kumralı güldürürken üst bedenini yavaşça yatağa bırakıp aşağıdan sarışının kıpkırmızı olan yüzüne baktı."tamam sıkıntı değil, hadi kahvaltıya git sen."

"sen napcaksın? bir de bunla.." gözleri kalktığını belli eden kalınlığın üzerinde dolaştırırken konuştuğu gibi parmaklarını şişkinliğin üzerine getirdi."yardımcı olabilirim."