Düşüncelerden bir türlü uyku tutmayan Harry sabaha karşı zar zor uykuya daldıktan bir iki saat sonra Black'lerin ev cini Kreacher'ın uyurken onu gözetlemesiyle uykusundan çığlıklarla uyanmıştı.
Onun sesine uyanıp söylenip duran Malfoy ise kendisini görür görmez hayranlıkla etrafında pervane olan Kreacher'ın tavırlarıyla böbürlendikçe böbürlenmişti.
Hermione ise gece belim kırıldı diye ortalığı ayağa kaldıran Malfoy'un o sabah turp gibi karşılarına dikilmesine epey sinir olmuş ancak bu kurnaz Slytherin çocuğuna karşı meydanı boş bırakmamak için erkenden Kovuk'a gidip Ron'u geri dönmeye ikna etmişti.
Öğlen saatlerinde ortalıkta pek kimse kalmayınca Harry biraz bu köhne ve kasvetli evi gezmeye karar vermişti. Alt kattaki en büyük oturma odasına girdiğinde yosun yeşili antika dresuar üstünde yatay 8 şeklinde duran cam haznenin içinde hareket eden yeşil fosfor ışık dikkatini çekince dokunmak için elini uzattı.
"Yerinde olsam ona dokunmazdım."
Ron'un sesini duymasıyla Harry irkilip elini geri çekerken Ron yaklaşıp vazoda duran kurumuş çiçeklerden birini alıp objeye değdirdi. Kuru çiçek, Harry'nin meraklı bakışları arasında saniyeler içinde ince bir cama dönüştü ve parçalanıp toz oldu.
"Bu da ne böyle!?
"Bu daha hiçbir şey. Malum burası Black Malikânesi yani geçmişlerini bilirsin. Geçenlerde dolapları temizlerken bulduğumuz bir palto beni öldürmeye çalıştı!
"Bir palto seni öldürmeye mi çalıştı?
"Evet abi görmen lazımdı, boğazıma yapıştı nefessiz kaldım az kalsın ölüyordum! Okul tatil olduğundan beri bu lanetli evi temizlemeye çalışıyorduk. İlk halini görmeliydin her yer küf, doksi, örümcekler ve tuhaf yaratıklar ile doluydu! Ve tabii bir de Kreacher denen o kokuşmuş ev cini var. Biz uyurken sapık gibi gelip bizi gözetliyor korkunç!
"Ahh bu sabah kendisiyle daha doğrusu o kocaman gözleriyle yakından tanışma fırsatı buldum."
"Sahi mi? Yani ondan korkmadın mı?
"Sanırım çığlığımı çatlak kazanda ateş viskisini yudumlayan büyücüler bile duymuştur!
İki genç karşılıklı sırıtırken Hermione kapı da belirdi. "Bakıyorum küslüğünüz kısa sürmüş."
"Ne küslüğü? Biz asla küsmedik!
"Evet dostum bu kız yine neyden bahsediyor böyle?
"Ha ha ha! çok komik Ronald Weasley. Her neyse annen seni çağırıyordu gitsen iyi olur."
Harry de Ron'un peşinden hareketlenince çalı saçlı kız onu durdurdu.
"Sen kal Harry konuşmamız gerek."
"Ne konuşacağız ki?
"Evet ne konuşacaksınız benden gizli?
"Ron! Çıkar mısın!?
Kızıl saçlı genç haddinden fazla uzun boyu yüzünden kambur duran sırtını iyice büküp kız arkadaşına ters bir bakış attıktan sonra Harry'e döndü. Siyah dağınık saçlarına günlerdir tarak girmediği açıkça belli olan arkadaşı ona 'beni Hermione ile yalnız bırakma' bakışları atarken Ron çıkıp kapıyı kapattı ancak bu genç kıza yeterli gelmemiş olacak ki, hemen asasını çıkarıp bir sessizlik büyüsü yaptı.
"Bi-bir şey mi oldu Hermione?
"Otur!
Hermione'nin bu aşırı gizemli ve ciddi tavırları karşısında iyice gerilen genç etrafındaki duvarları is kaplayan şöminenin önüne konulmuş, kayın ağacından yapılma, goblen kumaş üzerine 6 küçük sevimli oğlanın Severn nehri kenarında oynaştığı bir resim nakşedilmiş berjere oturdu ve zümrüt yeşili gözlerini yuvarlak camlı gözlüklerinin arkasından genç kıza dikti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASİ《Harry Potter AU》
FanficHarry, Voldemort'un en büyük sırrını öğrendiğinde, büyük bir hırsla Dumbledore ile birlikte hortkuluk avına çıkacağını sanıyordu ancak sürpriz bir şekilde ortaya çıkan bir akraba tüm hayatını değiştirdi. Voldemort'un bile masum kaldığı bir hikaye dü...
