Harry, Voldemort'un en büyük sırrını öğrendiğinde, büyük bir hırsla Dumbledore ile birlikte hortkuluk avına çıkacağını sanıyordu ancak sürpriz bir şekilde ortaya çıkan bir akraba tüm hayatını değiştirdi. Voldemort'un bile masum kaldığı bir hikaye dü...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Genç çocuk gözlerini zorlukla açtı. Çıplak ayaklarını ahşap zemine indirdi. Başını iki eli arasına alıp düşünmeye başladı. Ne zamandır uyuyordu? Neden bu kadar yorgun hissediyordu? Başını çevirip pencereye baktı. En son yağmur yağdığını hatırlıyordu ne ara güneş açmıştı?
Anılar yavaş yavaş aklına doluştuğunda bir fırtına gibi odasından fırlayıp aşağı kata koştu. Mutfağa girer girmez kapkara bir tavan ve küle dönmüş eşyalarla karşılaşınca göğsüne bir yumru oturdu. Telaşla etrafına bakındı herkes neredeydi? Yoksa onlara...
Duyduğu sesle hemen salona doğru yöneldi. Açık olan kapıdan baktı, Sirius ve Remus'u görünce adeta dizlerinin bağı çözülmüştü. Remus'un sargılı koluna takılı kalmışken baba yadigârı iki dost onu görünce tebessüm ettiler. Ancak ortam kalabalıktı ve yabancı birisi kapıyı yüzüne kapatınca afalladı.
"Harry, uyandın demek?
"Hermione! Burada neler oluyor?
"Ufak bir toplantı var."
"Dumbledore o burada mı!?
"Sanırım az önce çıktı."
"Olamaz..."
"Gel,"dedi Hermione,"Herkes şu odada."
Harry genç kızı takip edip bahsettiği odaya girdiğinde Weasley çocuklarının sohbeti bıçak gibi kesildi. Rahatsız bir kaç bakışmanın ardından,"Demek Majesteleri sonunda aramıza teşrif ettiler! Dedi Fred içini karıştırdığı dolaptan çıkardığı eşyaları sepetlere atıyordu.
"Dikkat et kardeşim İmparatorumuz her an boynumuzu vurdurabilir! Dedi George sırıtarak.
"Siz neden bahsediyorsunuz? Dedi genç hiçbir şey anlamıyordu.
"Şey... dedi Hermione, Harry onunda gülmemek için kendini zor tuttuğunu görünce iyice meraklandı,"gece bir ara uyandın ve bize biraz kızdın."
"Biraz mı? Dedi Fred,"kükredi resmen!
"Gece mi ben ne zamandan beri uyuyorum?
"Dün ikindi vaktinden beri ve şu an ertesi gün akşam olmak üzere Harry."
Harry hayretle kıza bakarken,"Hiçbir şey hatırlamıyor musun? Diye sordu Fred.
Harry olumsuzca başını salladı,"Lütfen o mutfağı o hale benim getirmediğimi söyleyin...
"Tam olarak sen yaptın dostum! Dedi George hiç acımadan.
Harry, abilerinin sepetlere attığı eşyaların kullanılmaz olanlarını çöpe atmak için ayıran Ron'a baktı. Sanki tavırlı gibiydi.
"Kötü bir şey mi yaptım?
"Sadece mutfağı yaktın, Remus'u fırlatıp kolunu ve kaburgalarını kırmasına sebep oldun. Ardından baygınlık geçirdin ve gece bir ara uyanıp Ron'u, burası benim odam burada ne işin var pis köle deyip kovdun ve bize de 'ben Roma İmparatoru Hadrianus'um deyip zindana attırmakla tehdit ettin! Dedi Ginny gülerek.
