Chapter 43

111 3 0
                                    

Asher Pov

It's been a 2 weeks since dixie was still here at the hospital, hindi parin siya nagigising hanggang ngayon.

sinabi rin ng doctor sa amin na she's still unconscious dahil nag uumpisa palang na bumalik ang kaniyang ala ala pero bakit daw pinabayaan siya at hinayaan na mabagok, pwede ring may makalimutan siyang mga naalala niya na at pwede rin na may nadagdag.

Tinitigan kolang ang kapatid kong nakahiga, para lang siyang natutulog dixie was still pretty, she's still looks so pretty para lang siyang natutulog na prinsesa.

"yeodongsaeng, kailan ka gigising it's been 2 weeks since your operation." Mahina kong aniya habang hinihimas ang buhok niya.

Pumasok si mom kaya napalingon ako sandali sakanya at saka ibinalik ko ulit ang aking tingin kay dixie.

"Son i'm sorry if i blame you because of what happened to your little sister." Pambabasag ni mom sa katahimikan.

Tumingin ako sakanya at saka ngumiti ng maliit. "It's really my fault mom, dapat lang na sisihin ako hindi mangyayari to kay dixie kung nakabantay ako sakanya." Aniya ko saka napayuko.

Lumapit si mom at niyakap ako naramdaman koring hinalikan niya ang aking buhok at sumubsob sa aking balikat naramdaman kong basa na ang aking balikat kaya hinagod ko ang likod niya.

"S-son hindi ko kakayanin k-kung mawawala ang kapatid mo." Umiiyak na aniya ni mom.

Niyakap ko siya ng mahigpit. "Hush mom, hindi mawawala si dixie saatin dito lang siya." Mahina kong aniya.

Hindi na ulit ako papayag na mangyari ulit ito sakanya, kung kailangan na intindihin ko ang ugali niya iintindihin ko ito paulit ulit.

Dixie please wake up.

The Only Girl In Section DangerousWhere stories live. Discover now