"I don't know were to start but we ended things like we didn't plan for our future together. I want you to know na hindi ako napagod kakahintay sayo na magising ka. But sometimes napapatanong ako sa sarili ko na magigising kapa ba? May inaantay paba ako? Babalik kapa ba saakin? Part of me regrets that i didn't fight for us a little bit longer, nanghihinayang ako sa mga panahon na nasayang nating dalawa but at the same time nadurog ako nang malaman kong umalis ka ng bansa. Sobrang hindi ko alam ang gagawin ko nung malaman ko yon para akong mawawala sa sarili. Malungkot lang ako na we never got the chance to say goodbye Dixie." Mahabang sabi niya habang pinupunasan ang luhang tumatakas sa mga mata niya.
Itong parte na ito ang hindi ko inaakala na mangyayari ngayon, nabigyan nga ako ng closure pero masakit. Sobrang sakit malaman lahat ng to sakaniya.
Hindi ko namamalayang ako rin pala umiiyak na, tumingin lang ako sa mga mata niya naghahanap ng isasagot sa lahat ng sinabi niya.
Yumuko siya at hawak parin ang mga kamay ko tinitigan niya iyon at saka hinalikan, inilayo ko sakaniya ang mga kamay ko.
"Elijah, imissyou but not in a sense that i still want you to come back. Naiintindihan kona lahat ng rason mo kung bakit nawalan ka ng pag asa ng malaman mo kung gigising paba ako o hindi na. I guess this is what happens when you grew older, the attachment slowly fades but the love remains the same E-elijah.." Sandali akong huminto sa pagsasalita. "Alam moba it's true that no one compares to you, iba ka parin sa paningin ko, there's something unique about you that i really can't explain sobrang hirap makaalis sa parteng ikaw parin nga talaga ang mahal ko kahit ilang beses may nagtangkang mag mahal sakin. To be honest nakakamiss din pala kung paano tayo magkulitan noon. Ang daming nagbago sa dynamics ng pag uusap natin, it's like we're holding back. It's crazy time flies so fast. Mas nadurog ako nung makita mismo ng dalawang mata ko na nakahanap ka kaagad ng ipapalit mo sakin." Mas lalo akong naiyak sa mga huling sinabi ko.
"Anong laban ko sa kagigising lang mula sa aksidente sa babaeng naipalit na agad saakin?" Mapait na tanong ko at saka pinalis ang mga luhang patuloy bumabagsak sa mga mata ko.
Umiling siya. "No, no, you don't understand me." Aniya habang pilit inaabot ang mga kamay ko.
"Talaga Elijah! Hindi ko maiintindihan kung bakit nakahanap ka kaagad ng kapalit ko!" Sa sobrang galit hindi kona napigilang makapag taas ng boses.
"Paano ko maiintindihan?! Pinaintindi moba saakin?" Nanghihinang tanong ko sakaniya.
"I-i was really scared for your life Winter, i-i don't know kung magigising kapa ba nung mga panahon na yon." Nakayukong aniya habang ang mga kamay niya ay nakalagay na sa kaniyang mukha.
"Bullshit! Kaya humanap ka kaagad ng ipapalit sakin?!" Sigaw ko.
Pinagsusuntok ko siya, hinahampas sa sobrang tindi ng galit ko.
"Tangina ng rason mo! I was really willing to risk everthing para sayo." Umiiyak kong aniya habang hinahampas siya.
Hindi siya lumalaban tinatanggap lang niya.
"How?! How would you risk to me when that time you're on a comatose?! When that time your life was 50/50?!" Hindi niya na mapigilang mapasigaw.
At doon, don ako napatigil at napatingin nalang sakaniya, walang emosyon wala lahat, tama naman siya pero hindi ba siya nagtitiwala saakin?
"D-don't you trust me?" Mahinang tanong ko.
Umiling lang siya. Tangina lang.
"O-of course i do, i fucking do trust you Winter." Sagot niya habang hawak na ang pisngi ko.
Tinanggal ko ito. "Then b-bakit? bakit hindi ka nakapaghintay?"
Hinilamos niya ang mukha niya, walang mababasa sa mga mata niya.
"T-that time i was desperate, desperado nako kung mabubuhay kaba o hindi dixie. Tangina anong gagawin ko kung ung girlfriend ko naghihingalo at hindi ko alam kung may pag-asa bang mabuhay pa siya?" Tanong niya sakin.
Oonga naman, paano niya masisiguro kung mabubuhay pako e ang tugon lang naman ng katawan ko non ay pagiging unconscious.
"How i wish that I could still hold your hand everytime that you are struggling with yourself kaso kailangan narin ako ng sarili ko Dixie. God know how I really wanted it to be you until the end."
Huminga siya ng malalim at saka siya lumapit saakin para patakan ako ng halik sa noo.
Ngumiti siya saakin habang umiiyak parin.
"Winter Dixie, I was really serious about building a home with you. Siguro naiisip mo ngayon na i'm finally okay at nakahanap nga ako ng ipapalit sayo pero hindi. Pinipilit ko lang non na maniwala sa sarili kona kaya kong wala at may magiging kapalit kana. Dixie i want our relationship to saved samahan mo akong ayusin to." Sabi niya habang nakatingin sa mga mata ko.
"Let's fix our relationship? Let's fix and pick up our broken pieces before."
Ngumiti ako ng malungkot. Paano?
"Elijah naguguluhan ako sa ngayon, hindi ko alam kung bakit namimiss pa rin kita, kahit alam ko naman sa sarili kong hindi kita naging pahinga, ang hirap na kasi hindi mo pinakita sakin na pwede rin akong dumepende sayo Eli. At the same time hayaan mong unti untiin ko."
Ngumiti siya. "Hihintayin kita, I will wait for you until your ready Dixie. This time let me treat you better than before."
YOU ARE READING
The Only Girl In Section Dangerous
RomanceA girl name WINTER DIXIE sounds innocent right? Is she innocent too? But who knows what she can do. Sino nga ba ang dapat katakutan si Dixie ba o ang Section Dangerous?... Isang babaeng nakick out mula sa kaniyang paaralan at wala ng tumatanggap sak...